Erling Haaland scoort vanaf de tweede verdieping – en ontneemt zijn voormalige teamgenoten alle dromen van een overwinning: Borussia Dortmund speelde woensdagavond sterk, vocht dapper, maar verloor toch van Manchester City door een sensationeel doelpunt van de Noor. Sportief directeur Sebastian Kehl was niettemin trots op de Black and Yellows, maar zag ook een verplichting.
Mats Hummels stak zijn voet in het pad van de pass. Mats Hummels stopte zijn lichaam naar binnen. Mats Hummels sprintte en liep over de grasmat. Kortom: Hij deed op deze woensdagavond al het mogelijke en toelaatbare voor een centrale verdediger om Erling Haaland af te stoppen. Niklas Süle deed hetzelfde, later ook Nico Schlotterbeck. Maar hoe hard de drie Borussia Dortmund-middenvelders en hun opofferingsgezinde teamgenoten het ook probeerden in Manchester, uiteindelijk moesten ze zich bij de 2-1 nederlaag op de tweede speeldag van de Champions League-groepsfase realiseren dat deze Noorse natuurkracht niet volledig kon worden aangepakt.
Winnende goal illustreert Haaland
Het was al de 86e minuut in de wedstrijd tussen ManCity en BVB toen Haaland zijn absolute extra klasse bewees met een beweging waartoe de meeste anderen in deze wereld niet eens in staat zouden zijn. Hij steeg hoog in de lucht om een voorzet van Joao Cancelo in buitenspelpositie met zijn voet in kung-fu stijl richting het doel van Dortmund te brengen. Hij slaagde, de bal zapte in het net. Het was een fantastisch doelpunt, een “instant klassieker” zoals de Oasis-hit “Wonderwall”, die later uit de stadionspeakers galmde. Een doelpunt waarover over een jaar, waarschijnlijk zelfs over vele jaren, nog zal worden gesproken, omdat het zo exemplarisch is voor deze uitzonderlijke speler Haaland, die woensdagavond zijn voormalige teamgenoten bij BVB uit hun dromen schudde.
“Niet veel spelers in de wereld maken dat doelpunt,” zei Dortmund-coach Edin Terzic waarderend. De afgelopen jaren hebben we geprofiteerd van Erling omdat hij zulke doelpunten voor ons maakte.” Nu scoort de Noor ze voor Manchester City – en maakt hij dit team, dat al vol zit met spelers van wereldklasse, nog beter.
En toch hadden de elf van Terzic woensdagavond lange tijd de overwinning in zicht. En dat was geen toeval, want door het geluk van de wedstrijd bleven de schoten van de Citizens op de paal en de lat vliegen. Nee, de tussentijdse voorsprong van Dortmund via Jude Bellingham (56e) was op dat moment en in de slotfase verdiend.
Tijd één: BVB’s thuisverdediging houdt Haaland in bedwang
“Ik heb Manchester City zelden zo ideeënloos gezien als in de eerste helft,” zei Dortmunds sportief directeur Sebastian Kehl na de wedstrijd. Hij hoefde geen tegenspraak te vrezen voor deze toch wel opmerkelijke zin, want in de eerste 45 minuten was er geen enkele gevaarlijke bal richting BVB-doelman Alexander Meyer gevlogen. Ook Haaland verbleekte voor de pauze omdat Hummels en Süle hem permanent afschermden en hun voorhoede geconcentreerd, volwassen en consequent tegen de bal werkte. “Dat was een kwaliteit die we lieten zien”, vatte Kehl samen, voor wie het daarom des te wranger was “dat we er niets van kunnen kopen”.
Want Pep Guardiola, die in de derde wedstrijd met Terzic voor een moeilijke taak stond, had nog een paar azen in zijn mouw. Terwijl de krachten van Dortmund steeds meer afnamen, wisselde de Spanjaard de potentiële verschilmakers Phil Foden en Bernardo Silva in. Guardiola bracht wijzigingen aan en verhuisde Silva en Kevin de Bruyne naar de flanken om daar eindelijk een impact te hebben.
De strop werd steeds strakker aangetrokken voordat het verzet van Dortmund in de 80e minuut voor het eerst werd gebroken toen Marco Reus en Salih Öczan John Stones niet met genoeg energie aanvielen en de Engelsman een snel schot van afstand nam. Het was een hard schot, maar het was nog steeds te stoppen. “Normaal gesproken,” moest Kehl ook toegeven, “houdt Alex deze bal vast.” Deze keer kreeg Meyer, die momenteel de geblesseerde Dortmund-keeper Gregor Kobel vervangt, zijn handen echter niet snel genoeg op elkaar. Het was een doelpunt als een wake-up call voor de 55.000 toeschouwers in het stadion – en voor Kung-Fu Haaland, Manchester’s nieuwe superheld.
“We speelden een zeer, zeer goede wedstrijd. Maar tegen ManCity, misschien wel de beste ploeg ter wereld, moet je 95 minuten lang volledig geconcentreerd zijn. Je moet er helemaal voor gaan, zelfs als je moe wordt, lijdt, niet veel van de bal hebt,” zei een geërgerde Emre Can, die voor het eerst dit seizoen in de basiself van Dortmund stond en veel meters maakte, maar het defensieve gat van 1:2, dat Bellingham had geopend door te diep te zakken, niet kon dichten. Maar de verdedigende allrounder, die zich deze keer concentreerde op het eenvoudige spel en daarmee een van zijn beste wedstrijden in het BVB-shirt afleverde, haalde ook positieve punten uit deze intense minuten tegen de Engelse kampioenen: “Als we elke wedstrijd zo zouden spelen als deze keer tegen Manchester,” zei hij, “zouden we bijna elke wedstrijd winnen.”
Kehl: bouwen op prestatie in derby
De prestatie tegen de Skyblues was niet te vergelijken met de 0:3 in Leipzig vier dagen eerder. In feite was het veel beter dan de meeste prestaties die BVB in het recente verleden onder Terzic en zijn voorganger Marco Rose op het veld had gebracht. Op papier was het resultaat de tweede nederlaag op rij – en dat uitgerekend zaterdag voor de Revierderby tegen FC Schalke 04 – “maar we mogen trots zijn op deze prestatie”, aldus Kehl, die een aantekening maakte in het huiswerkboekje van zijn spelers: “Bij deze prestatie hoort voor mij ook de verplichting om zaterdag in de derby op dezelfde manier te presteren. Als het team dat doet, dan kan er maar één winnaar zijn.” Iemand als Haaland, die dat zou kunnen voorkomen, komt immers maar één keer in de wereld – en hij moet zaterdag afrekenen met Wolves uit Wolverhampton.