Het is een turbulent jaar geweest voor Johannes Voigtmann. De Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne heeft ook het leven van de basketballer door elkaar geschud. En dat net voor de Europese Kampioenschappen thuis.
Eindelijk weer basketbal! Eindelijk terug op het veld met teamgenoten! Voor Johannes Voigtmann zijn de twee komende WK-kwalificatiewedstrijden, donderdag in Estland en drie dagen later in Bremen tegen Polen, twee heel bijzondere. Niet omdat de Duitse nationale ploeg mikt op een goede uitgangspositie voor de tweede groepsfase op weg naar het WK van volgend jaar. Ook niet omdat de wedstrijden al een eerste kleine voorbereidende stap zijn voor het Europees kampioenschap deze zomer met een voorronde in Keulen en de eindronde in Berlijn. Voigtmann heeft sinds eind februari gewoon niet meer gebasketbald vanwege de Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne.
Toen Vladimir Poetin op 24 februari het bevel gaf om Oekraïne binnen te vallen, stond Voigtmann nog onder contract bij de Russische topclub ZSKA Moskou. De 29-jarige middenvelder was met zijn ploeg in München, waar de voor ’s avonds geplande Euroleague-wedstrijd met FC Bayern op korte termijn werd afgelast. Niemand kon aan basketbal denken vanwege de vreselijke beelden uit Oekraïne – en niemand kon er ook aan denken om in Rusland te blijven.
Met auto en hond 2500 kilometer terug naar Duitsland
“In de huidige situatie kan ik me niet verzoenen met een wedstrijd voor een Russisch team, waar het uiteindelijk draait om winnaars en verliezers”, “Ook al gaat het alleen om basketbal, het brengt een symboliek met zich mee die vanuit mijn oogpunt op dit moment ongepast is.”
Dus na zijn terugkeer uit München naar Moskou en na gesprekken met ZSKA-functionarissen, pakte Voigtmann zijn Duitse herder, ruimde zijn flat op en vertrok, met de hond op de passagiersstoel in de auto, over zo’n 2.500 kilometer naar Duitsland, waar zijn familie al op hem zat te wachten.
“De Russische president is verantwoordelijk voor een brute aanvalsoorlog, waardoor onschuldige mensen in Oekraïne sterven, miljoenen mensen hun huis moeten ontvluchten, en kinderen hun huis en zelfs hun leven verliezen. Ik kon gewoon niet in Rusland blijven en doen alsof er niets gebeurd was,” zei Voigtmann.
Terug in Duitsland was het eerste wat ik moest doen het abrupte einde in Moskou verwerken. Daarna stond Voigtmann voor de vraag, ook met het oog op het thuis-EK: op korte termijn overstappen naar een andere club om speelervaring op te doen, of zijn lichaam wat tijd gunnen om te herstellen na vele jaren zonder grote onderbrekingen? Voigtmann koos voor de laatste optie, ook omdat de gesprekken met ZSKA over de beëindiging van zijn contract niet zo gemakkelijk verliepen. Hij staat in Moskou nog officieel onder contract tot de zomer van 2023.
Maar voor nu ligt de focus deze zomer op het nationale team. Al twee weken geleden maakte Voigtmann deel uit van een kleine groep die in Frankfurt am Main begon te trainen. Bondscoach Gordon Herbert heeft sinds afgelopen vrijdag zijn complete team om zich heen verzameld en is blij dat Voigtmann daar deel van uitmaakt. “Jo is een zeer belangrijk onderdeel,” zei Herbert. “We moeten nu zien hoe snel hij zijn ritme terugvindt.”
Samen met NBA-prof Dennis Schröder wordt van Voigtmann verwacht dat hij het team deze zomer leidt. Vorig jaar al, toen Schröder ontbrak, was Voigtmann een van de leiders. Ook in de zaak Joshiko Saibou heeft de Thüringer zijn positie in het team duidelijk gemaakt met duidelijke uitspraken, die tijdens de Corona-periode geen duidelijke afstand hebben genomen van samenzweringstheorieën.
“Ik ben nu acht of negen jaar bij het team en ik heb me daar in een rol ontwikkeld,” vertelde Voigtmann aan dpa. “Het is niet zo dat één persoon hier de baas is. We hebben velen die op het hoogste niveau spelen en daarom het recht hebben iets te zeggen. En ik denk dat ik een van hen ben. “
