Στις 19 Ιουνίου 1936, ο Γερμανός θρύλος της πυγμαχίας Max Schmeling συγκλόνισε τον Αμερικανό αστέρα Joe Louis – προς τέρψη του Αδόλφου Χίτλερ. Η πολιτικά εκρηκτική αντιπαλότητα μετατράπηκε σε μια εμπνευσμένη φιλία
Ηταν μια από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις στην ιστορία της πυγμαχίας. Και η αρχή μιας ιδιαίτερης και ιστορικά αξιοσημείωτης φιλίας που διήρκεσε μέχρι τον θάνατο. Στις 19 Ιουνίου 1936 – σαν σήμερα πριν από 88 χρόνια – ο Γερμανός θρύλος της πυγμαχίας Max Schmeling συνάντησε στη Νέα Υόρκη τον Αμερικανό Joe Louis, ο οποίος θεωρούνταν ανίκητος.
Επρόκειτο για μια αντιπαλότητα με μεγάλη ένταση, που τροφοδοτήθηκε πολιτικά από την κατάληψη της εξουσίας από τον Αδόλφο Χίτλερ και τους εθνικοσοσιαλιστές στην πατρίδα του Schmeling. Στην πορεία προς τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αγώνας προβλήθηκε ως μονομαχία μεταξύ συστημάτων, μεταξύ ολοκληρωτικής δικτατορίας και φιλελεύθερης δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα, όμως, ο αστερισμός ήταν πολύ πιο σύνθετος.
ΟMAX SCHMELING ΦΑΙΝΌΤΑΝ ΝΑ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΤΏΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΡΏΤΟ ΑΓΏΝΑ ΤΟ 1936
Ο Schmeling είχε μια αποστασιοποιημένη άποψη για το ναζιστικό καθεστώς, ο Louis, ο οποίος λατρευόταν από την αφροαμερικανική κοινότητα, ήταν επίσης μια συμβολική φιγούρα διχόνοιας σε μια εποχή που ο φυλετικός διαχωρισμός εξακολουθούσε να ισχύει σε πολλά μέρη της χώρας – και ακόμη και οι πανηγυρικές αναφορές για τον Louis είχαν συχνά ρατσιστικά υπονοούμενα. Το παρατσούκλι του “ο καφετής βομβιστής” είναι μόνο μία από τις πολλές αποδόσεις που αποτελούν σήμερα ταμπού.
Από αθλητική άποψη, ο αγώνας φαινόταν να είναι μια ξεκάθαρη υπόθεση: Ο Louis, 22 ετών τότε, ήταν σε ανοδική πορεία, ο Schmeling φαινόταν να βρίσκεται σε καθοδική πορεία μετά την απώλεια του παγκόσμιου τίτλου που είχε κερδίσει από τον Jack Sharkey το 1930. 42.000 θεατές στο γήπεδο μπέιζμπολ των New York Yankees ήθελαν να δουν τον 31χρονο τότε παίκτη να πέφτει πάνω στον Louis – αλλά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά
Ο SCHMELING ΑΝΑΓΝΏΡΙΣΕ ΤΟ ΑΔΎΝΑΜΟ ΣΗΜΕΊΟ ΤΟΥ LOUIS – ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΕ
Ενώ ο Louis είχε μια μάλλον χαλαρή προσέγγιση στην προετοιμασία για τον αγώνα, αφιερώνοντας χρόνο για να μάθει γκολφ στο περιθώριο, ο Schmeling ήταν καλά προετοιμασμένος: Είχε εντοπίσει ένα αδύναμο σημείο του Louis – το οποίο μάλιστα ανακοίνωσε δημοσίως. Δεν τον πήραν σχεδόν καθόλου στα σοβαρά. Μιλούσε για να τραβήξει την προσοχή, σκέφτηκαν πολλοί.
Ο Schmeling, ωστόσο, είχε πραγματικά καταλάβει τι έκανε: ο Louis άφηνε πάντα το αριστερό του χέρι να κρέμεται μετά από μια γροθιά – ο Schmeling έβλεπε την ευκαιρία για αποτελεσματικές αντεπιθέσεις. Ο μπερδεμένος Louis δεν είχε καμία απάντηση στην τακτική του Schmeling και τέθηκε νοκ άουτ στον δωδέκατο γύρο μετά από δύο δεξιά στο σώμα και το πηγούνι. Ο Louis αναγκάστηκε να παραδεχτεί στη συνέχεια ότι είχε υποτιμήσει τον αντίπαλό του.
