Mainz had Anton Stach laten staan voor Hoffenheim omdat hij uit de buurt van zijn geliefde centrum werd ingezet. Nu is de middenvelder verder naar achteren nodig
De eerste poging van coach Pellegrino Matarazzo werd afgewezen. “De coach vroeg het me eigenlijk vorig jaar al, toen ik zei dat ik mezelf eigenlijk meer in de achterste zes zie”, onthult Anton Stach, die uitlegt: “Ik had toen nog geen voorbereiding om het te oefenen.” TSG maakte de overstap van de middenvelder van Mainz voor elf miljoen euro pas laat in de transferwindow rond.
“Dit keer nam hij me weer apart en vroeg me hoe ik me voelde en hoe ik het zag”, vervolgt Stach, die dit keer wel openstond voor de omscholing. “Natuurlijk missen we nog een paar spelers en als je die kunt trainen, is het in dit stadium om de processen op orde te krijgen. Maar ik heb hem ook verteld dat ik heel graag in de zes zou willen spelen, omdat dat mijn favoriete positie is. Maar het is geen nadeel om flexibel te zijn. Vooral omdat we ook meer werkdruk hebben.”
Skillentekort in de verdediging
Niet alleen het tekort aan vaardige spelers in de achterste linie, maar ook de minstens acht extra wedstrijden in de Europa League vereisen een alternatief voor de huidige aanvoerder van de achterste drie, Florian Grillitsch, die pas dit weekend na zijn EK-vakantie weer bij de ploeg zal aansluiten
Dus Stach zal opnieuw te maken krijgen met een rol buiten zijn favoriete positie. Vreemd genoeg vertrok de 25-jarige speler juist daarom bij Mainz. Destijds werd de zesman vaak verder naar voren en zelfs aan de buitenkant opgesteld. Na een jaar in het centrum van Hoffenheim als zes of soms als acht, probeert Stach nu de spelersopener uit in de achterste linie
Waar het nog steeds hangt
“Het is ongebruikelijk, ik heb dat nog nooit gespeeld. Maar ik kom uit het centrum en door mijn lengte en de tackles kan ik het zeker spelen,” erkent Stach, “natuurlijk moet ik eerst wennen aan de processen en alles leren. Maar ik heb goede coaching en kijk ook video’s over het onderwerp, het is in principe goed om flexibel te zijn zodat ik een extra positie kan spelen.”
Natuurlijk zijn er hier en daar nog wat haperingen. “Er zijn nog steeds kleine dingen in lastige situaties die ik moet leren, zoals wanneer ik niet op tijd uitruk, maar ik leer heel snel en dat wil ik ook,” verzekert Stach, die zich bewust is van de toegenomen verantwoordelijkheid. “Je moet meer communiceren omdat je het hele veld ziet. Het is een heel belangrijke positie omdat er alleen een keeper achter me staat.”
Het komt erop neer dat Stach de wankele verdediging wil helpen stabiliseren, zowel achterin als in het midden. Voor zijn tweede jaar bij Hoffenheim is zijn persoonlijke doel “om de volgende stap te zetten, om luider te worden en de weg te wijzen en een leider te zijn. En met het team zijn het deze kleine doelen om beter te worden in de verdediging en om goed en aantrekkelijk voetbal te spelen.”
