Met We Are Football keerde
Gerald Köhler terug op het podium van voetbalmanager. Een opvolger van Anstoss valt echter niet te verwachten – om goede redenen
Spelontwikkelaar Gerald Köhler wordt voornamelijk geassocieerd met één serie: Anstoss. In 2021 en 2024 bracht hij nog meer titels uit met We Are Football en We Are Football 2024. Een nieuwe Anstoss 3? Helemaal niet. Om goede redenen, zoals Köhler uitlegt in een interview met eSport: “Je kunt alleen maar verliezen als we een opvolger voor Anstoss 3 hadden gepland. De game zou direct verbonden zijn met veel herinneringen. Veel dingen die toen niet goed waren en geïmplementeerd of weggelaten hadden moeten worden, zouden nu nog meer opvallen. Gameontwerp in het algemeen is geëvolueerd. En dan zou de magie van toen verdwenen zijn.”
Serieus, maar niet zonder humor
Ook al is We Are Football (WAF) serieuzer en doet het vooral denken aan de tijd van de grote manager macho’s, Köhler blijft trouw aan zijn lijn: “Ik wil met grappen een glimlach op het gezicht van de spelers toveren. Dat begint met gebeurtenissen tijdens een wedstrijd en gaat verder met reclame in de omtrek.” Een voorbeeld: “Bij Wolfsburg is het clubmotto ‘Bij ons kun je huilen’.”
Köhler is ook niets veranderd als het gaat om samenwerking met de gemeenschap. Zelfs in de tijd van Anstoss “deden we dingen die niemand verwachtte. Bijvoorbeeld een vragenlijst waarin we de spelers specifiek vroegen wat ze wilden. Destijds hadden we duizenden van deze vragenlijsten en navenant brede feedback.”
Ontwikkeling een stap verder brengen “
Bij WAF is het ontwikkelingsteam zelfs “een stap verder gegaan”. In de afgelopen maanden hebben negen mensen uit de gemeenschap zich bij ons personeel gevoegd. Dat was authentiek en een discussie op ooghoogte.” Voor Köhler was dit een belangrijk voordeel ten opzichte van bètatesters aan het einde van het project, want daar ging het “alleen maar om bugfixing. Ons uitgangspunt was echter om dingen te vinden die moeilijk te gebruiken waren of informatie misten. Natuurlijk was er ook tijd voor een of twee extra functies.”
Hij vindt het belangrijk om de doelgroep voor ogen te houden, maar ook om innovaties te observeren: “Onze spelersgroep bestaat voornamelijk uit mannelijke spelers tussen de 30 en 50 jaar. We maken af en toe ruzie in de Discord over de vraag of we het contrast of de lettergrootte in-game moeten vergroten, omdat we allemaal niet meer zo goed zien als vroeger.” In principe is het de bedoeling om een snelle game te maken waarmee je na het werk kunt ontspannen. Geen enkel element “mag zo groot zijn dat het WAF volledig overneemt en compliceert.”
Op het gebied van innovatie heeft Köhler een trend waargenomen: passief gamen. Dit zijn “spelsessies waarin mensen gewoon simuleren. Wij grijpen alleen in als er iets misgaat. Dan worden er transfers gemaakt en dingen veranderd totdat er weer succes wordt geboekt. Dan simuleren we weer tot ver in de toekomst.” Het feit dat het gedrag van het spel verandert, is dus ook een reden om los te komen van het verleden. Maar zonder zijn identiteit achter te laten