“The Loose Cannon” Brian Pillman, die vandaag 60 zou zijn geworden, was een briljante onvoorspelbare wegbereider van een WWE tijdperk. Hij stierf toen hij 35 was, na een leven van bittere slagen.
Voor Bret “The Hitman” Hart en Stone Cold Steve Austin, twee van de grootste worstelsterren aller tijden, was hij een kameraad in de ring en een vriend daarbuiten.
Hij wordt door veel meer collega’s herinnerd als iemand die zelf een van de grootste worstelsterren aller tijden had kunnen worden: “Flyin'” Brian Pillman was een topatleet, een gepassioneerd vakman en een creatieve geest met tal van revolutionaire ideeën die hij toepaste voordat ze de industriestandaard werden.
Pillman, die vandaag 60 zou zijn geworden, was een pionier en vroege steunpilaar van de Attitude Era, de meest succesvolle WWE-periode aller tijden, met zijn karakter als het “Loose Cannon” in de jaren negentig, dat zelfs voor veel van zijn collega’s ondoorgrondelijk was.
Maar voordat het succes echt begon, stierf Pillman in dramatische omstandigheden op slechts 35-jarige leeftijd. Zijn leven werd gekenmerkt door een bijna ongelooflijke hoeveelheid tragische gebeurtenissen – vorig jaar ontroerend opnieuw onderzocht in een goed ontvangen tv-documentaire van de Vice-serie “Dark Side of the Ring”.
Brian Pillman werd als kind meer dan 30 keer geopereerd.
Zelfs als een jong kind, werd Pillman’s leven, geboren in Cincinnati op 22 mei 1962, overschaduwd.
Zijn vader stierf aan een hartaanval toen hij drie maanden oud was, en hijzelf bracht een groot deel van zijn vroege jeugd in het ziekenhuis door. Pillman leed aan grote problemen met poliepen in zijn keel, waarvoor hij meer dan 30 operaties moest ondergaan – die ook de reden waren voor zijn karakteristieke schorre stem.
Ondanks zijn gezondheidsproblemen blonk hij uit in sport en stond hij op het punt om het te schoppen tot footballspeler in de NFL, ondanks zijn relatief geringe lengte van 1,83 meter.
Zwijgzame carrière bij WCW
In 1986 leerde Pillman worstelen bij Stampede in Canada, de promotie opgericht door Brett’s vader Stu Hart – een nieuwe passie die hij verwierf met grote gedrevenheid en historische leergierigheid.
Drie jaar later kwam Pillman op het nationale toneel bij de toenmalige WCW concurrent. Zijn carrière daar was een rimpeling met veel ups en downs. Tot de hoogtepunten behoorden zijn baanbrekende wedstrijden met Japan-legende Jushin Thunder Liger, zijn onderhoudende partnerschap met Austin als Hollywood Blondes, en zijn tijd in de toenmalige incarnatie van de legendarische “Four Horsemen” onder leiding van Ric Flair.
Tegen het einde van zijn WCW-tijd kan Pillman ook op het idee komen waarvoor hij het meest herinnerd zou worden: hij herkende de ontluikende behoefte onder veel fans aan intelligente gescripte clouses, voor het spelen met inside info, voor “bewerkte shots” die werkelijkheid en fictie vermengden – niet in het minst door zijn vriendschap met worsteljournalist Dave Meltzer (Wrestling Observer), die tot op de dag van vandaag invloedrijk blijft.
Pillman creëerde het karakter van het “Losse Kanon”. Letterlijk vertaald: een ongeleid projectiel dat ongecontroleerd heen en weer rolt op een schip – en waarvan het kruit elk moment dreigt te ontploffen.
“Loose Cannon” – een revolutionair personage
Pillman portretteerde – zelfs achter de schermen voor de ogen van grotendeels nietsvermoedende collega’s – een psychopaat die op het punt stond zijn verstand te verliezen en, door zijn vreemde gedrag, blijkbaar zijn baan.
Het verhaal bereikte een hoogtepunt in een wedstrijd met Kevin Sullivan, ook een creatieve boeker – een van de weinige vertrouwelingen samen met ligabaas Eric Bischoff. Pillman brak het gevecht op camera en wierp de woorden “Ik respecteer je, booker man” naar Sullivan, verwijzend naar zijn echte rol in het leven.
Bischoff ging zo ver dat hij Pillman eruit gooide als een schijnvertoning en hem liet verschijnen in Paul Heyman’s cult league ECW, die eigenlijk op gespannen voet stond met WCW, met het uiteindelijke doel van een grote verrassings comeback.
Pillman’s machinaties deden denken aan de anarchistische stunts van Andy Kaufman, een komiek die ook verweven was met de worstelindustrie. In tegenstelling tot Kaufman, verloor Pillman de controle over zijn enscenering.
Schadelijk auto ongeluk voor overstap naar WWE
Op 15 april 1996 had Pillman, oververmoeid door professionele en persoonlijke stress, een ernstig auto-ongeluk: hij viel in slaap achter het stuur van zijn Hummer SUV, botste tegen een boomstam en rolde verschillende keren over de kop. Pillman lag een week in coma en had zware verwondingen aan zijn gezicht en een breuk in zijn enkel.
Twee maanden later veranderde Pillman van werkgever en tekende bij WWE (toen WWF), waar hij zijn karakter als “Tickin’ Timebomb” opnieuw opvoerde en ook zijn oude kompanen Hart en Austin weer ontmoette.
Pillman werd onderdeel van de Hart Foundation rond de “Hitman”, die niet alleen door hem tragisch werd omsingeld, zijn vete met Austin werd vooral herinnerd vanwege een beroemde grensoverschrijding: Tijdens een RAW-segment waarin Austin probeerde in te breken in het huis van Pillman, richtte Pillman een pistool op de rivaal, er werden zelfs schoten gesuggereerd.
Ondanks zijn ernstige blessure vocht Pillman, die aanvankelijk commentator was, zich toch terug in de ring – voordat het schokkende nieuws kwam op 5 oktober 1997: Tijdens het grote evenement In Your House: Badd Blood, maakte Liga baas Vince McMahon bekend dat Pillman was overleden.
Doodsoorzaak: hartaanval na onopgemerkte hartafwijking
De autopsie onthulde dat Pillman een niet gediagnosticeerde hartkwaal had, die hij geërfd moet hebben van zijn vader, die op jonge leeftijd stierf. Hij bezweek aan een hartaanval, waarvan de fatale afloop mogelijk aan andere factoren te wijten was.
Steroïdenmisbruik kan een rol gespeeld hebben: Pillman werd er als voetballer aan blootgesteld, en volgens zijn vriend Meltzer deed hij het ook in het worstelen – hoewel hij zich meer dan vele anderen bewust was van de gezondheidsrisico’s.
Pillman nam ook talrijke pijnstillers wegens de gevolgen van zijn ongeval, zijn algemene gezondheidstoestand werd als zorgwekkend beschouwd.
In zijn overlijdensbericht voor Pillman wees Meltzer erop dat Pillman ook geestelijk zwaar was aangetast: hij had zichzelf na zijn ongeluk onder grote druk gezet, uit persoonlijke ambitie en ook uit bezorgdheid om de financiële zekerheid van zijn gezin.
Zoon Brian Pillman Jr. vandaag actief bij AEW
Pillman was verantwoordelijk voor vijf kinderen als gevolg van een bewogen leven, en een zesde werd geboren na zijn dood.
