Gerrie Coetzee werd in 1983 onverwacht de eerste wereldkampioen zwaargewicht uit Afrika. Twee jaar geleden nam een ernstige ziekte het leven van de populaire volksheld
Het moment waarop Gerrie Coetzee geschiedenis schreef, bezorgde hem ook fysieke pijn.
Zijn rechterhand raakte Michael Dokes in de tiende ronde als een hamerslag in het gezicht, zo hard dat Coetzee’s hand brak. Zijn tegenstander Dokes wankelde even, greep naar het ringtouw – en uit.
Coetzee, een blanke Zuid-Afrikaan uit Boksburg bij Johannesburg, werd op 23 september 1983 op sensationele wijze gekroond tot bokszwaargewicht, de eerste uit Afrika – een historische triomf met een aanzienlijke politieke betekenis.
Voor de toen 28-jarige was het het meest memorabele moment van een veelbewogen en filmisch leven, waarvan Coetzee op 12 januari 2023 werd verscheurd door een ernstige ziekte.
Coetzee’s wereldtitel verraste de bokswereld
Coetzee had lang op zijn grote moment gewacht. Hoewel hij voor de coup om het wereldkampioenschap al grote overwinningen had gevierd, onder andere tegen Muhammad Ali veroveraar Leon Spinks, had hij al twee wereldkampioenschapskansen gemist tegen John Tate en Mike Weaver.
En in het gevecht tegen WBA-kampioen Dokes, dat was geregeld door de onbetrouwbare promotor legende Don King, waren zijn kansen ook slecht. Dokes werd gezien als een opkomende topster, Coetzee als een betere tegenstander om op te bouwen naar
Coetzee’s brute stootkracht gooide echter roet in het eten voor Dokes’ plannen
Een antiracist in het apartheidsregime
Tijdens het apartheidsregime tooiden de machthebbers in Zuid-Afrika zich graag met Coetzee, die ze prezen als “blanke hoop” en zich probeerden toe te eigenen op een vergelijkbare manier als de sensationele overwinning van Max Schmeling op Joe Louis door de nazi’s.
Coetzee was echter geen racist, integendeel. Hij vocht actief tegen rassenscheiding en negeerde de relevante wetten bij verschillende gelegenheden – waaronder het adopteren van een donker bokstalent om zijn leven gemakkelijker te maken.
“Ik wil een kampioen van het volk zijn, ik wil ieders kampioen zijn,” zei hij in de ring na zijn wereldkampioenschapstriomf op Cokes: “Ik wil niet de kampioen van een bepaalde groep zijn.”
Helaas voor Coetzee was zijn WK-overwinning ook het begin van het einde van zijn sprookje: de handblessure die hij opliep tijdens de knock-out stoot speelde hierbij een rol
blessure dwarsboomde groot gevecht
Coetzee tekende een contract voor een titelgevecht tegen IBF-wereldkampioen Larry Holmes, maar het gevecht werd vertraagd door geschillen over geld en de ijdelheid van de federatie – en ging uiteindelijk niet door toen Coetzee’s rechterhand het weer begaf tijdens de training voor een gevecht met legende Holmes.
In zijn comebackgevecht op 1 december 1984 verloor Coetzee zijn gordel meteen weer aan de Amerikaan Greg Page. Hij was nooit in staat om hem terug te winnen.
Coetzee ging met pensioen nadat de Brit Frank Bruno hem in 1986 in de eerste ronde knock-out sloeg. Twee korte comebacks waren niet meer van groot belang
Geroemd door Nelson Mandela
Na zijn carrière werkte Coetzee als motiverend spreker en in januari 2023 overleed hij aan longkanker na een kort, ernstig ziekbed.
Er zat slechts ongeveer een week tussen de diagnose en Coetzee’s dood, zoals zijn dochter Lana vertelde aan de Independent Online portal: “Alles gebeurde zo snel. Het was een agressieve vorm van kanker.
Coetzee werd in zijn geboorteland Zuid-Afrika herinnerd als een nationale held; na het einde van de apartheid ontving hij een eremedaille van de toenmalige president, nationale held en vrijheidsstrijder Nelson Mandela.
Een paar jaar voor Coetzee’s dood werd er zelfs een Hollywoodfilm over hem gepland, met Liam Hemsworth in de hoofdrol – maar het project is onlangs stilgevallen.