SCHMELING ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΌ ΚΑΘΕΣΤΏΣ
Ο θρίαμβος τουSchmeling, ο οποίος ταίριαζε απόλυτα στη ρατσιστική κοσμοθεωρία της ναζιστικής προπαγάνδας, αξιοποιήθηκε αναλόγως. “Ήταν μια γερμανική νίκη”, ανακοίνωσε ο σατανικός υπουργός προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς και η Berliner Lokalanzeiger έγραψε τον τίτλο: “Ο Φύρερ συγχαίρει τον Σμέλινγκ”. Ο προαναφερθείς Αδόλφος Χίτλερ έστειλε λουλούδια στη σύζυγο του Σμέλινγκ.
Το γεγονός ότι η καλή φήμη του Schmeling συνεχίστηκε και στη μεταπολεμική περίοδο οφείλεται στο ότι ο ίδιος ήταν συγκριτικά συγκρατημένος στην αποδοχή της οικειοποίησής του. Ο Σμέλινγκ ευχαρίστησε τον λαό και τον Φύρερ, αλλά δεν άφησε το θέμα να ξεπεράσει ένα ορισμένο σημείο: Δεν εντάχθηκε στο NSDAP, κράτησε τον Εβραίο μάνατζέρ του Joe Jacobs, αρνήθηκε ακόμη και να τιμήσει τον Χίτλερ. “Είμαι πυγμάχος, όχι πολιτικός”, ήταν μια από τις πιο διάσημες φράσεις του. Και στην περίπτωσή του, αυτή η αποστασιοποίηση δεν ήταν μια κενή φράση.
Αργότερα προέκυψε ότι ο Σμέλινγκ βοήθησε ακόμη και ενεργά τα θύματα του καθεστώτος του Χίτλερ: το 1938, κατά τη διάρκεια των πογκρόμ του Νοεμβρίου, έκρυψε δύο Εβραίους νέους στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του και τους βοήθησε να δραπετεύσουν. Αυτό έγινε γνωστό μόλις το 1989, όταν τα διασωθέντα αδέλφια εμφανίστηκαν στις ΗΠΑ.
Ο JOE LOUIS ΤΑ ΚΑΤΑΦΈΡΝΕΙ ΓΡΉΓΟΡΑ ΜΕ ΤΗ ΡΕΒΆΝΣ ΤΟ 1938
Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν ήταν ο Schmeling αλλά ο ηττημένος Louis που ανέβηκε να προκαλέσει τον παγκόσμιο πρωταθλητή James J. Braddock – αφού τον εκθρόνισε, η εκδίκηση εναντίον του Schmeling ήταν προτεραιότητα για τον νεαρό πρωταθλητή.
Ο αγώνας για το παγκόσμιο πρωτάθλημα μεταξύ Schmeling και Louis πραγματοποιήθηκε στις 22 Ιουνίου 1938, και πάλι στο στάδιο Yankees, και προσέλκυσε ακόμη μεγαλύτερη προσοχή: στους 70.000 φιλάθλους περιλαμβάνονταν οι σούπερ σταρ του Χόλιγουντ Clark Gable, Gary Cooper, Gregory Peck και Douglas Fairbanks.
Ο Schmeling δεν είχε καμία πιθανότητα αυτή τη φορά, ο Louis είχε γίνει ένας ώριμος αθλητής παγκόσμιας κλάσης – ο οποίος κέρδισε με νοκ άουτ μετά από μόλις δύο λεπτά. Ο Schmeling κατάφερε μόνο δύο χτυπήματα. Κανείς δεν θα κέρδιζε τον πατέρα του εκείνη την ημέρα, είπε αργότερα ο Schmeling στον γιο του Louis.
Όσο φορτισμένη ήταν η μονομαχία τους, άλλο τόσο αξιοσημείωτη ήταν η προσωπική σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ του Schmeling και του Louis: οι δύο τους παρέμειναν σε επαφή μετά την επανασύνδεσή τους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Schmeling υποστήριξε επίσης τον Louis όταν αυτός έπεσε σε δύσκολες στιγμές μετά το τέλος της καριέρας του και βρέθηκε σε μεγάλη οικονομική ανάγκη.
Η φιλία τους διήρκεσε μέχρι το θάνατο του Louis στις 12 Απριλίου 1981, και ο Schmeling – ο οποίος πέθανε το 2005 σε ηλικία 99 ετών – ήταν μεταξύ των νεκροφόρων.
