Site pictogram Sports of the Day

IndyCar Portland: Alex Palou verzekert zich van vroege titel met raceoverwinning

Alex Palou pakt zijn tweede titel met vijfde zege van het seizoen in voorlaatste IndyCar-race 2023 – Scott Dixon op podium maar verslagen

Alex Palou is de IndyCar-kampioen van 2023. De Spanjaard in dienst van Chip Ganassi Racing pakte zijn tweede titel in drie jaar met een overtuigende overwinning in de voorlaatste race van het seizoen, de Grand Prix van Portland, op zondag.

Terwijl Palou’s enige overgebleven titelrivaal aan het begin van de race – Ganassi-teamgenoot Scott Dixon – als derde eindigde, pakte Palou zijn vijfde overwinning van het seizoen. Met Dixon op P3 had de Spanjaard het helemaal niet nodig gehad om niet ingehaald te worden in de seizoensfinale aanstaande zondag (10 september) op Laguna Seca Raceway. Maar een echte kampioen waardig, pakte Palou de titel met de overwinning.

“Dit is wat we wilden! Het was een ongelooflijk weekend om in Victory Lane te eindigen en met onze tweede titel,” waren de eerste woorden van Alex Palou. “Om nu tweevoudig IndyCar-kampioen te zijn, het voelt geweldig, als een droom”, zei de 26-jarige Spanjaard. (Resultaat: IndyCar in Portland)

Alex Palou is daarmee de eerste IndyCar-coureur sinds Sebastien Bourdais in het ChampCar-seizoen van 2007 die de titel voor de seizoensfinale binnenhaalt. Hoewel het Palou’s tweede IndyCar-titel is sinds 2021, is het voor teameigenaar Chip Ganassi de 15e IndyCar-titelwinst. De eerste Ganassi-titel werd gewonnen door Jimmy Vasser in het CART-seizoen van 1996.

Start: Graham Rahal leidt – Alex Palou vlak langs Scott Dixon

Graham Rahal (Rahal-Honda) startte voor de tweede keer in drie races vanaf de pole. Portland-winnaar Scott McLaughlin (Penske-Chevrolet) was zaterdag in de kwalificatie 0,033 seconde langzamer dan Rahal en startte de race naast hem vanaf de eerste rij.

Het opmerkelijke aan Rahals pole lap op zaterdag was dat hij dat deed op de harde banden (Blacks), terwijl de andere vijf Q3-kandidaten, waaronder McLaughlin, op de zachte banden (Reds) reden. Terwijl Rahal iedereen had verrast met zijn Blacks-strategie in de kwalificatie, was deze harde bandensoort de duidelijke favoriet in de race.

De titelkandidaten van het Ganassi-team begonnen de race vanaf de vierde en vijfde positie, met Scott Dixon voor Alex Palou. In de verraderlijke eerste chicane, waar dit keer alles goed ging, reed Palou echter direct naar voren in derde positie, terwijl Dixon terugviel naar de vijfde plaats. Vooraan profiteerde Graham Rahal van de pole voor een vroege voorsprong op McLaughlin.

Alles ging goed in de eerste chicane – afgezien van Josef Newgarden (Penske-Chevrolet) en Kyle Kirkwood (Andretti-Honda) die rechtdoor gingen. Er ontstond echter een botsing tussen Callum Ilott (Juncos-Chevrolet) en Romain Grosjean (Andretti-Honda) in bocht 7 van de eerste ronde, nadat Ilott door Felix Rosenqvist (McLaren-Chevrolet) in het vuil was geduwd.

Grosjean was de dupe. Hij moest meteen de pit in en ging enige tijd later met pensioen. Zo werd de Fransman, wiens Andretti-contract na twee seizoenen niet wordt verlengd, als laatste geklasseerd (P27) in zijn voorlaatste race voor het team van Michael Andretti.

De volgende die van de baan ging was Will Power in de derde ronde. De Penske-coureur gleed in het gras in bocht 4 in een duel met Alexander Rossi (McLaren-Chevrolet). Dit veroorzaakte de eerste van twee waarschuwingen van de dag. Power kwam een ronde terug en finishte de laatste race, waarin hij nog steeds de regerend IndyCar-kampioen was, slechts als P25.

De strategieën van de coureurs zorgen voor verschillende stintlengtes

Omdat Palou en Dixon op harde banden waren gestart, in tegenstelling tot Rahal en McLaughlin, konden ze hun eerste pitstop tien ronden langer uitstellen dan de twee op de eerste rij. De volgorde bovenaan was dus Alex Palou voor Scott Dixon, gevolgd door Patricio O’Ward (McLaren-Chevrolet) en zijn teamgenoot Felix Rosenqvist.

Palou en Dixon gingen pas na respectievelijk 31 en 32 ronden voor het eerst pitten. En met deze late eerste pitstop passeerden Palou en Dixon Rahal en McLaughlin, net als het McLaren-duo Rosenqvist en O’Ward.

