Op 11 december 1981 probeerde Muhammad Ali nog een laatste keer voort te bouwen op zijn beste tijden – hij leed al aan de eerste symptomen van Parkinson toen hij nog net geen 40 was. Het ging helemaal mis
“Rumble in the Jungle”, “Thrilla in Manila”: Muhammad Ali’s meest legendarische gevechten zijn vele decennia later nog steeds bij bijna iedereen bekend. Het “Drama in Bahama”, dat een einde maakte aan zijn grote carrière, is dat minder – met een goede reden.
Op 11 december 1981 gaf Ali een trieste aanblik in zijn laatste gevecht tegen Trevor Berbick in Nassau: Op bijna 40-jarige leeftijd en met de eerste tekenen van de ziekte van Parkinson, eindigde zijn poging om terug te keren naar zijn hoogtepunt in een fiasco.
Ali kon Berbick niet bijhouden
De vernederende nederlaag tegen Larry Holmes op 2 oktober 1980 was al een voorbode dat de poging gedoemd was te mislukken.
Weemoedige herinneringen aan de grote Ali van weleer werden ook gewekt tegen Berbick, want hij was geen echte tegenstander voor de Jamaicaan. Ali had nooit echt een kans in het gevecht van tien ronden en Berbick werd unaniem uitgeroepen tot winnaar met punten in het Queen Elizabeth Sports Centre in Nassau.
Berbick, die in 2006 werd vermoord – later zelf wereldkampioen en onttroond door de jonge Mike Tyson – werd de vijfde persoon die Ali versloeg in een professioneel gevecht na Joe Frazier, Ken Norton, Leon Spinks en Holmes.
Parkinson’s ziekte pas later bekend
Ali had benadrukt dat hij fit was voor het gevecht. Maar de eerste paar rondes lieten zien dat de “Grootste” over zijn hoogtepunt heen was. Hij miste snelheid en behendigheid en probeerde af en toe rond te huppelen zoals hij ooit deed in zijn hoogtijdagen, waarbij hij zijn tegenstander in verlegenheid bracht met jabs van halve afstand. Maar het was niet langer genoeg.
Miljoenen fans over de hele wereld keken bedroefd naar Ali’s laatste optreden.
Artsen hadden Ali, die in 2016 overleed, geadviseerd om niet meer te vechten. Zijn lange carrière en talloze klappen tegen het hoofd hadden hun sporen nagelaten. Zijn handen begonnen al te trillen, zijn uitspraak was onduidelijk en zijn gemompel was een duidelijk teken van de ziekte van Parkinson.
Maar het was pas ruim twee jaar na zijn laatste gevecht dat Muhammad Ali officieel gediagnosticeerd werd met de ziekte.
