Dit blijkt uit een schriftelijke verklaring van de Commissie aan het Europese Hof van Justitie in Luxemburg.Volgens de conclusies van het document moet de EU-wetgeving zo worden geïnterpreteerd dat deze niet in de weg staat aan regels van een wereldsportbond die – bijvoorbeeld – het volgende bevatten: “Het is spelersmakelaars verboden om, in verband met het sluiten van een transferovereenkomst en/of een arbeidscontract, spelersbemiddelingsdiensten of andere diensten te verlenen en daarvoor betaald te worden door (a) de uitzendende club en de ontvangende club, (b) de uitzendende club en de speler, (c) alle betrokken partijen (uitzendende club, ontvangende club en speler). ” Dit betekent dat de Commissie het door de FIFA gewenste verbod op meerpartijenvertegenwoordiging niet aanvechtbaar acht.
Hetzelfde geldt trouwens voor de commissielimiet, die waarschijnlijk het grootste deel van de makelaars het meest boos zal maken, want de Commissie stelt: “(…) het zal verboden zijn om een vergoeding overeen te komen of te betalen aan spelersmakelaars die een plafond overschrijdt berekend als een percentage van de transfervergoeding of de jaarlijkse vergoeding van die speler, zoals bepaald in artikel 15, lid 2, van het FIFA Voetbal Agent Reglement (FFAR) (…)”.
Deze passage is echter voorzien van beperkingen, zoals de volgende: “Voor zover (…) de vaststelling van het concrete bedrag van het commissieplafond (rekening houdend met de graduatie die is verstrekt met betrekking tot het bedrag van de heffingsgrondslag) niet verder gaat dan wat nodig lijkt om de nagestreefde legitieme doelstellingen te bereiken”. Omgekeerd betekent dit dat de FIFA heel specifiek moet uitleggen wat zij met haar bovengrenzen voor commissies wil bereiken. In dit specifieke geval zal het waarschijnlijk vooral gaan om financiële excessen op de zeer competitieve en recentelijk quasi-ongereguleerde adviesmarkt. Bijna 600 miljoen euro aan inkomsten werden verdiend door spelersadviseurs in 2022 met internationale transfers. Minstens hetzelfde bedrag is waarschijnlijk uitgegeven aan nationale transfers, volgens experts zelfs nog meer.
Bureaus verzetten zich tegen nieuwe beperkingen
Verschillende agentschappen verzetten zich tegen de nieuwe beperkingen die in de lente gedeeltelijk werden ingevoerd. Terwijl het Internationaal Hof van Arbitrage voor de Sport (CAS) de FIFA in het gelijk stelde, vaardigde de regionale rechtbank (LG) van Dortmund een kort geding uit tegen FFAR en later zelfs administratieve boetes tegen de FIFA en de DFB. In januari 2024 gaat de zaak naar het Oberlandesgericht Düsseldorf (OLG) als volgende instantie. Tegelijkertijd heeft het regionale gerechtshof van Mainz, waar ook een beroep op werd gedaan, zich tot het Europees Hof van Justitie gewend.
De Commissie is het ook niet eens met de beoordeling van het Landgericht Dortmund dat de FFAR een “hardcore kartel” zou vormen. Deze omschrijving, zegt ze in een voetnoot, “lijkt overdreven – zonder dat de term enige bijkomende juridische waarde heeft – in het licht van de legitieme doelstellingen (zie hieronder)”.
De herinvoering van de licentie lijkt ook onproblematisch voor de Commissie, op voorwaarde dat veroordelingen van spelersmakelaars voor minder ernstige overtredingen niet leiden tot een levenslang beroepsverbod en de adviseurs zich niet hoeven te onderwerpen aan de FIFA-regels in een mate die in strijd zou zijn met de EU-wetgeving.
Al met al is de brief dus een gedeeltelijk succes voor de FIFA tegen de eisende bureaus, waaronder RRC-Sports-GmbH van het bedrijfsimperium van Rogon mede-oprichter Roger Wittmann. De uitspraken van de Commissie zijn echter geenszins bindend voor het EHJ, maar zijn slechts een aanbeveling.
