Thomas Tuchel heeft zich in de aanloop naar de competitieopener uitgelaten over zijn publieke kritiek op het team na het verlies van de Supercup.
Je moet FC Bayern misschien ook een beetje krediet geven voor het feit dat het de introductie van Harry Kane precies op het middaguur op zondag plaatste. Op die manier kon, toen mensen in Doppelpass en overal elders nog spraken over het Supercup-debacle van zaterdag, de aandacht snel weer worden gericht op de man van 100 miljoen, de recordaankoop.
Want deze 0:3 tegen Leipzig had niet alleen voor iedereen geïllustreerd dat FC Bayern, ondanks enkele weken voorbereiding, nog niet zo ver is als Thomas Tuchel had gehoopt. Thomas Tuchel zei het ook heel hard in elke microfoon. “Het is beangstigend”, zei hij bijvoorbeeld en hij vond geen verklaring voor de prestaties van zijn team. “Ik herken niets meer, noch van wat we inhoudelijk hebben gedaan, noch van hoe we onlangs hebben gespeeld en getraind.”
Dit soort publieke kritiek op zijn ploeg zorgde zelfs ondanks Kane-mania nog voor opschudding. “Aan de ene kant is het eerlijk voor een coach om zijn onmacht zo duidelijk te tonen”, “maar aan de andere kant is het ook riskant en in mijn ogen geen goed teken van de daadkrachtige manager naar het team.”
En wat vindt Tuchel ervan met een beetje afstand? “Ik vond dat ik heel open en eerlijk was in het beschrijven van hoe ik me voelde”, zei de Bayern-coach donderdag. “Mijn teleurstelling was heel groot. Wie mij kent en wie mij begeleidt, weet dat dit de volgende dag altijd inhoudelijk doorgaat; dat we altijd goed voorbereid naar elke wedstrijd komen; dat we er alles aan doen om onszelf in het begeleidingsteam constant in vraag te stellen en ook het best mogelijke begeleidingsteam te zijn dat we voor het team kunnen zijn. Afhankelijk van wat ze op dat moment nodig hebben. Daar kun je heel zeker van zijn.”
Dat er veel krantenkoppen rond zijn persoon waren, was zelfs hem, die doorgaans beweert zo min mogelijk te lezen, opgevallen. “Ik denk dat er veel van wordt gemaakt”, vindt Tuchel. “Ik denk dat het normaal is na een 3-0 nederlaag. Ik zou bijna zeggen dat het daar ook niet uitmaakt wat ik zeg, omdat ik niet weet hoe ik het moet uitleggen. Er is geen verklaring die iedereen tevreden kan stellen. Ik denk ook niet dat dat mijn taak is. Ik was extreem ontevreden. Dat was authentieker dan wat dan ook. Maar zeker: misschien was het niet de meest diplomatieke manier die avond. Als ik het heel diplomatiek had proberen te verkopen, hadden mensen zich misschien afgevraagd of ik wel bij de juiste wedstrijd was en of ik nog wist hoe de laatste thuiswedstrijd daarvoor was verlopen.” Toen Bayern op de 33e speeldag van het voorseizoen ook met drie doelpunten verschil verloor van Leipzig en bijna kampioen werd.
Na drie maanden ziet de coach niet de vooruitgang waarop hij had gehoopt. “Al met al is het nog steeds voor mij, voor onze normen en de normen die ik voor mezelf heb … Voor mij is het … Ik neem het persoonlijk als we verliezen. Ik kan er bijna niet tegen. Daarom wil ik dat we dat samen ontwikkelen, dat we veerkracht ontwikkelen.” Dat je in de toekomst beter helemaal niet kunt schelden.
