De spectaculaire vete tussen Thomas Tuchel en Antonio Conte heeft zich zondagavond virtueel voortgezet. Voor het volgende duel, heeft de Spurs coach een simpel idee
“Alles gegeven, belangrijk punt”, “Bedankt voor jullie steun”: zo klinken social media posts van profvoetballers en coaches meestal na een wedstrijd. Het was anders voor Antonio Conte op zondagavond.
Chelsea en Tottenham vochten een duel uit dat minder herinnerd zal worden door Harry Kane’s late 2-2 gelijkmaker dan door wat er op de zijlijn gebeurde: Thomas Tuchel kwam meermaals zo hard in botsing met collega-coach Conte dat beiden van elkaar gescheiden moesten worden en beiden rood zagen na het laatste fluitsignaal.
Misschien ook om een verbod te ontlopen, bagatelliseerden beide vechtersbazen later hun gedrag en verkochten ze het als onderdeel van het vermaak in de Premier League. “Ik denk dat we er allebei van genoten hebben,” zei Conte. Scheidsrechter Anthony Taylor begreep gewoon “de dynamiek van de scène niet met zijn uitzwaaiers, maar dat is oké.” Hij voegde eraan toe dat al het andere tussen hem en Tuchel bleef.
“Jou laten struikelen zou welverdiend zijn geweest… “
Maar toen hield hij zich er zelf niet aan. Op Instagram plaatste Conte een foto van Tuchel die juichte voor de tussentijdse 2-1 – waar Tuchel zich later zelf ongemakkelijk bij voelde – en schreef: “Gelukkig zag ik je niet … je laten struikelen zou welverdiend zijn geweest …” Dus weer een escalatie? Niet helemaal: de volgende drie lachende smileys suggereren al dat de Italiaan al lang kan lachen om de vete met Tuchel en er vermoedelijk van uitgaat dat zijn collega er net zo over denkt.
Zelfs toen hij de 1-1 prikkelend emotioneel had gevierd voor de Chelsea bank. “Als ik agressie zie, is mijn antwoord agressie,” legde de Italiaan uit, zijn schouders ophalend over de vele verhitte momenten, waarover de BBC schreef dat zelfs “‘The Special One’ José Mourinho de wenkbrauwen zou kunnen hebben gefronst”.
Conte daarentegen sprak slechts zijdelings over het feit dat hij Tuchel niet in de ogen had gekeken tijdens de handdruk, hetgeen hem woedend had gemaakt. Zijn eenvoudige suggestie voor de terugwedstrijd in februari: “De volgende keer geven we elkaar gewoon geen hand. Hij blijft op zijn bank, ik blijf op de mijne, dan is er geen probleem. “
