Muhammad Ali landde vandaag 46 jaar geleden zijn laatste knock-out overwinning – om 4 uur ’s nachts in München. Zelfs bij de PK was er veel opwinding vooraf.
In Kinshasa versloeg hij George Foreman in de Rumble in the Jungle, in de Filippijnen Joe Frazier in de Thrilla in Manila. Wat minder bekend is: Muhammad Ali stopte ook eens in München voor een titelgevecht.
Een even pittige naam voor het gevecht tegen Richard Dunn, vandaag 46 jaar geleden, is er niet gekomen. Het was – dat moet men met alle plaatselijk patriottisme toegeven – ook niet voor de eeuwigheid gemaakt. Ook al heeft het op zijn eigen manier geschiedenis geschreven.
De Duitse wereldkampioenen van 1974 juichten voor Ali
Het was 24 mei 1976, jaar twee na de “Rumble”, jaar één na de “Thrilla”, Ali vervolgde zijn goed gepromote wereldkampioenschapstournee in Duitsland, waar hij tien jaar eerder Karl Mildenberger had verslagen.
Deze keer maakte “The Greatest” een gastoptreden in het Olympisch Stadion van München, een evenement dat veel beroemde fans trok, onder wie voetbalwereldkampioenen Sepp Maier, Günter Netzer en Paul Breitner, en skifavoriet Rosi Mittermaier.
De Münchenaren moesten hun slaapritme aanpassen voor Ali, de eerste ringgong van het Ali gevecht sloeg pas om 3.26 uur plaatselijke tijd. Het feit dat de live-uitzending naar de VS daar prime time was, was belangrijker voor de promotors dan de behoeften van de Duitse fans.
Ali deed niettemin zijn best op zijn gebruikelijke manier om alle kijkers te vermaken.
Richard Dunn bespot als “Frankenstein “
Tegenstander Dunn, die een maand eerder tot Europees kampioen was gekroond tegen de Duitser Bernd August, werd het doelwit van Ali’s creatieve spelletjes in de aanloop naar de wedstrijd, net zoals Frazier, Foreman en Co. dat waren geweest. De nu 76-jarige uit Leeds werd door Ali bespot als “Frankenstein”, zinspelend op zijn ietwat onflatteuze uiterlijk en gebrek aan beweeglijkheid.
Op een persconferentie, waar de twee hun vuile praat uitwisselden, greep Ali zelfs plotseling Dunn bij de kraag voor de verbijsterde verslaggevers. Maar het was overduidelijk dat het een truc was om de strijd op te stoken, Dunn was ook geamuseerd in plaats van verontwaardigd.
Een andere marketingmaatregel van Ali – in zijn persentourage bevond zich destijds de jonge Waldemar Hartmann – waren showtrainingen in het beroemde Circus Krone. Tien D-mark entreegeld hielp Ali vier miljoen mark te verdienen aan het gevecht.
Muhammad Ali landde zijn laatste knock-out in München
Sportief gezien was het een duidelijke zaak, hoewel Ali duidelijk niet op zijn best was na een slopend derde gevecht tegen Frazier, was het toch gemakkelijk genoeg voor Dunn.
Na in totaal vijf knockdowns tegen de Brit, staakte de scheidsrechter het gevecht in de vijfde ronde. Het was de laatste knock-out overwinning voor Ali, twee jaar voordat Leon Spinks, die dit jaar overleed, hem ontgoochelde.
Dunn, die na zijn bokscarrière steigerbouwer werd, keek in een tv-interview uit 2016 niettemin “met veel plezier” terug op het gevecht. De eer om de grootste aller tijden te hebben ontmoet, ging hem te boven.
