Financieel heeft dit ook invloed, hoewel de forward vanaf volgend seizoen de topverdiener van alle Duitse atleten is. Toch is het jammer dat zijn prestaties niet werden beloond door de coaches, maar dat is niet echt verrassend als je naar het verleden kijkt.
Coaches hechten immers veel belang aan twee dingen naast de impact op het spel. Ten eerste is er de beschikbaarheid, waar supersterren als Luka Doncic (22 wedstrijden) en Ja Morant (28 wedstrijden) ook het slachtoffer van zijn geworden.
Franz Wagner is niet het enige “slachtoffer”
Aan de andere kant is er het record van het team. Alle All-Stars dit seizoen komen uit de top 6 van de conference, met als enige uitzondering Cade Cunningham. Maar hij is de leider van het verrassingsteam in het oosten en heeft de ruwe cijfers aan zijn kant. Spelers als Trae Young (Atlanta Hawks), LaMelo Ball (Charlotte Hornets) of zelfs Zach LaVine (Chicago Bulls) zouden even goede argumenten hebben gehad, maar zij spelen voor teams met een negatief record.
Een extreem voorbeeld is het Westen en de Houston Rockets. Ze hebben veel goede spelers, staan tweede in de conference, maar hebben geen duidelijke All-Star. Maar omdat er iemand “beloond” moest worden, werd het Alperen Sengün, die vorig jaar misschien zelfs een beter seizoen speelde, maar nu wel is opgenomen.
De All-Star Game blijft dus een gimmick waarbij prestaties niet altijd het belangrijkste argument zijn. Wagner is ongetwijfeld een van de beste 20 spelers in de competitie dit seizoen en zou een van de 24 plekken in de All-Star Game verdiend hebben, maar zo werkt het niet altijd in de NBA. Met zijn 23 jaar heeft de inwoner van Berlijn sowieso nog genoeg tijd om het vroeg of laat goed te maken
