Σήμερα πριν από έξι χρόνια, ο Pedro Morales πέθανε. Ο κόσμος της πάλης έχασε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τον δεύτερο μεγάλο πρωταθλητή του WWE και αγαπημένο του κοινού των πρώτων χρόνων
Ηταν ο δεύτερος μεγάλος αγαπημένος του κοινού που διαμόρφωσε μια εποχή στο WWE πριν από τον Hulk Hogan.
Στις 8 Φεβρουαρίου 1971, το τότε WWWF στέφθηκε πρωταθλητής ο Pedro Morales – ο οποίος βασίλευε συνεχώς για σχεδόν τρία χρόνια μέχρι το τέλος του 1973.
Ο Morales ήταν πολύ επιτυχημένος σε αυτόν τον ρόλο, καθώς το Madison Square Garden της Νέας Υόρκης ξεπούλησε 21 φορές το κοινό στις 30 αναμετρήσεις τίτλου που έδωσε εκεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του που διήρκεσε 1027 ημέρες. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στη λατινοαμερικανική κοινότητα, για την οποία ήταν πρωτοπόρος στην πάλη, αλλά και πέραν αυτής.
Στις 12 Φεβρουαρίου 2019 -σήμερα πριν από έξι χρόνια- ο Μοράλες, ο οποίος έπασχε από τη νόσο του Πάρκινσον, πέθανε περίπου δέκα μήνες μετά τον ασυναγώνιστο Μπρούνο Σαμαρτίνο, ο οποίος ήταν ο προκάτοχός του -και διάδοχός του- ως φυσιογνωμία του WWE. Ο Morales έπασχε από τη νόσο του Πάρκινσον, σε προχωρημένο στάδιο.
Διάδοχος του Bruno Sammartino
Γεννημένος στο Πουέρτο Ρίκο, ο Μοράλες δραστηριοποιήθηκε στο ρινγκ μεταξύ 1959 και 1987. Γιόρτασε το ξέσπασμά του στην περιοχή του Λος Άντζελες, ήταν πρωταθλητής του πρωταθλήματος WWA που εδρεύει εκεί τη δεκαετία του 1960 και το 1970, μετά από μια στάση στη Χαβάη, μεταπήδησε στο WWWF, το οποίο διαχειριζόταν ο πατέρας του Vince McMahon, Vince Sr. και λειτουργούσε ακόμα περιφερειακά στις πολιτείες της Νέας Αγγλίας στην Ανατολική Ακτή εκείνη την εποχή
Το αφεντικό της λίγκας εκείνη την εποχή προετοίμαζε τον Morales για να διαδεχθεί τον πολυετή Sammartino, ο οποίος έδειχνε σημάδια κόπωσης μετά από σχεδόν οκτώ χρόνια ως πρωταθλητής. Ο Morales νίκησε τον μεταβατικό πρωταθλητή Ivan Koloff, ο οποίος είχε μπει ανάμεσα στον Sammartino και τον ίδιο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι υπερασπίσεις του τίτλου του απέναντι σε θρυλικούς κακοποιούς όπως ο «Classy» Freddie Blassie, ο Blackjack Mulligan (παππούς του «The Fiend» Bray Wyatt), ο Don Leo Jonathan, ο George «The Animal» Steele και ο Larry «The Ax» Hennig (πατέρας του «Mr. Perfect» Curt Hennig, παππούς του Curtis Axel) τον έκαναν τον αναγνωρισμένο headliner των μεγάλων show.
Ο Pedro Morales ήταν ο πρώτος νικητής του Triple Crown
Αφού ο Morales έχασε τον τίτλο από τον Stan Stasiak το 1973 (κάτι που με τη σειρά του αποτέλεσε τη μετάβαση σε μια ακόμη βασιλεία του Sammartino) και αποχώρησε από το πρωτάθλημα το 1975, επέστρεψε το 1980 και πανηγύρισε περαιτέρω επιτυχίες: κατέκτησε επίσης τον Tag Team με τον Bob Backlund και τον Διηπειρωτικό τίτλο δύο φορές με νίκες επί των Ken Patera και Don Muraco. Αυτό έκανε τον Μοράλες τον πρώτο νικητή του «τριπλού στέμματος» όλων των μεγάλων τίτλων του WWE εκείνη την εποχή.
Στη δεκαετία του ’80, βοήθησε στην καθιέρωση μιας νέας γενιάς αστέρων με την ακόμα τεράστια δημοτικότητά του: Sgt. Slaughter, Greg «The Hammer» Valentine, «Superfly» Jimmy Snuka (Jimmy Snuka: Ο αποθανών θρύλος του WWE άφησε ένα μυστήριο δολοφονίας). Έχασε τον τελευταίο του αγώνα για τον τίτλο του WWE το 1986 από τον «Macho Man» Randy Savage, ο οποίος ήταν τότε ο διηπειρωτικός πρωταθλητής.
Ο Morales έδωσε επίσης ώθηση στην καριέρα ενός άλλου συναδέλφου του Hall of Fame: Ο Tito Santana («El Matador») εθεάθη συχνά ως συνεργάτης του Morales τον τελευταίο καιρό, οι δύο αγαπημένοι Λατινοαμερικάνοι αντιμετώπισαν διάφορα κακοποιά δίδυμα της εποχής τους, συμπεριλαμβανομένου του Hart Foundation – ο νεαρός Bret «The Hitman» Hart με συνεργάτη τον Jim Neidhart.
Ο Morales τερμάτισε την καριέρα του το 1987 και συνέχισε να εργάζεται στα παρασκήνια και ως ισπανόφωνος σχολιαστής για το WWE και το τότε αντίπαλό του WCW. Το 1995 εισήχθη στο Hall of Fame του WWE.
Ο Μοράλες αφήνει πίσω του τη σύζυγό του Κάρεν και έναν ενήλικο γιο.
