Wat moet er eigenlijk gebeuren om de kraag van de dokter te laten barsten? Hij gooit de controller neer en stormt gewoon de arena uit voor honderdduizend toeschouwers? In 2018 was er zo’n legendarisch moment in Amsterdam. Hier, ‘Dr. Erhano’ neemt ons mee op een reis terug in de tijd naar de beruchte FIFA Playoffs.
Je speelt FIFA. Je maakt belachelijke goals. Je tegenstander provoceert. Je hebt geen kans meer om te winnen. De controller belandt in de hoek, de woede slaat toe en je geeft het spel op. Een reactie die elke ambitieuze FIFA speler waarschijnlijk heeft meegemaakt.
Amsterdam, juni 2018. de FIFA 18 Global Series Playoffs worden uitgespeeld. De beste 64 spelers van de wereld strijden om 16 plaatsen voor het meest prestigieuze toernooi van het jaar, de FIFA eWorld Cup.
Ik was ook in de mix om mijn droom om in de World Cup te spelen uit te laten komen. Maar wat volgde was helaas het grootste “schandaal” waar ik als eSporter bij betrokken was.
Boos op het spel, boos op de tegenstander
Vierde Zwitserse ronde. Ik sta 0-3, nog een verlies en ik lig uit het toernooi. Mijn tegenstander: ‘ilyamitkin’ uit Canada. De wedstrijd wordt live uitgezonden voor honderdduizenden toeschouwers.
Dit weekend speelde ik het slechtste toernooi uit mijn carrière. Nauwelijks creativiteit in de aanval. Geen compacte verdediging. In de wedstrijd tegen ‘ilyamitkin’ was ik nog steeds de betere speler en dat terwijl ik ook in deze wedstrijd geen goede FIFA speelde.
Eerste etappe: 8:4 schoten voor mij. Eindresultaat: 3:2 voor mijn tegenstander. Een onverdiend resultaat, maar alles lag nog open voor de tweede leg. Ik was weer eens superieur, maar miste een paar kansen, waaronder een penalty. Mijn tegenstander hield het tempo erg laag, wisselde van kant. En in FIFA 18 was het heel moeilijk om iemand onder druk te zetten. Hij wist zelfs met zijn eerste schot de voorsprong uit te breiden naar twee doelpunten.
Mijn focus en geloof om de wedstrijd te winnen – verdampt. Van binnen was ik ziedend. Ik was boos. Boos op de tegenstander en ook boos op het spel. Op ‘ilyamitkin’ omdat hij “gemeen” speelde en op het spel omdat ik het geluk niet aan mijn kant had. En boos op mezelf omdat ik besefte dat mijn voorbereiding niet optimaal was. In de 85e minuut sloot ik de wedstrijd af en verliet het podium. Een echte “ragequit” en op het grootste podium.
Al op weg naar buiten wist ik dat ik er een grote puinhoop van had gemaakt en dat er consequenties zouden volgen – die zou ik moeten dragen.
Ongeveer een uur later, overhandigde een veiligheidsman in een neon geel vest me een stuk papier. Geschreven door de “EA Competitive Manager” met de woorden dat ik gediskwalificeerd zou worden van het toernooi en het prijzengeld van 1.000 US dollar niet zou ontvangen voor mijn deelname.
We kenden elkaar omdat ik jarenlang in competitieverband had gespeeld en een van de beste en meest invloedrijke FIFA-spelers ter wereld was. Ik wilde met hem van gedachten wisselen en hem mijn excuses aanbieden.
Mucked up, maar geen kans om te praten met EA
Ik wilde hem ook mijn motieven vertellen, ook al zou het geen “rechtvaardiging” of “verontschuldiging” zijn. Het was niet professioneel, dat weet ik, maar ik ben ook maar een mens… Een zeer emotioneel mens zelfs, die in deze situatie de controle verloor.
Helaas heb ik het gesprek nooit gevoerd en de relatie met EA was vanaf die dag stuk. Ik vond dat erg jammer want ik heb veel gedaan voor FIFA eSport.
Daarna heb ik mijn toenmalige werkgever, de VfB Stuttgart, laten weten dat ik mijn carrière als eSports-speler aan het einde van het FIFA 18-seizoen zou beëindigen. De ragequit was echter niet de enige reden voor deze beslissing.
Gelukkig hebben de eSports officials van VfB Stuttgart me overtuigd om door te gaan. En het was de moeite waard: in het daaropvolgende seizoen kon ik me daadwerkelijk kwalificeren voor de FIFA eWorld Cup en mijn droom van een officiële FIFA World Cup alsnog verwezenlijken.
FIFA is een spel waarin je als eSporter schommelt tussen hoogte- en dieptepunten. Mijn voorbeeld toont op indrukwekkende wijze aan dat het de moeite waard is om voor je dromen te vechten, ongeacht de situatie. Maar ik zal nooit meer de controller neergooien.
