Gastheer Ivoorkust heeft de grote favorieten Senegal uit het toernooi geslagen – deels omdat de zware loting uiteindelijk waarschijnlijk gewoon goed was
Het getoeter, gejoel en gejuich ging door tot diep in de nacht. De zin “Ik ga morgen niet werken” was meer dan eens te horen in de straten van de metropool Abidjan. Het succes op titelverdediger en topfavoriet Senegal in de ronde van 16 is heel bijzonder voor de stad en voor het land. Want het is er een waarop was gehoopt, maar niet verwacht.
Het toernooi was tot nu toe immers zo teleurstellend verlopen dat de bond halverwege het toernooi hoofdcoach Jean-Louis Gasset had ontslagen en vervangen door interim-coach Emerse Faé. En dat laatste was eigenlijk alleen omdat favoriet Hervé Renard geen toestemming had gekregen van de Franse bond. Het was alleen de steun van Marokko die ervoor zorgde dat het team geen ramp meemaakte op het thuistoernooi der toernooien.
“We werden verslagen tegen Equatoriaal-Guinea voor het publiek, in een stadion dat de naam van onze president draagt”, vatte Franck Kessié het na de wedstrijd samen. “Het voelde als een vernedering, we waren de verraders van een hele natie.” Nu zijn de verraders plotseling helden geworden.
En in de eerste plaats Kessié, die twee keer op het beslissende moment zijn zenuwen in bedwang hield – eerst met de 1:1 in de reguliere tijd, daarna met de laatste trap van de dramatische strafschoppenserie.
Kessié – eigenlijk een vaste starter – had alleen tot de slotfase op de bank gezeten. Interim-coach Faé, zelf vroeger een vaste waarde op het middenveld van de Elephants, gaf verrassend de voorkeur aan de kleine full-back Jean Michael Seri van Hull City – en dat was een perfecte beslissing. Seri won de bal talloze keren, voorkwam dat het sterke Senegalese centrum zich kon ontwikkelen en werd zelfs uitgeroepen tot “Man of the Match”.
Daarvoor had Seri nog geen minuut op het veld gespeeld tijdens het toernooi – net als Leverkusen’s Odilon Kossounou, die nooit echt in actie kwam voor voormalig coach Gasset en slechts centrale verdediger nummer 4 was. Op maandagavond gaf Kossounou de Ivoriaanse defensie, die tegen Equatoriaal Guinea nog amateuristisch was, stabiliteit en stabiliteit
We hadden niets meer te verliezen”, zei Kessié. “Ze zeggen dat een herrezen team niet meer bang hoeft te zijn.” Het gelijkspel met Senegal in de ronde van 16 was misschien wel het beste dat Ivoorkust had kunnen krijgen: Terwijl de gastheren zich bijna geremd presenteerden door het gewicht van de verwachtingen van een voetbalgekke natie in de groepsfase, hielden de Olifanten ondanks een vroege achterstand voet bij stuk tegen de titelverdediger, speelden ze gestructureerd – en toonden ze tot het einde de vechtlust die ze dachten te missen.
“Ik verdien veel te veel geld om niet te zweten op het veld”, zei Kessié, die afgelopen zomer naar Saoedi-Arabië verhuisde. “Er zijn tenslotte mensen in Afrika die elke ochtend 20 kilometer lopen voor een sneetje brood.”
