Alle ogen waren gericht op Erling Haaland bij zijn competitiedebuut voor Manchester City. Maakte de van Dortmund overgekomen nieuwe aanwinst indruk in de 3-1 Community Shield nederlaag van Leicester tegen Liverpool FC? Of teleurgesteld? Hier is de eerste Haaland analyse van het seizoen.
Het laatste doelpunt was een echte kraker. Maar wel de luiken dicht. Klinkt spectaculair, maar goed was het ook niet, want in de zevende minuut van de rust had Erling Haaland de bal in het doel van Liverpool FC moeten leggen, maar na een vlakke pass raakte hij alleen van dichtbij het aluminium toen hij vrij stond. Het zou 2:3 geweest zijn, een doelpunt van geen waarde, want het zou niets veranderd hebben aan de nederlaag van de kampioenen tegen de FA Cup winnaars. En toch had de Noor zelf het veld met een iets beter gevoel kunnen verlaten – nu is het een beetje erger.
Omdat Haaland over het algemeen geen goede dag had. Dat hoeft natuurlijk niet overschat te worden op dit punt van het seizoen, maar de 75-miljoen-euro man zal nog wat tijd nodig hebben om te wennen aan het spel van de Cityzens, zoals zeker te zien was tegen deze sterke tegenstander.
Dat is niet verwonderlijk, maar het is opmerkelijk hoe Haaland het misspercentage van zijn nieuwe ploeg in de eerste wedstrijd verhoogde. Niet omdat hij zelf een extreem hoog nummer speelde, maar omdat hij bleef zoeken naar de weg diep. Dat is terecht, want het is een van de sterke punten van deze gespierde negenling. Maar het is niet het spel van City om een negen diep te sturen. Het kwam vaak voor dat een negen – of hij nu echt of vals is, is in dit geval van ondergeschikt belang – zich losmaakte van de laatste keten naar achteren, centrum-backs meesleepte en ruimtes creëerde waarin de inkomende achten of vleugelspelers slotballen kregen.
Nu eiste Haaland zelf deze interfacebal op, maar het was hier dat Liverpool’s Joel Matip en Virgil van Dijk of zelfs Thiago een stapje verder naar voren beslissend hun voet voor of tussen zetten. Als gevolg daarvan zijn veel ballen die eerder veilig in het bezit van de Stad waren gebleven, niet aangekomen. En dat is waar Pep Guardiola voor gaat: balbezit, controle. Passes spelen waarvan je niet voor 90 procent weet of ze zullen aankomen is niet iets wat deze coach, die risico’s schuwt en juist daarom het positiespel heeft geperfectioneerd, graag doet.
Past Haaland zich aan?
Dit wordt spannend om in de gaten te houden de komende weken: Past Haaland zich aan? Of zal Guardiola compromissen toestaan? Dat laatste is moeilijk voor te stellen. Laten we afwachten.
Haaland wachtte helemaal niet om het spel te beginnen, na slechts enkele seconden gebruikte hij zijn lichaam al robuust tegen niemand minder dan van Dijk. Dit zal ongetwijfeld een nieuw element zijn in het spel van de Engelse kampioenen. Naast de eerder genoemde kans vlak voor tijd, had Haaland in de eerste helft ook nog een goede gemist. Hier gaf hij zichzelf ruimte en voordeel tegen Andy Robertson met zijn kracht, maar hij slaagde er niet in om Reds keeper Adrian te verslaan.
Haaland was lange tijd niet te zien in de tweede helft, en hij had geen aandeel in het enige doelpunt van Julian Alvarez – de vervangende nieuwkomer scoorde in tegenstelling tot de Noor.
Darwin groter dan Haaland?
Liverpools nieuweling Darwin stal echter de show en gaf, hoewel slechts in een wildcardrol, iedereen een voorproefje van hoe de tweevoudige bekerwinnaars Sadio Mané (FC Bayern) willen vervangen: met kracht, met lef en, zoals Liverpool betaamt, als collectief
Ondertussen kon Haaland
City op de proef stellen, want ook Kevin De Bruyne en de centrumspits waren niet goed op elkaar ingespeeld. Maar dat kan nog steeds gebeuren. Maar vaak moet Haaland, actiever met de bal dan in de tegenstoot, niet demonstratief buitenspel blijven staan. Dat maakte De Bruyne kwaad. En Guardiola zal ook niet “amused” zijn geweest.
