Pogingen om diversiteit in eSports te vergroten zijn terecht en belangrijk. Zonder een algemene non-profitstatus blijven zij echter helaas slechts een flits in de pan. Een commentaar door Benja Hiller.
Het zou het simpelste ding in de wereld moeten zijn: Mensen spelen een spel met mensen. Met zijn lage drempel heeft eSports het potentieel van absolute gelijkheid. Met de juiste uitrusting kan bijna iedereen erin. Maar in plaats van te genieten van de gemeenschappelijkheid van gedeelde passie, worden er diepe loopgraven gegraven.
Spanningen voor meer diversiteit zijn juist en belangrijk
Dit leidt ertoe dat mensen ofwel niet kunnen zijn wie ze zijn binnen hun passie, ofwel daardoor niet in eSports terechtkomen. Coming outs gebeuren, net als in de echte sport, meestal pas op het hoogtepunt van het succes of na de carrière.
Er zijn goede benaderingen in Duitsland, zoals het mentorprogramma van de ESBD, de Stichting eSportspeler en andere inspanningen, onder meer van de Duitse branchevereniging voor de gamesindustrie (game). Inspanningen die in detail werden besproken in de eSport Talk over homoseksualiteit en diversiteit in eSports.
Maar deze zijn altijd afhankelijk van de wil van bepaalde organisaties, sponsors of vrijwilligerswerk. Om echte gelijkheid te bereiken, is meer nodig dan een paar goede initiatieven.
Homofobie en transfobie – nog steeds een probleem voor de samenleving als geheel
Omdat homofobie en transfobie een probleem zijn voor de samenleving als geheel, met structurele en institutionele wortels. Zonder het non-profitkarakter van eSports, niet alleen in Duitsland, blijft dit probleem het exacte levensbeeld van een persoon uit het LGBTIQA+-spectrum. En dat wordt, helaas, nog steeds gekenmerkt door discriminatie.
Pas sinds 1994 is paragraaf 175, die homoseksuele handelingen tussen volwassen mannen verbood, geschrapt. Pas sinds 2016 hebben homoseksuele paren officieel het recht om als pleegouders gezamenlijk de voogdij over kinderen en jongeren uit te oefenen. Het huwelijk voor iedereen is op 1 oktober 2017 ingevoerd.
Met “Divers” is sinds 18 december 2018 een derde optie naast man en vrouw mogelijk op de identiteitskaart – maar alleen voor intersekse personen. Niet-binaire en genderfluïde mensen zijn hiervan uitgesloten.
Een wetsvoorstel ter versterking van genderzelfbeschikking werd pas in het voorjaar van 2021 verworpen. Om naamsveranderingen en aanpassingen van de persoonlijke status te realiseren, moeten transgender- en transseksuele personen de weg blijven volgen van de wet op de transseksualiteit, die door de VN is gecertificeerd als een schending van de mensenrechten. Er is buitenlandse determinatie in plaats van zelfbeschikking.
Artikel 3 van de basiswet sluit seksuele identiteit nog steeds uit
Falen van acceptatie in de omgeving en bureaucratie brengt een hoog zelfmoordpercentage met zich mee onder transjongeren en -volwassenen, zo bevestigde een onderzoek uit 2018 van de American Academy of Pedriatrics. 50,8 procent van de transjongens en 41,8 procent van de transmeisjes van 11-19 jaar had al een of meer zelfmoordpogingen gedaan.
Wie wil zichzelf vrijwillig in een andere giftige omgeving plaatsen als zelfs de echte niet geschikt is voor een stabiele, liefdevolle opvoeding?
Artikel 3 van de basiswet inzake gelijke rechten voor iedereen sluit seksuele identiteit nog steeds uit. We hebben het hier over ongeveer 10 procent van de bevolking, die dus verstoken is van de basis tegen discriminatie. Maar hé, homoseksuelen mogen tenminste bloed geven sinds eind 2021.
Een spiegelbeeld
De eSport is een afspiegeling van onze maatschappelijke ontwikkeling, zo bevestigt ook Marius Lauer in eSport Talk. Waarom zou het in eSports anders zijn met uitsluiting als we in de maatschappij nog niet zijn waar we eigenlijk moeten zijn. De trage algemene ontwikkeling weerspiegelt zijn denkpatroon over eSports.
Wat niet wettelijk verankerd is, leidt ook altijd tot problemen op eSports-niveau.
Ook al is de gamerscene inderdaad even divers als de hele wereldbevolking, gelijke rechten voor homo’s zijn in Duitsland nog steeds niet bereikt. Maar, en dit is het goede nieuws, we komen dichterbij.
Vertegenwoordiging en aandacht, zoals die door StarCraft 2 speelster Sasha ‘Scarlett’ Hostyn voor de komende generaties is gecreëerd, zijn belangrijk. Daarom zijn geïsoleerde initiatieven om te streven naar meer diversiteit en coming out uiterst belangrijk. Zichtbaarheid creëert een enorme motivatie. Maar zonder de oerknal, werkt het niet.
Dit is waar non-profit om de hoek komt kijken. Er is momenteel geen georganiseerde amateur eSport in Duitsland. Alleen degenen die lucratief zijn voor bedrijven en sponsors komen op het grote podium.
En onder de huidige omstandigheden zijn dat precies degenen die met weinig tegenwind moeten rekenen op hun weg naar het beroep. Dus voornamelijk jongens en mannen zonder LGBTIQA+ achtergrond.
Gemeenschapsvoordeel als belangrijke pijler voor meer diversiteit in eSports
De niet-erkenning van eSports als een “officiële” sport verhindert in feite de uitbreiding van een amateursector, zoals de burgemeester van de stad Keulen, Henriette Reker, ook schreef in haar gastartikel voor eSports. We hebben dit gebied nodig voor meer diversiteit in eSport.
Er is een gebrek aan structuren om afzonderlijke groepen mensen binnen een club expliciet te bevorderen. Het heeft een sociale onderbouwing nodig. Met de non-profitstatus van eSports zouden niet alleen financiële ongelijkheden bij de toegang kunnen worden vermeden, maar zouden ook veilige ruimten voor mensen uit het LGBTIQA+-spectrum kunnen worden gecreëerd.
Zoals stadsvoorzieningen voor queer jongeren, zou er een plek voor hen zijn om te groeien in de gemeenschap met getrainde contacten. Eventuele tekortkomingen in het onderwijs zouden kunnen worden gecompenseerd door pedagogische begeleiding en onderwijs binnen de gemeenschap. Een sociaal-educatief model dat nu vaak in scholen en clubs wordt gebruikt.
Toegang tot eSports kan breder toegankelijk worden gemaakt door financiële onafhankelijkheid binnen de financiering van steden/staten en financiële steun. Meer clubs zouden een eSports-afdeling kunnen aanbieden zonder hun status van bevoorrechte club te verliezen. Diversiteit zou hiervan kunnen profiteren.
Op dit moment kunnen we in eSports alleen reageren op actuele gebeurtenissen en selectief de acute, individuele omstandigheden voor de betrokkenen verbeteren. Vergroot de zichtbaarheid en zaai motivatie met toernooien voor vrouwen en queer mensen. De toegang voor sommigen vergemakkelijken door individuele initiatieven en mentorprogramma’s.
Maar alleen met ingrijpende maatregelen in de loop van non-profit binnen een algehele maatschappelijke verandering zullen we in staat zijn de diepere oorzaken van ongelijkheid aan te pakken.
