Johann Zarco en Luca Marini kwamen allebei van Ducati-teams naar Honda – maar de Fransman heeft van alle Honda-rijders de meeste WK-punten gescoord
Het satellietteam heeft het fabrieksteam duidelijk achter zich gelaten. Joan Mir heeft tot nu toe 20 punten verzameld en Luca Marini zeven. De twee Honda-teams bezetten de laatste twee plaatsen in het teamklassement.
Met 64 punten heeft LCR er echter meer dan twee keer zoveel als het voorheen succesvolle fabrieksteam. Zarco was de best geplaatste Honda-rijder in acht Grands Prix. Hij stond aan kop in zes sprints van het merk.
LCR-teambaas Lucio Cecchinello heeft Zarco’s positieve instelling al geprezen. Hij gaat op zijn knieën om samen te werken met de ingenieurs en geeft niet op ondanks de moeilijke besturing van de RC213V. Zarco is ook vaak positiever dan zijn merkgenoten.
De situatie is heel anders dan in 2019, toen Zarco helemaal niet overweg kon met KTM en zijn contract na de zomer werd ontbonden. Toen was de Fransman nog niet klaar om een project verder te ontwikkelen.
Maar ook qua rijden kan hij veel uit de Honda halen. Marini, die net als Zarco dit jaar bij Honda kwam, kent de Fransman van hun tijd samen bij Ducati. Daar waren alle gegevens vrij beschikbaar voor alle rijders.
“Johann kan met de Honda heel hard en diep remmen in de bocht”, zegt Marini en vergelijkt: “Met de Ducati kon hij dat niet. Hij verloor altijd twee tienden van een seconde bij het remmen. Bij het uitkomen van de bocht won hij misschien twee tienden van een seconde.”
“Nu wint hij nog steeds veel bij het uitkomen van de bocht, maar verliest hij niets meer bij het remmen. Dat is veranderd.” En dat is een van de redenen waarom Zarco regelmatig de snelste Honda-rijder in het veld is.
“Ik,” vergelijkt Marini zichzelf met Zarco, ”voel me nog steeds niet zo goed in de remfase als in voorgaande jaren [met de Ducati]. Er is nog ruimte voor verbetering op dit gebied. Vooral bij het rechtuit remmen.”
“Naar mijn mening is dat waar Ducati het grootste verschil maakt.” Honda heeft vooruitgang geboekt met de nieuwe aerodynamica die sinds Misano 2 in gebruik is. Maar vergeleken met de Europese concurrentie mist het nog steeds grip bij het uitkomen van bochten