Maar de bandenkeuze van het Ganassi-team was anders in de tweede stint van de race. Terwijl Dixon opnieuw de harde banden gebruikte, reed Palou vooraan met de weinig geliefde zachte banden. Daardoor moest hij zijn tweede pitstop eerder maken.

Palou en Dixon nemen het commando

Scott Dixon, die de leiding had overgenomen met de tweede pitstop van Palou, kwam pas in ronde 60 binnen voor zijn tweede stop. In dit geval liet hij de zachte banden monteren. Nog later dan de zesvoudig IndyCar-kampioen ging alleen Felix Rosenqvist op de verplichte tweede bandencompound.

Bij de start van de tweede helft van de race was de volgorde vooraan: Alex Palou voor Scott Dixon, Felix Rosenqvist en Patricio O’Ward. Graham Rahal en Scott McLaughlin kwamen niet helemaal naar voren na hun vroege eerste pitstop. Startend vanaf de eerste rij hadden ze uiteindelijk serieus moeite om zelfs maar een top-10 finish te realiseren.

De laatste van drie routinematige pitstops werd gemaakt door Alex Palou als leider in de race op de 79e van 110 ronden. Scott Dixon volgde hem een ronde later. Met nog 27 ronden te gaan was er opnieuw geel. De reden was een spin van IndyCar-rookie Agustin Canapino (Juncos-Chevrolet) in de snelle chicane na het rechte stuk.

Palou wint voor Rosenqvist en Dixon

Strategisch gezien veranderde deze laatste gele fase niets. Qua volgorde veranderde er echter wel iets. Vanaf de laatste herstart waren er nog 22 ronden te gaan.

Alex Palou reed aan de leiding, maar niet meer direct voor Scott Dixon, maar voor de zacht getypte Felix Rosenqvist, voor wie de canapino caution het beste uitkwam. Dixon had een paar gelapte auto’s tussen Rosenqvist en hemzelf bij de herstart. En hij had McLaren-teamgenoot Patricio O’Ward vlak achter zich.

Buiten de top 5 was er een hachelijk tafereel op het rechte stuk in de tweede ronde na de herstart. Alexander Rossi in de derde McLaren Chevrolet raakte Marcus Ericsson (Ganassi-Honda) en moest een nieuwe voorvleugel ophalen. Met een beetje meer pech zou het contact veel erger zijn afgelopen.

Niet onder de indruk reed Alex Palou vooraan weg. Scott Dixon kon Felix Rosenqvist niet passeren en eindigde als derde achter de McLaren-coureur. Rosenqvist’s teamgenoot Patricio O’Ward werd vierde, wat betekende dat er twee Ganassi-Honda’s en twee McLaren-Chevrolet in de top vier zaten toen de zwart-wit geblokte vlag viel.

Josef Newgarden met top 5 resultaat na botste eerste bocht

Penske-coureur Josef Newgarden, die na de start rechtdoor was gegaan in de eerste bocht, eindigde een sterk herstelde race op de vijfde plaats, voor Rinus VeeKay (Carpenter-Chevrolet; 6e), Marcus Ericsson in de derde Ganassi-Honda op P7 en David Malukas (Coyne-Honda; 8e).

Aan de andere kant was Andretti-coureur Kyle Kirkwood, die in de eerste bocht in de clinch lag met Newgarden, P10. En Graham Rahal en Scott McLaughlin? De twee coureurs die vanaf de eerste startrij waren gestart, eindigden de race op P9 (McLaughlin) en P12 (Rahal) met hun mislukte strategie.

Voor Jüri Vips was het zijn IndyCar-debuut dit weekend. In de derde Rahal-Honda (startnummer 30), uit wiens cockpit Jack Harvey een paar weken geleden werd ontslagen, reed Vips in de kwalificatie naar de 18e startplaats. De voormalige Red Bull-junior eindigde de race ook op de 18e plaats.

Rookie-klassement: Marcus Armstrong leidt voor Agustin Canapino

Marcus Armstrong (Ganassi-Honda) lag op koers voor het beste raceresultaat van zijn eerste IndyCar-seizoen tot nu toe (P7 uit Toronto tot nu toe). Maar tijdens de laatste pitstop werd het rechter achterwiel niet goed vastgezet.

Armstrong kwam als 19e over de finish in plaats van als zesde. In het rookie-klassement gaat de Nieuw-Zeelander desondanks als leider de seizoensfinale in, hoewel hij de vijf oval-races niet heeft gereden, in tegenstelling tot zijn rivaal Agustin Canapino.

Dit betekent dat 16 van de 17 races van het IndyCar-seizoen 2023 zijn verreden. Met een onaantastbare voorsprong van 91 punten op Scott Dixon gaat Alex Palou de seizoensfinale van komende zondag op Laguna Seca Raceway in als de gevestigde kampioen.

Vorig jaar boekte Palou een van de meest dominante overwinningen van het moderne IndyCar-tijdperk op het circuit van Laguna Seca in Californië (zonder titelkansen).

Mobiele versie afsluiten