Niklas Süle vertrekt aan het einde van het seizoen bij FC Bayern. Wie zal hem vervangen? Interne en externe mogelijkheden komen in het geding.
Het mogelijke vertrek van hun medewerker Niklas Süle (26) is door de personeelsplanners van FC Bayern zeer goed ingecalculeerd. Zij analyseerden de speeltijd, de prestaties en de conditie van de beroepsgroep en baseerden hun aanbod voor verdere samenwerking op deze bevindingen. En dus waren de ideeën van de club niet verenigbaar met die van de 37-voudig international.
Süle, die naar verluidt zo’n acht miljoen euro verdiende sinds zijn overstap van Hoffenheim in 2017 – althans, dat werd destijds gezegd – eiste naar verluidt ruwweg het dubbele van zijn vorige jaarvergoeding. De besluitvormers van FCB wilden echter onder geen beding zoveel betalen, zeker niet voor vijf jaar. Zij hielden vast aan hun aanbod dat zij in het najaar van 2021 hadden gedaan met de duidelijke boodschap: of Süle zou het aanbod aanvaarden of hij zou moeten vertrekken.
Süle vertrekt aan het eind van het seizoen. Zijn toekomstige werkgever is Borussia Dortmund. De Bayern-bazen moeten dus een gat dichten dat Süle zeer zeker achter zich laat, ook al heeft hij zijn grote talent in München niet ten volle kunnen ontplooien. Er zijn interne en externe oplossingen voor de verdediger.
Pavard verkiest het centrum – Upamecano nog onbekend
Een eerste kandidaat die ook op Bayerns beslissersniveau wordt besproken, is Benjamin Pavard (25). De Franse wereldbekerwinnaar van 2018 wordt bij FC Bayern meestal op rechts opgesteld in een vier- of driekoppige verdediging, maar zelf geeft hij de voorkeur aan de positie in het midden. In dat geval zou een nieuwe rechtsback moeten worden aangetrokken. Josip Stanisic (21) wordt beschouwd als een levensvatbare vervanger voor deze baan. De markt voor deze specialisten aan de buitenkant van het recht is echter uiterst gecompliceerd. Het zou makkelijker zijn om een centrum-back te vinden, weet München, sinds ze te maken hebben met gevestigde specialisten voor deze positie.
Rüdiger eist waarschijnlijk een hoge vergoeding. Bij Ginter & Co. ontbreekt de overtuiging
Logischerwijs zoeken de verantwoordelijken van Bayern ook externe antwoorden op deze vragen. Antonio Rüdiger (28), die Chelsea FC aan het einde van het seizoen transfervrij kan verlaten, voldoet met zijn bijtende en meedogenloze speelstijl aan de door de Bayern-bazen gestelde internationale topcriteria. De 49-voudig international zou echter een te hoge vergoeding vragen.
Ook zijn ploeggenoot bij de regerend Champions League-winnaar, Andreas Christensen (25), loopt aan het eind van het seizoen uit zijn contract. De Deen (54 interlandcaps) spreekt de FCB aan met zijn degelijke stijl en goede techniek, maar is als nieuwkomer net zo goed te vergeten als de Nederlander Matthijs de Ligt (22, contract bij Juventus Turijn tot 2024), zo wordt gezegd.
Over Duitse kandidaten als Matthias Ginter (28), die Borussia Mönchengladbach per 1 juli transfervrij verlaat, of Nico Schlotterbeck (22), die tot 2023 aan SC Freiburg vastzit en ook bij Borussia Dortmund een probleem zou kunnen worden, bestaat in München geen eensgezindheid. De basisregel is dat alleen geld moet worden geïnvesteerd als een speler met een hoge mate van waarschijnlijkheid belooft de ploeg te versterken. Ze moeten geen volgelingen zijn. En daar begint het probleem: Topkwaliteit is moeilijk te krijgen en kost verdomd veel geld.
