Parijs – Alexander Zverev was allang teruggekeerd naar zijn hotel toen Rafael Nadal op zijn favoriete baan in het Stade Roland Garros nog een emotioneel hoofdstuk toevoegde aan het epische verhaal.
Op de laatste dag in mei was Nadal begonnen aan zijn kwartfinale tegen zijn grote rivaal Novak Djokovic, en op de eerste dag in juni eindigde die met zijn 110e zege in het enkelspel in Parijs en tranen in Nadals ogen.
“Merci, Merci, Merci,” schreeuwde de 35-jarige Mallorcaan naar tennisfans die nog steeds uitzinnig waren op Court Philippe Chatrier ver na 1 uur ’s nachts. “Dit is een zeer emotionele dag voor mij,” zei Nadal na zijn briljante 6-2, 4-6, 6-2, 7-6 (7-4) in 4:12 uur tegen de nummer één van de wereld en titelverdediger Djokovic.
“Ik heb wat ik heb in mijn voet”.
Nadal won de klassieker op gravel al een onvoorstelbare 13 keer, en Centre Court in het Bois de Boulogne is al lang zijn huiskamer geworden. Dit is waar hij zich heeft ontwikkeld tot wie hij is – en dit is waar een van de grootste carrières in de tennisgeschiedenis vandaag de dag mogelijk zou kunnen eindigen. Meer dan ooit is het onduidelijk wat er met Nadal zal gebeuren na de French Open.
De record Grand Slam-winnaar speelt al lange tijd met een chronische voetblessure, het zogenaamde Müller-Weiss-syndroom. In dit geval sterven delen van de botten van het scafoïd in de voet af, wat een bijzonder effect kan hebben op het enkelgewricht. Nog maar drie weken geleden kon Nadal amper lopen aan het einde van een wedstrijd op het toernooi in Rome. Zelfs een start bij de French Open leek twijfelachtig.
“Ik heb wat ik heb in mijn voet. Dus als we niet in staat zijn om een verbetering of een kleine oplossing te vinden, dan zal het super moeilijk voor me zijn,” zei Nadal. “Natuurlijk zal ik blijven vechten om er een oplossing voor te vinden, maar tot nu toe hebben we er nog geen gevonden.”
“De koning is er nog steeds”
Voor zijn grote droom van een 14e titel in Parijs, aanvaardt Nadal opnieuw de pijn. Hij heeft een dokter bij zich speciaal om het ongemak dragelijk te maken. Tegen Djokovic en ook al eerder in de energieverslindende thriller in vijf sets tegen de Canadees Felix Auger-Aliassime, merkte Nadal de problemen niet. De Spanjaard deed wat hij altijd doet in het Stade Roland Garros – adembenemend tennis spelen. “De koning is er nog,” schreef de Franse sportkrant “L’Equipe” na het volgende tennisgala van Nadal.
Hij zal er vrijdag ook een nodig hebben in de halve finales. Want Zverev deed op Super Tuesday in de kwartfinales tegen tenniswonder Carlos Alcaraz bijna niet onder voor Nadal. De olympisch kampioen toonde veruit zijn sterkste wedstrijd dit jaar en was na afloop terecht trots. Het was zeker een van de beste Grand Slam-wedstrijden uit zijn carrière, zei Zverev. “Maar het was verre van perfect.”
Spelen tegen Rafa hier de moeilijkste taak
Waarmee de 25-jarige weer eens een beetje te hard voor zichzelf was. Want de manier waarop Zverev de Spaanse hoogvlieger Alcaraz ontgoochelde, was al indrukwekkend. De in Hamburg geboren speler is zelden zo geconcentreerd gezien als deze keer. Vanaf de eerste bal kon je zien dat Zverev aan iedereen wilde bewijzen dat hij er nog was. Dat “zelfs op mijn oude leeftijd van 25 jaar en hoewel velen me al hebben afgeschreven” hij een van de besten van de scène is.
In Parijs mikt Zverev niet alleen op zijn langverwachte eerste titel op een Grand Slam-toernooi, maar ook op de eerste plaats op de wereldranglijst. Het is nu al duidelijk dat Zverev over twee weken zeker de nummer twee van de wereld is. Hij is nog nooit in zo’n goede positie geweest. Mocht Zverev de titel in de Franse hoofdstad winnen, dan zou hij zelfs de eerste plaats op de ranglijst overnemen – als eerste Duitser sinds Boris Becker in 1991.
Maar eerst moet hij tegen Nadal spelen. En voetproblemen met de Spanjaard of niet, het kon niet ingewikkelder zijn. “Spelen tegen Rafa hier op Roland Garros is zeker de moeilijkste taak die je kunt hebben in tennis,” heeft Zverev al meerdere malen gezegd. En dat zal ook vrijdag het geval zijn.