Valentino Rossi ruilde de MotoGP-wereld bijna in voor de Formule 1 – Hoe serieus de plannen waren en waarom hij uiteindelijk trouw bleef aan de motor
Hoe groot was de kans dat de “Doctor” de wereld van de tweewielers zou verruilen voor die van de vierwielers? We zoeken het tot op de bodem uit
Rossi’s Formule 1-tests en de achtergrond
Begin jaren 2000, op het hoogtepunt van zijn MotoGP-carrière, begon Rossi serieus met Formule 1 te flirten. In 2004 en 2006 maakte hij testritten met Ferrari, het meest prestigieuze team in de Formule 1.
Zijn eerste officiële Formule 1-debuut maakte hij in 2004 op het testcircuit van Ferrari in Fiorano. Op zijn eerste testdag zette Rossi een persoonlijke besttijd neer van 59,2 seconden – slechts 1,5 seconden langzamer dan de referentietijd die destijds werd neergezet door niemand minder dan Michael Schumacher. Dit zorgde voor heel wat opschudding.
Rossi maakte echter niet alleen indruk met zijn snelheid, maar ook met zijn vermogen om zich aan te passen aan een compleet nieuw voertuigconcept. Ferrari nodigde hem vervolgens uit om deel te nemen aan verdere tests op de circuits van Valencia, Mugello en Jerez.
De test in februari 2006 op het Circuit Ricardo Tormo in Valencia is bijzonder opmerkelijk. Rossi maakte daar opnieuw indruk: op een van zijn testdagen reed hij met een vergelijkbare Ferrari-auto slechts een halve seconde langzamer dan de gevestigde Formule 1-coureurs Fernando Alonso en Michael Schumacher.
Luca di Montezemolo, toenmalig president van Ferrari, was vol lof over Rossi: “Valentino is niet alleen een kampioen op twee wielen, maar heeft ook een ongelooflijk gevoel voor de auto. Hij heeft echt talent en zou een geweldige Formule 1-coureur kunnen worden als hij dat zou willen.”
Rossi’s benadering van de Formule 1 was opmerkelijk professioneel. Engineers meldden dat zijn technische feedback van een veel hoger niveau was dan verwacht. Hij begreep niet alleen de technische details, maar was ook in staat om precieze feedback te geven die het team hielp om de set-up te optimaliseren.
Dit alles voedde speculaties dat Ferrari hem serieus in overweging zou kunnen nemen. Naast di Montezemolo sprak ook teambaas Jean Todt in het openbaar over Rossi’s talent en prees hij zijn flexibiliteit en vermogen om de auto te begrijpen
De kans op een verandering
Een overstap van de MotoGP naar de Formule 1 was destijds niet slechts een PR-idee, maar een serieuze mogelijkheid. Ferrari was naar verluidt van plan om Rossi vanaf 2007 in te zetten als tweede coureur naast Felipe Massa of Kimi Räikkönen.
Een dergelijke overstap zou echter hebben betekend dat Rossi de MotoGP zou verlaten, waar hij destijds bleef domineren en nieuwe records vestigde.
Rossi zelf was verscheurd. In een interview met Gazzetta dello Sport zei hij: “Formule 1 heeft me altijd gefascineerd. De snelheid, de technologie – het is een compleet ander universum. Maar het is ook een enorme uitdaging. Je moet alles geven om succesvol te zijn.”
Formule 1 zou een enorme uitdaging zijn geweest, vooral omdat Rossi in een compleet nieuwe omgeving had moeten racen. Zelf zei hij in interviews dat het idee verleidelijk was, maar dat hij vreesde de overstap te laat in zijn carrière te maken om echt succesvol te zijn.
De Formule 1 staat erom bekend dat coureurs jaren nodig hebben om aan de eisen van de auto’s te wennen. Op het moment van zijn meest serieuze overwegingen was Rossi echter al midden twintig, wat een vrij late start zou zijn geweest voor de Formule 1, die vaak jong talent promoot.
Waarom de overstap niet doorging
De gedachte om meerdere jaren te investeren om competitief te worden, schrikte Rossi af. Hij wist ook dat de verwachtingen hooggespannen zouden zijn. Hij wist ook dat de verwachtingen enorm hoog zouden zijn. Rossi legde later uit dat hij de druk had gevoeld om meteen succesvol te moeten zijn in de Formule 1, wat het plezier van de overstap zou hebben verminderd.
Uiteindelijk besloot de Italiaan om in de MotoGP te blijven. Een van de belangrijkste redenen was zijn blijvende liefde voor motoren: “Motoren zijn mijn wereld. Ik hou van de vrijheid en het gevoel dat je krijgt als je rijdt. Het zou moeilijk geweest zijn om dat achter me te laten,” zegt Rossi terugkijkend.
Een andere factor was de vraag of een verandering op de lange termijn verstandig zou zijn. Rossi was een nieuw tijdperk begonnen bij Yamaha en won daar opnieuw titels na zijn overstap van Honda. Hij was ervan overtuigd dat hij daar zijn beste vorm kon blijven tonen
HZijn fans en sponsors waren nauw verbonden met de MotoGP en een overstap zou zijn nalatenschap in gevaar kunnen brengen. Omgekeerd profiteerde de MotoGP zelf enorm van Rossi’s aanwezigheid in die tijd. Zijn invloed was zo groot dat de populariteit van de reeks te lijden zou hebben gehad onder het verlies van zijn persoon.
Ferrari had ook bedenkingen. Hoewel Rossi indruk maakte, besloten ze uiteindelijk om zich te richten op gevestigde coureurs. Formule 1 was extreem competitief in dit tijdperk en het risico om Rossi naar de top te brengen was hoog.
Rossi: wilde niet alleen een Formule 1-coureur zijn
Valentino Rossi in de Formule 1 blijft een van de meest fascinerende “wat als?”-scenario’s uit de autosportgeschiedenis. Zijn tests met Ferrari toonden aan dat hij het talent had om zich staande te houden in de hoogste klasse van de autosport.
Uiteindelijk besloot Rossi echter om zowel rationele als emotionele redenen niet over te stappen. In plaats daarvan bleef hij zich toewijden aan de MotoGP, waar hij geschiedenis schreef en zijn status als motorsporticoon voor altijd veiligstelde.
Zoals Rossi zelf ooit zei: “Ik had het kunnen proberen, maar ik wilde niet alleen een Formule 1-coureur zijn – ik wilde winnen. En daar was misschien niet genoeg tijd voor.” Zelfs als de vraag open blijft hoe het hem zou zijn vergaan in de Formule 1, is zijn nalatenschap in de MotoGP onuitwisbaar
