Steve Williams was een van de populairste en meest bewonderde Amerikaanse worstelaars in Japan. Hij stierf vandaag 15 jaar geleden onder tragische omstandigheden
Ze noemden hem “Dr. Dood” – en ook al was de reden daarvoor onschuldiger dan het klonk, het hielp hem te veranderen in een ontzagwekkende legende.
Met zijn ongelooflijke fysieke kracht was voormalig topworstelaar Steve Williams een van de grootste worstelaars van zijn tijd. De krachtpatser uit Colorado werd vooral bewonderd in het showvechtmekka Japan, waar hij betrokken was bij talloze gevechten met andere worsteliconen.
Williams was ook ooit geoormerkt voor een grote rol bij wereldmarktleider WWE, maar daar kwam na een ernstig ongeluk niets van terecht.
“Dr. Death” stierf vandaag 15 jaar geleden – veel te vroeg en onder trieste omstandigheden
Een uitstekende atleet op de universiteit
Williams, geboren op 14 mei 1960, was vóór zijn worstelcarrière een uitmuntende atleet aan de universiteit van Oklahoma. Hij blonk uit in zowel football (hij werd ook korte tijd prof in de kortstondige NFL-alternatieve USFL) als worstelen.
Hij was vier keer All American en bereikte de finale van het NCAA-toernooi in zijn laatste jaar. Alleen Bruce Baumgartner, later tweevoudig Olympisch kampioen in Los Angeles in 1984 en Barcelona in 1992, kon hem verslaan.
Williams’ bijnaam “Dr. Death” kwam ook uit zijn worstelperiode: Op de middelbare school deed Williams af en toe mee met een ijshockey keepersmasker vanwege een gebroken neus – en dat riep morbide associaties op met zijn coach en zus.
Een elementaire kracht in de worstelring
Williams belandde uiteindelijk in het worstelen, de legende Bill Watts, ook van de Universiteit van Oklahoma, nam Williams onder zijn hoede met het plan om hem de ster van zijn toen nationaal belangrijke competitie Mid-South te maken. Hij voorzag hem van Ted DiBiase als teampartner en meer ervaren mentor voor zijn Hall of Fame-carrière als de “Million Dollar Man” in WWE.
De man van 130 kilo Williams viel visueel op en maakte ook indruk met zijn enorme fysieke kracht: hij wist meer dan 225 kilo te bankdrukken en liet fans eens versteld staan toen hij Ray Traylor (de latere Big Boss Man bij WWE, die ook jong overleed), die bijna 160 kilo woog, over zijn hoofd tilde en hem vijf keer op en neer tilde.
Omdat Williams zwakke punten had op het gebied van retoriek en charisma, bereikte hij uiteindelijk niet het supersterrenniveau waarop hij in de VS had gehoopt – maar hij werd een nog groter fenomeen in Azië.
Een legende in Japan
De traditionele bond NJPW werd zich eind jaren 80 bewust van Williams en boekte hem als rivaal voor oprichter en topster Antonio Inoki. De tweede grote Japanse competitie AJPW tekende Williams permanent – en Williams had daar zijn beste tijd.
Samen met Terry “Bam Bam” Gordy (die ook jong stierf) vormde Williams de “Miracle Violence Connection”, één van de meest succesvolle en gerespecteerde buitenlandse tag teams in de geschiedenis. Williams en Gordy – ondertussen ook actief in WWE rivaal WCW – bereikten een status vergelijkbaar met die van de broers Terry en Dory Funk en het beruchte ruige duo Stan Hansen en Bruiser Brody voor hen.
Williams was ook een populaire attractie in Japan als worstelaar in het enkelspel. Zijn carrière overleefde ook een schandaal dat bijna iedereen in Japan zou hebben geruïneerd: Williams werd in 1995 op een vliegveld betrapt op marihuana – een absoluut taboe in Japan. Omdat de machtige promotor Shohei “Giant” Baba al zijn invloed aanwendde ten gunste van Williams, mocht Williams na een inreisverbod van een jaar terugkeren.
Late verbintenis met WWE draaide uit op een fiasco
In 1998 huurde WWE (toen WWF) Williams in en plande een grote vete voor hem met de toenmalige topster “Stone Cold” Steve Austin. Hoewel Williams op dat moment over zijn hoogtepunt heen was en fysiek gehavend door de intense stijl in Japan, zou het programma een hoogtepunt in zijn late carrière zijn geweest.
Het idee werd de grond ingeboord nadat WWE een fatale fout maakte met Williams: ze stonden Williams toe om een echt gevecht te vechten in het “Brawl For All” toernooi, dat maar één keer werd gehouden tijdens de opkomende MMA boom. Verzwakt door een blessure werd Williams uitgeschakeld door de low-profile Bart Gunn en was zijn reputatie als geloofwaardige bedreiging voor Austin weg.
De carrière van Williams herstelde nooit van het Brawl For All-fiasco, maar omdat hij goed geld had verdiend in Japan, had hij nog steeds een comfortabel leven – totdat hij een zware klap kreeg
Vestrijd tegen kanker ruïneerde Williams ook financieel
In 2003 werd bij Williams keelkanker geconstateerd. Aanvankelijk overwon hij de ziekte, maar vijf jaar later bleek uit een vervolgonderzoek dat de kanker in een nog ernstiger vorm was teruggekomen.
Williams’ gezondheid ging achteruit en door het Amerikaanse ziektekostenverzekeringssysteem ruïneerde de kanker hem ook financieel: volgens de Wrestling Observer moest hij 300.000 dollar uitgeven aan zijn behandeling en ging hij failliet. Hij werkte zolang hij kon in de bagageafhandeling op de luchthaven van Denver om het hoofd boven water te houden.
In de laatste fase van zijn leven woonde Williams bij zijn zoon en zijn gepensioneerde moeder. Naar verluidt stierf hij op 29 december 2009 met veel pijn en werden hulpverleners meerdere keren opgeroepen om hem te reanimeren tot Williams geen levensenergie meer had.
Steve “Dr. Death” Williams, postuum en zonder ceremonie opgenomen in de “Legacy Wing” van de WWE Hall of Fame in 2020, werd slechts 49 jaar oud.
