De 3-0 nederlaag in de Europa League-finale tegen Atalanta Bergamo was de eerste nederlaag van Bayer van het seizoen en ze waren op meerdere vlakken niet in staat om mee te doen. De teleurstelling is enorm
Jonas Hofmann bleef ontspannen. De 31-jarige jongen had een plaats op de bank gekregen in Dublin, dus moest hij vanaf de zijlijn toekijken hoe zijn ploeg tegen Atalanta Bergamo (0:3) al snel de kluts kwijtraakte en op een ongebruikelijk trage manier te werk ging. Maar er was geen reden tot ongerustheid, vond Hofmann, althans in het begin. “Na tien minuten vertelden we onszelf op de bank dat dit normaal was.” Het was tenslotte de beginfase van de Europa League-finale, dus een beetje nervositeit moet kunnen. Hofmann en zijn collega’s op de bank realiseerden zich even later echter dat het niet alleen de schokkerige start was – Bayer kwam nooit echt op gang.
Edmond Tapsoba veroorloofde zich na zes minuten de eerste huiveringwekkende misplaatste pass, Piero Hincapie beging even later een onnodige overtreding in de buurt van het strafschopgebied en twee klokslagen later was het Granit Xhaka, doorgaans de voorzichtige denker en leider op het Bayer-middenveld, die de Italianen met een slechte pass tot de aanval uitnodigde.
Hofmann registreerde “veel fouten, veel individuele fouten, veel misplaatste passes, eenvoudige technische fouten”. Hij verzuchtte dat het spel van zijn team vanaf het begin “niet Bayer-achtig” was – Bergamo kreeg eerder het gevoel “dat ze zich staande konden houden tegen ons en de titel konden winnen. Wij,” gaf Hofmann na de 3-0 nederlaag toe, “hadden daar weinig tegenover te stellen.”
Leverkusen kan niet bijblijven in het duel
Het was voorafgaand aan deze finale te verwachten dat Bergamo extreem agressief en mangericht zou zijn. Toch hadden de Werkself enorme problemen. “We hadden niet de overtuiging in de opbouw”, zei Hofmann, hoewel er wel degelijk een plan was: “We wilden via de full-backs of met diagonale ballen vlak naar het centrum spelen en de diepte gebruiken.” Atalanta lokte echter veel Leverkusen-balverlies uit met hun geoefende en al karakteristieke zwermgedrag, lag bijna permanent op de voeten van de Duitse kampioenen, die tot die dag nog ongeslagen waren, en speelde naar hun uitgesproken fysiek.
We hadden niet genoeg tempo aan de bal”, bekritiseerde manager Simon Rolfes, die klaagde dat zijn team er niet in was geslaagd om snelheid in het spel te brengen door een snelle, zuivere balcirculatie. “Eigenlijk domineerden de tackles het spel en daar waren ze beter in,” zei Rolfes. In “bijna alle situaties op het hele veld” was Bayer slechts de op één na beste.
En natuurlijk, “wisten we al dat ze een absoluut topteam in Europa zijn als er veel tackles zijn”. Volgens Rolfes is dit waar het idee vandaan kwam om “een spel te creëren met ruimte en veel balsnelheid” om te voorkomen dat ze zo vaak onder druk zouden worden gezet en om te profiteren van hun sterke punten in combinatie en diep spel. Maar: “Dat is ons niet gelukt.” Waar
Hradecky mist het aanvallende DNA
Het spel van
Bayer schoot ernstig tekort. Het ontbrak aan controle, precisie en de juiste tempowisselingen waar Xhaka en zijn collega Exequiel Palacios normaal gesproken verantwoordelijk voor zijn. Het duo zorgde dit keer echter niet voor de impuls en het tempo, integendeel. Xhaka en Palacios maakten deel uit van een team dat dit keer duidelijk inferieur was op dit absolute topniveau en veel te weinig in staat was om te combineren in de gevaarlijke gebieden. En het ontbrak ze aan de nodige penetrerende kracht als ze er wel kwamen (Alejandro Grimaldo, 19e en 34e).
“Ik heb heel weinig van ons aanvallende DNA gezien”, zei aanvoerder Lukas Hradecky, die zoals altijd in dit Europa League-seizoen Matej Kovar in het doel liet staan. En Hofmann gaf eerlijk toe: “We hebben nauwelijks oplossingen gevonden.” Noch met tempo, noch met het vaak verleidelijke balbezitvoetbal, waardoor coach Xabi Alonso verklaarde: “We hadden een slechte dag.”
In de aanval zag de Bask aanvankelijk af van een klassieke negenmansdefensie en vormde hij een flexibele, snelle aanvalslinie met de twee diepe sprinters Jeremie Frimpong en Amine Adli en creatief directeur Florian Wirtz, zoals hij deed tegen AS Roma in de Europa League eerste leg (2:0). Ze waren echter allemaal min of meer in de lucht, net als Victor Boniface, die in de tweede helft opkwam als klassieke aanvaller
Verdedigend was Bayer te passief en te onsamenhangend
En omdat er veel te veel defensieve tekortkomingen waren in het spel van de Werkself, hadden ze simpelweg geen kans in hun derde Europese finale in de geschiedenis van de club tegen Atalanta Bergamo, dat duidelijk en ongecompliceerd combineerde en de uitstekende schutter in hun gelederen had in Ademola Lookman, de ooit ongelukkige Leipzig-leningnemer. De snelle vleugelspeler schoot drie keer op wat voor hem een bijzondere avond in Dublin was, en de bal raakte drie keer het Leverkusen-doel. Krachtig en precies.
Voor de 1:0 ontsnapten Davide Zappacosta en Lookman, die de bal had aangeleverd, aan de verhinderde Palacios. De 2:0 werd voorafgegaan door balverlies van Adli na een trap van Kovar, Lookman boog richting doel en liet Xhaka gaan voor zijn schot, die in deze scène geen steun kreeg van de passieve Tapsoba. En bij 3:0 stond ook Tapsoba in het middelpunt van de belangstelling – opnieuw slaagde hij er niet in om zijn weg te vinden in het duel met Lookman.
De droom van een treble is voorbij
Ongeconcentreerd, passief en inconsequent – dat was het gedrag van de Werkself in veel situaties. En dus is de dregdroom nu voorbij. De teleurstelling is groot, benadrukt Hofmann, die zaterdag in de DFB Cup-finale tegen 1. FC Kaiserslautern met zijn collega’s “een bijna perfect seizoen” wil bereiken. Het volledig perfecte seizoen is vanaf woensdagavond niet meer mogelijk
