De ban werd gebroken in de 44e wedstrijd. Kilian Fischer kon een mooi doelpunt vieren, maar al met al bleef de vreugde van de 24-jarige beperkt door het resultaat
Ondanks zijn frustratie over het feit dat hij de wedstrijd tegen RB Leipzig niet kon omdraaien ondanks een 3-0 achterstand, kon Kilian Fischer ook genieten van een kort moment. In de catacomben van de Volkswagen Arena keek hij na het laatste fluitsignaal op een van de schermen naar zijn doelpunt om de stand op 1:3 te brengen – het was tenslotte het eerste doelpunt van de 24-jarige in zijn 44e Bundesliga-wedstrijd.
En met zijn linkervoet, zijn “op één na sterkste” voet. “Daar heb ik de afgelopen weken veel op geoefend. Iedereen weet een beetje dat ik een sterke rechtervoet ben. Je hebt over het algemeen de neiging om langs de lijn te lopen.”
Oefening baart kunst
Daarom oefende Fischer de Arjen Robben-achtige uitwijkmanoeuvre naar links. “Het maakt me wat variabeler als ik de optie heb om naar binnen te snijden.” Hij had de beweging en het schot in de verre hoek veel geoefend op de training.
“Daar heb je niet veel voor nodig. Eén keeper is genoeg, soms helemaal geen. Misschien een assistent-coach.” Dat is meestal Rainer Widmayer, die een paar pylonen voor hem opzet. “Tien, vijftien afwerkingen na de sessies, nu al een paar weken,” speelt hij er dan nog een keer doorheen, zegt Fischer. Voor het eerst succesvol in de Bundesliga.
Het doelpunt van Fischer na 57 minuten betekende het begin van de comeback van Wolfsburg. Andreas Skov Olsen, een tweede debutant, voegde er nog een doelpunt aan toe om er 2:3 van te maken, maar toen was het voorbij en was de frustratie over nog een nederlaag en een eerste doelpunt zonder punten groot.
“Een verlies is een verlies,” zei Fischer, ”aan de andere kant kun je een beetje hoop putten uit deze tweede helft, want er waren veel echt goede dingen. Ik hoop ook dat deze knoop een beetje is doorgeslagen, ook qua doelpunten.”
“De laatste weken is het niet wat we willen”
Na een paar magere weken en vijf wedstrijden zonder overwinning komt er nu misschien toch een ommekeer in de ploeg van Wolfsburg, hoopt Fischer. “Ik denk dat we vooral in de tweede helft veel flexibeler speelden, zelfverzekerder waren en veel meer aanwezig waren in het strafschopgebied.”
Aan de andere kant hebben ze duidelijk weer een wedstrijd thuis verloren – voor de zesde keer dit seizoen, met alleen de vier kelderbewoners St. Pauli, Bochum, Kiel en Heidenheim die slechter presteren op hun eigen veld.
Deze keer tegen Leipzig hielp de snelle 2-0 achterstand na fouten in de opbouw de ploeg niet bepaald aan een goede start. “Natuurlijk begonnen we heel slecht,” gaf de rechtsback toe, ”we maakten te veel fouten. Maar het is ook gekkenwerk: we worden altijd meteen afgestraft. Dit keer waren het drie schoten vanaf 20, 25 meter die perfect de hoek raakten.”
Leipzig kwaliteit en een gebrek aan geluk
Het was natuurlijk ook de kwaliteit van Leipzig om zo toe te slaan. “In ruil daarvoor raakten we een paal en een lat. Soms zijn het de kleine dingen die het verschil maken tussen winnen en verliezen. Op dit moment verliezen we altijd, maar je kunt werken voor je geluk.”
Hoe dan ook, het zal waarschijnlijk heel dicht bij het eigenlijke doel van kwalificatie voor het EK komen. Doelpuntendebutant Fischer is een realist: “Als je vooral naar de laatste weken kijkt, is dat niet wat we willen – qua resultaten, maar ook vooral qua speelwijze. Zo hard moeten we zijn. Maar laten we het seizoen nu goed afmaken. Dan kunnen we erover praten: Wat was goed, wat was slecht.”
Er zijn nog vijf wedstrijden te gaan. “Het heeft geen zin om onszelf vijf wedstrijddagen voor het einde op de borst te kloppen. Ook al missen we onze doelstellingen waarschijnlijk weer op het einde, het maakt verschil of je twaalfde of achtste eindigt.”
