Na bijna 30 jaar hangt Gianluigi Buffon zijn handschoenen en voetbalschoenen aan de wilgen. De Italiaanse keeperslegende laat echter een enorm monument achter. Geen wonder dat er lof over hem wordt gezongen.
Hij werd wereldkampioen in 2006, hij vierde een beker waaronder een UEFA Cup-overwinning tijdens zijn eerste etappe (Parma), hij kroonde zich tien keer in de Serie A met de Scudetto, hij bleef Juventus trouw zelfs na de gedwongen degradatie – en dat is nog maar een uittreksel. Gianluigi Buffon behaalde triomf na triomf, parade na parade en grote wedstrijd na grote wedstrijd in zijn professionele carrière, die zich uitstrekte van 1995 tot het huidige einde in 2023 – allemaal gecombineerd met zijn onvermoeibare ambitie gepaard met zijn typische glimlach.
“Grande Gigi” zelf hield het kort met de aankondiging van zijn vertrek van het voetbalpodium als actieve speler. Op Instagram schreef de Italiaanse keeperslegende slechts kort en bondig in de richting van zijn fans: “Jullie hebben me alles gegeven. Ik heb jullie alles gegeven. We hebben samen gewonnen.”
In de komende jaren zal hij zeker veel te zeggen hebben over alles wat hij op het veld heeft gecreëerd en achtergelaten. Immers, zijn wereldbekeroverwinning in 2006, zijn tien Italiaanse kampioenschappen met Juventus (een record), zijn 657 Serie A-wedstrijden inclusief meer dan 58.000 Serie A-minuten (elk een record voor Milan-icoon Paolo Maldini), zijn periode bij Paris Saint-Germain (Ligue 1-titel in 2019) en zijn terugkeer naar Parma twee jaar geleden hebben allemaal bijgedragen aan een bijna eindeloos aantal verhalen. Eén boek is daarvoor nauwelijks genoeg, daar zou een reeks bloemlezingen voor nodig zijn.
“Buffon maakt deel uit van de geschiedenis van dit spel”
Buffon heeft ook op “kleinere” schaal zijn stempel gedrukt: In het driepuntentijdperk hield de legendarische doelman 285 keer zijn strafschopgebied schoon en keepte hij ooit tien Serie A-wedstrijden op rij (974 minuten) zonder een doelpunt tegen te krijgen.
Met 43 jaar, drie maanden en 14 dagen werd hij de oudste speler ooit die een penalty redde. Bij de fans van de Turijnse Juventini zal hij altijd een plekje in hun hart hebben, zelfs na zijn tien Scudetti of vijf bekeroverwinningen – 489 Serie A-wedstrijden en 117 Champions League-optredens met de Bianconeri hebben daarvoor gezorgd. In totaal speelde Buffon meer dan 61.000 minuten voetbal voor Juve.
De Italiaan, geboren in Carrara, Toscane, in 1978, is vijf keer uitgeroepen tot Wereldkeeper van het Jaar (2003, 2006, 2006, 2007 en 2017). Slechts twee andere grote keepers hebben deze prestatie geleverd – Iker Casillas en Manuel Neuer.
Dus twee professionals die zelf meermaals hebben benadrukt dat ze grote bewonderaars zijn van “Grande Gigi”. Casillas zei ooit in een UEFA-interview: “Ik heb het geluk dat ik drie jaar jonger ben dan Gigi. Ik was 14 toen ik begon en hij was 18. Ik zag zijn stijl en persoonlijkheid en leerde hem waarderen. Toen ik opgroeide, keek ik tegen hem op en toen we ons samen ontwikkelden, hadden we vergelijkbare carrières. We wonnen allebei veel en speelden veel tegen elkaar. Ik denk niet dat het Italiaanse voetbal ooit nog zo’n keeper als hij zal hebben. Hij maakt deel uit van de geschiedenis van dit spel.”
“De Superman van het voetbal”
Geen wonder dat ook de media de loftrompet steken over de doelman op deze woensdag – de dag waarop het einde van Buffons carrière officieel werd gemaakt. “Na 28 jaar voetbalgeschiedenis sluit Buffon het doel en wordt hij een legende. Gigi zegt basta”, schreef de “Gazzetta dello Sport” en voegde eraan toe: “De wereldbekerwinnaar van 2006 uit Berlijn is een collectieve mythe geworden. Hij was de grootste.”
Het dagblad “Tuttosport” kopte: “Dank je wel Super-Gigi”. En zijn club van vele jaren, Juventus, die hij in 2006 niet verliet ondanks dat hij gedwongen werd te vertrekken vanwege manipulatie van de scheidsrechter en in plaats daarvan naar de Serie B ging als regerend wereldkampioen, sms’te: “Vandaag eindigt een tijdperk.”
Werden wereldkampioen in 2006 – en gingen door met hun wereldcarrière: Andrea Pirlo (links) en Gianluigi Buffon.” src=”https://www.sportsoftheday.com/wp-content/uploads/2023/08/16sss.jpeg” width=”1000″ height=”750″ /☻
Buffon is erin geslaagd om de mythe van Dino Zoff te overschaduwen”, was het commentaar van Corriere dello Sport. Nu staat hem een nieuw leven te wachten. De weg is uitgestippeld. In de toekomst zal hij de rol van delegatieleider van de Italiaanse nationale ploeg op zich nemen – met andere woorden, voor de ploeg waarvoor Buffon 178 keer tussen de palen stond en deelnam aan vijf wereldbekers. Inclusief het grote succes in Berlijn in 2006.
Geheel toepasselijk hebben de begeleiders van de WK-triomf destijds nu ook commentaar gegeven op het einde van de carrière van “Grande Gigi”. “Zonder Buffon was ik nooit wereldkampioen geworden,” zei Marco Materazzi. Voormalig Bayern-spits Luca Toni noemde Buffon “de grootste in de geschiedenis”. En Andrea Pirlo, Buffons langjarige teamgenoot bij Juventus en zelf een icoon van het Italiaanse voetbal, prees “Grande Gigi” als de “Superman van het wereldvoetbal. Hij is een held van onze tijd – voor altijd.”
Wereldbekerwinnaar Bastian Schweinsteiger van 2014 bracht ook hulde aan Buffon na zijn pensioen. “Een echte legende verlaat het voetbalpodium. Je hebt door de jaren heen verschillende generaties beïnvloed, je bent een van de beste die ooit tussen de palen heeft gestaan. Maar eerst en vooral een echte gentleman,” schreef Schweinsteiger op Twitter.
