Waarom Ferrari-coureur Carlos Sainz niet in de top drie eindigde in Monza en hoe de Pirelli-banden zichzelf op miraculeuze wijze “genazen”
Ferrari won de Grand Prix van Italië in Monza, maar Ferrari eindigde “slechts” als vierde in dezelfde race. Terwijl Charles Leclerc als eerste over de finish kwam, stond Carlos Sainz na de podiumplaatsen ruim 15 seconden achter hem op de eerste plaats. Maar waarom eigenlijk?
Sainz zelf zegt: “Eigenlijk ging het er in deze race om wie de strategie het beste kon aanpassen aan de omstandigheden. We hebben het met één auto goed gedaan.”
Leclerc stopte in ronde 15 en wisselde van medium naar harde band. “Maar we bleven misschien vijf of zes ronden te lang weg en dat kostte me zes of zeven seconden op de mediums met korrelvorming”, zegt Sainz.
Hij kwam vier ronden na Leclerc binnen voor een servicebeurt, maar verloor in de pitstraat nog een tiende van een seconde op de koplopers.
“De slipstream is hier cruciaal. Toen de McLaren rond ronde 15 pitchte, had ik geen slipstream meer. Toen realiseerde ik me hoe langzaam je bent zonder slipstream. Toen vormde zich een treintje van drie auto’s en zat ik vast in niemandsland met Lewis [Hamilton] achter me,” legde Sainz uit.
Uitgedrukt in cijfers: waar hij voor de stop binnen drie seconden van de auto voor hem zat, was er na de bandenwissel een gat van meer dan negen seconden
Heeft Sainz het te rustig aan gedaan in deze fase? Hij geeft zelf toe veel te hebben gespeculeerd in dit deel van de race: “We dachten gewoon dat de mensen die al rond ronde 15 naar binnen waren gegaan voor twee stops zouden gaan.” En Ferrari zelf heeft ook nagedacht over wat de betere strategie zou zijn.
Team Principal Frederic Vasseur vindt dit niet laakbaar: “Als je denkt aan één stop in sommige ronden en twee stops in andere, dan push je soms minder, soms meer. Misschien was Carlos meer geneigd om één stop te maken en heeft hij daarom onbewust iets minder gepusht. Het is iets van de coureur, of je het gevoel hebt dat je de banden te hard aandrukt.”
In feite voelde Sainz zich beperkt door de Pirelli-banden. Hoewel de slijtage bij Hard in de tweede stint “niet zo enorm” was, benadrukte Sainz dat de Ferrari-banden “bijna op” waren tegen de tijd dat de concurrentie afsloeg voor de tweede stop.
Sainz en Leclerc kregen plotseling weer te maken met ernstige graining, dit keer op de harde compound: het loopvlak van de band begon uiteen te vallen. “We zaten toen echt in een crisis”, zegt Sainz. “Erin of eruit blijven: Het was alsof je een munt opgooide.”
Risky strategie bij Ferrari met maar één stop
Ferrari koos voor de riskante strategie zonder nog een pitstop en werd beloond voor dit risico: “Charles en het team beheersten het perfect,” zegt Sainz. De sleutel hiervoor waren de Pirelli-banden, die zich “op miraculeuze wijze herstelden”. “Daarom konden we ermee doorrijden, en zelfs met een behoorlijk tempo.”
En soms leek het de grote sensatie, want Ferrari had een één-twee voorsprong. Maar toen kwam Sainz in P2 steeds meer onder druk te staan van Oscar Piastri in de McLaren. “Ik deed mijn best om hem een ronde langzamer te laten rijden. Maar op dat moment was hij anderhalve seconde sneller. Je kunt op Monza niet veel meer doen dan hem één ronde op afstand houden.”
Drie ronden later was Lando Norris in de tweede McLaren ook voorbij. En daarmee was het podium weg voor Sainz, die desondanks lovend was over zijn laatste rode Monza-weekend: “Het was ongelooflijk! Ik heb er echt van genoten. Het was erg leuk om het team te zien winnen. Het is alleen jammer dat ik niet op het podium stond. Maar Charles verdiende de overwinning meer dan wie dan ook.”
Het was ook “geweldig” dat Ferrari kon vechten met McLaren. “Aan de andere kant is Monza uitzonderlijk. Daarom moeten we afwachten hoe onze update zich bewijst op andere circuits en of het een ommekeer inluidt”, zegt Sainz. “Of we er in de toekomst mee om overwinningen kunnen vechten of dat het weer meer Zandvoort wordt.”
