Tijdens de 26e editie van de megashow WrestleMania, vandaag 14 jaar geleden, bracht het gigantische duel tussen Shawn Michaels en The Undertaker de massa’s WWE-fans in beroering. Voor een van de twee legendes was het het einde van de lijn – bijna.
Ze noemden hem “Mr WrestleMania” – en het was een welverdiende eretitel: Weinig worstelsterren hebben hun stempel gedrukt op WWE’s belangrijkste grote evenement als de “Heartbreak Kid” Shawn Michaels.
De laddermatch tegen Razor Ramon in 1994, de 60 minuten durende “Iron Man Match” met aartsrivaal Bret Hart in 1996, de gevechten van hoge klasse met Chris Jericho (2003), Chris Benoit en Triple H (2004), Kurt Angle (2005) en John Cena (2007) na zijn pensionering in 2002, de emotionele afscheidsmatch van icoon Ric Flair in 2008: de uitzonderlijke worstelaar “HBK” zette elk jaar alles op alles om zijn reputatie als “showstopper” waar te maken.
Vandaag veertien jaar geleden vierde “Mr WrestleMania” de laatste wedstrijd die (bijna) een einde maakte aan zijn carrière in een iconisch duel met The Undertaker – en haalde opnieuw alles uit de kast met zijn vaardigheden.
Shawn Michaels vs. Undertaker: een WWE duel tussen reuzen
Het was 28 maart 2010, WrestleMania 26 in het Arizona Cardinals NFL Stadium voor officieel meer dan 72.000 fans: In het grote hoofdevenement met de titel “Streak vs. Career” zette Taker zijn beroemde Mania-winstreak op het spel en rivaal Michaels zijn carrière.
Het duel tussen de grote legendes kende een lange geschiedenis, met de twee tegenover elkaar in de WWF in de jaren negentig: Een vroege klassieker was de allereerste Hell in a Cell-wedstrijd die Taker en Michaels in 1997 betwistten – en die destijds het toneel was voor het debuut van de derde grote Undertaker metgezel, zijn verhaalbroer Kane (Glenn Jacobs).
Achter de schermen hadden Michaels – die ooit werd beschouwd als een “bad boy”, feestbeest en moeilijk karakter – en de Taker ook wrijving. “Hij zat me op de huid,” herinnerde Taker zich in de WWE-documentaire “The Last Ride.”
De relatie verbeterde toen Michaels zijn christelijke geloof vond, de wilde jaren achter zich liet en in zijn tweede carrièrefase alleen nog maar opviel door zijn uitmuntendheid in de ring – de heropleving van zijn rivaliteit met Taker zou zijn laatste hoera worden.
Een einde als een genadeklap
The Taker won zijn eerste grote wedstrijd op WrestleMania 2009, en het jaar daarop werd de spanning opgevoerd door de clausule die zijn carrière beëindigde – hoewel ervaren fans de uitkomst moesten raden: WWE had Michaels de dag voor de show al opgenomen in de Hall of Fame, net als Flair voor zijn afscheidswedstrijd twee jaar eerder. De voortekenen waren onmiskenbaar dat de toen 44-jarige Michaels met pensioen zou gaan.
In een spectaculaire en dramatisch vertelde clash deed HBK er echter alles aan om de resterende twijfels levend te houden. In plaats van Michaels’ carrière leek de Streak op het randje te staan, want Michaels viel systematisch de zogenaamd geblesseerde enkel van de Dead Man aan – inclusief speciale moves van zijn oude rivalen Angle en Flair.
Het grote gevecht eindigde vervolgens met nog een handige toespeling op het duel tussen Michaels en Flair: Taker vocht zich een weg uit Michaels’ Sweet Chin Music finisher, haalde twee keer zijn beroemde Tombstone uit – maar aarzelde toen hij de beweging een derde keer probeerde toe te passen.
Michaels lokte de “Phenom” toen opzettelijk uit om hem de symbolische genadeklap te geven – zoals Flair twee jaar eerder had gedaan, door Taker te plagen met zijn eigen “hoofd naar beneden” gebaar en hem een klap in zijn gezicht te geven. De woedende Taker gaf hem Tombstone nummer 3 en pakte de overwinning. De show eindigde met een laatste handdruk en een emotioneel afscheid van Michaels aan de fans
Iconische gezamenlijke exit tijdens WrestleMania 2012
Terwijl Michaels (nu hoofd van WWE’s NXT-rooster) daadwerkelijk met pensioen ging, ging Taker, die toen ook 45 jaar oud was, door. De volgende twee WrestleManias zagen vergelijkbare meesterlijke duels met Triple H in 2011 en 2012, slim inspelend op de angst van fans dat de geliefde Taker-serie zou eindigen.
In 2012 was Michaels ook de gastscheidsrechter in de Hell in a Cell-wedstrijd – een opzettelijke terugblik op het duel Taker-Michaels uit 1997 – en voegde hij aan de spanning toe met hints dat hij zijn overwinnaar uit wraak zou kunnen verraden.
In plaats daarvan zegevierde de “Dead Man” en hielp hij de uitgeputte Triple H overeind samen met Michaels, die vervolgens alle drie arm in arm vanaf de oprit het stadion in Miami in keken. De foto van de drie vermoeide showboatende krijgers werd een iconisch moment – Undertaker heeft het ingelijst in zijn binnenste heiligdom, op de deur van zijn sportschool in zijn huis in Texas.
In 2018 probeerde het trio het magische moment te heroveren: Voor een nostalgische legendeswedstrijd in Saoedi-Arabië – waarvoor alle betrokkenen naar verluidt miljoenen betaald kregen – kwam zelfs Michaels op zijn 53e uit zijn pensioen om het met Triple H alsnog op te nemen tegen Undertaker en Kane. De wedstrijd mislukte echter volledig en was een dieptepunt in het late werk van de inmiddels ook gepensioneerde Undertaker en Triple H – de grote WrestleMania-duels daarentegen blijven tijdloze meesterwerken.
