Madison Keys moest zeven en een half jaar wachten op haar tweede kans om de Grand Slam-titel in de finale te winnen. Deze keer hield ze haar zenuwen in bedwang. Therapie en een andere houding hebben geholpen
Blootsvoets en in een luchtige jurk liep Madison Keys over het strand als een gewone toerist. Alleen de zilveren trofee in haar handen en de vele camera’s die op haar gericht waren, verraadden dat er iets speciaals aan de hand was. De informele omgeving en casual outfit bij de fotoshoot op Brighton Beach pasten perfect bij de stemming van de Amerikaanse. Een dag eerder had de tennisster zich eindelijk bevrijd van haar beperkingen en angsten met een 6:3, 2:6, 7:5 eindcoup op de Australian Open tegen de favoriete Aryna Sabalenka.
“Ik kan niet geloven wat er gisteravond is gebeurd,” zei de 29-jarige in een videoboodschap: ”Maar ik ben zo, zo blij en vereerd dat ik mijn eerste Grand Slam hier in Melbourne heb gewonnen.” Keys plaatste een foto van zichzelf met de trofee op haar social media-kanalen, samen met slechts drie woorden: “I did it.”
Paniek over de voorspelling
Na jaren van zelftwijfel en enorme druk van buitenaf en van binnenuit voelde de nieuwe tenniskoningin van Melbourne een aangename lichtheid op het moment van triomf. “Ik ben echt trots op mezelf,” zei ze: ”Ik heb niet altijd geloofd dat ik weer zover zou kunnen komen. Maar het feit dat ik het gedaan heb en gewonnen heb, betekent heel veel voor me.”
Madison Keys was ooit een profeet in het Amerikaanse tennis. Zelfs op elf- of twaalfjarige leeftijd werd gedacht dat ze de potentie had om een toekomstige Grand Slam-kampioene te worden. Ze vierde haar eerste professionele overwinning als 14-jarige en de media waren vol lof over de “nieuwe Serena Williams”. Maar het duurde even voordat ze haar eerste Grand Slam finale bereikte. De 3:6, 0:6 nederlaag op de US Open 2017 tegen landgenote Sloane Stephens deed pijn, maar iedereen dacht dat ze meer van dit soort kansen zou krijgen: Keys krijgt meer van dit soort kansen
Therapie hielp tegen faalangst
In feite moest Keys zeven en een half jaar wachten op haar tweede kans. De enorme verwachtingen waren “een zware last” en zorgden voor “een beetje paniek”. Ze vroeg zich voortdurend af: “Waarom is het nog niet gebeurd? Waarom heb ik het niet gehaald? Als ik het niet haal, word ik dan als een mislukking beschouwd?”
De knoop was nu doorgehakt in de fase van haar carrière waarin ze haar grote droom niet meer uit alle macht najaagde. “Het was eindelijk oké voor mij als het niet gebeurde,” zei ze. Het was deze kalmte die haar het vermogen gaf om “echt goed tennis te spelen om daadwerkelijk een Grand Slam te winnen”.
Haar man en coach Björn Fratangelo hielp haar op weg, net als “veel therapie”, onthulde Keys. Dit leerde haar een belangrijke les voor haar sport: “Ik kan nerveus zijn en toch goed tennis spelen.”
Deze mentale kracht hielp Keys ook in de finale tegen Sabalenka. Er zijn maar weinig speelsters op de tour die nog zouden kunnen winnen na een 2:6 achterstand in de tweede set tegen de anders zo zelfverzekerde Wit-Russische. “Wauw, wat een toernooi”, zei de nummer één van de wereld tegen Keys, ‘je hebt ongelooflijk gespeeld’. En je hebt de kampioen van 2023 en 2024 een hattrick van titels ontzegd
Het feit dat ze zich vanaf de 16e ronde in driesetters naar de titel vocht, laat zien hoe graag Keys het wilde. Dit is nog nooit eerder gebeurd in de professionele geschiedenis van de Australian Open. Keys is ook de eerste speelster in 20 jaar die de nummers één en twee van de wereld in Melbourne versloeg tijdens het toernooi. In de halve finale schakelde de als 19e geplaatste Amerikaanse de nummer twee van de wereld Iga Swiatek uit
