Muhammad Ali en Joe Frazier vochten een van de meest dramatische en brute gevechten in de boksgeschiedenis in 1975. Beiden waren soms in levensgevaar.
De zon scheen. In het Araneta Coliseum was het ongeveer 40 graden Celsius, de vochtigheid ondraaglijk. Alleen al het zitten was genoeg om de 25.000 toeschouwers te laten zweten. Dit waren geen voorwaarden om te sporten. Vooral geen topsport.
Maar twee mannen kwamen samen op deze ochtend, vandaag 47 jaar geleden. Ze vochten een van de meest dramatische en brute gevechten in de boksgeschiedenis. Muhammad Ali en Joe Frazier veroorzaakten de legendarische “Thrilla in Manila” in de Filippijnen.
Het vakblad The Ring schreef later over de “beste bokswedstrijd van de 20e eeuw”. Ali won deze door het gevecht te stoppen voor de laatste 15e ronde.
Ali verliest – en herovert titel
Het duel om het zwaargewicht wereldkampioenschap betekende het einde van een trilogie. De twee rivalen hadden al twee keer eerder in de ring gevochten. In 1971 vochten ze voor de titel in het “Gevecht van de Eeuw”. Frazier won het gevecht in New York’s Madison Square Garden met een puntenoverwinning.
Drie jaar later was het een rematch. Weer in New York. Weer in de aloude hal in Manhattan. Alleen: het resultaat was anders. Ali won de “Super Fight II”, die niet zo super was. Hij won daarmee het recht op een duel met George Foreman, die toen wereldkampioen was. Ali versloeg hem in de “Rumble in the Jungle”, herwon de titels.
En “De Grootste” maakte zo de weg vrij voor een nieuw duel met Frazier. Op 1 oktober 1975 boksten ze voor het wereldkampioenschap in Manilla.
Ali bespot Frazier als gorilla
Verbaal, echter, de rivalen gingen elkaar vooraf te lijf. Ali bespotte Frazier als een gorilla. “Mogen soortbeschermde dieren de Filippijnen binnen?” vroeg hij retorisch. Maar “Smokin’ Joe” kon het ook uitdelen. Zijn krijgshaftige woorden waren: “Ik ruk het hart van deze halfbloed uit zijn borstkas”.
Dergelijke aandachttrekkende aanvallen waren in de smaak gevallen bij de touwtrekker achter de “Thrilla”: de vindingrijke en tegelijkertijd winderige bokspromotor Don King had Quezon City in de metropool Manilla als locatie gekozen.
King had een deal gesloten met de Filippijnse dictator Ferdinand Marcos. De president en zijn vrouw Imelda zaten in de loge toen het gevecht om 10 uur begon. Kijkers in de VS konden het derde deel van de Ali-Frazier saga op prime time bekijken.
Trainer Dundee berispt Ali
De kampioen, nu 33 jaar oud, had niet meer de elegantie van vroeger. In plaats daarvan maakte Ali vanaf het begin indruk met zijn stootkracht. Met een linkse opstoot stuurde hij Frazier, twee jaar jonger dan hij, in de eerste ronde de touwen in.
Maar de getroffen man sloeg al snel terug. Frazier zette Ali op de plek en ramde zijn vuisten in zijn nieren. Angelo Dundee, Ali’s trainer, vond het maar niks. “Kom uit je verdomde hoek,” schreeuwde hij in de vijfde ronde.
Nu werd het gevecht een echte “Thrilla in Manila”. Ali had die naam trouwens vooraf bedacht met een rijmpje: “It’s gonna be a thrilla, and a chilla, and a killa, when I get the gorilla, in Manila”.
Frazier kan nauwelijks zien
De twee vechters openden de zevende ronde met een woordenwisseling. De bekende sportjournalist Hartmut Scherzer schreef het later op voor de Frankfurter Allgemeine Zeitung. “Old Joe Frazier, waarom dacht ik dat je afgeschreven was?”, begon Ali het verbale duel.
Zijn rivaal antwoordde: “Je bent verkeerd geïnformeerd, mooie jongen.”
En zo ging het verder. In de 13e ronde bracht Ali zijn tegenstander op de rand van een knock-out met zware klappen. Frazier’s rechteroog zwol daarna dicht en hij kon nauwelijks zien.
Frazier trainer Futch veroorzaakt stilstand
Na de 14e ronde ging de uitdager op zijn kruk zitten. Frazier’s trainer Eddie Futch kondigde een stop aan. De bokser protesteerde – tevergeefs.
Ali had geen kracht meer om zijn succes toe te juichen. Hij kreeg zelfs een inzinking. Een teken van de onmenselijke omstandigheden in het Araneta Coliseum. Volgens ringarts Ferdie Pacheco dreigden beide boksers soms het leven te laten door hun vochtverlies.
Toen de boksers herstelden, gaven ze citaten die ook de sportgeschiedenis ingingen. “Ik gaf hem stoten die een stadsmuur zouden hebben neergehaald en hij stopte ze weg,” zei Frazier over Ali.
En de wereldkampioen was getekend. Ali: “We kwamen naar Manila als jonge kampioenen en vertrokken als oude mannen.”
