Voor de WK-finale van zondag sprak Servië-coach Svetislav Pesic over de speciale clash tegen Duitsland en onthulde wat de sleutel zal zijn in de finale.
“We spelen tegen Duitsland, waarschijnlijk had niemand dat verwacht, maar ik wel – en dat is het belangrijkste,” zei Pesic en legde uit: “Ik verwachtte Duitsland, niet omdat de andere teams zwakker zijn dan Duitsland, maar omdat zij het meest hebben laten zien in het toernooi. Ze hebben nog geen wedstrijd verloren en spelen een perfect toernooi.”
Hij zei dat hij niet verrast was door de sterke Duitsers. “Ik ken de coach, de spelers, hun systeem, hun grootste kracht is continuïteit – ze spelen al vele jaren samen,” zei de 74-jarige zaterdag aan de zijlijn van een trainingssessie en merkte op: “Ze hebben een fantastisch team, we gaan een zeer uitdagende wedstrijd tegemoet. Als een team de VS verslaat en de hele wedstrijd leidt, moet je dat respecteren en je maximaal voorbereiden.”
Deze finale zou zich onderscheiden door “twee hele sterke teams. Beide hebben de finale bereikt door teamwork, beide hebben een winnaarsmentaliteit, beide geloven in zichzelf en in hun kwaliteiten. Ik weet zeker dat het een goede finale wordt.”
Pesic’s kennis van de Duitsers een voordeel?
Of het een voordeel voor Servië zou zijn dat hij het Duitse basketbal zo goed kent, kon hij bevestigen noch uitsluiten. “Dat zullen we nog wel zien. Het is moeilijk te zeggen, tegenwoordig zijn Servische spelers ook bekend, er bestaat zoiets als scouting.”
Natuurlijk kent hij de Duitsers “heel goed, ik ken de coach en de spelers persoonlijk. Of dat een voordeel is, weet ik niet. Ik kijk liever naar mijn spelers. Het zal een zware strijd worden, de Duitsers zijn een vechtteam, ze geven nooit op.”
De sleutel tot de wedstrijd zal de verdediging zijn. “Daar is geen dilemma. We hebben niet de omvang en fysiek van de Duitsers, maar we kunnen goed anticiperen. Maar ik wil het niet hebben over basketbalintelligentie, want intelligentie zonder vechtlust en inzet helpt ook niet.”
Pesic kijkt ook om persoonlijke redenen uit naar de wedstrijd, want hij ontmoet het land waarmee hij in 1993 Europees kampioen werd en dat sindsdien zijn tweede thuis is geworden. In Duitsland “rijpte ik in een coach, ze gaven me veel, hielpen me om mijn talent om te zetten in ervaring en kwaliteit.”
