De Oostenrijker Alexander Wurz was in de jaren 90 kandidaat voor een Ferrari-cockpit in de Formule 1: hoe hij erachter kwam en waarom er niets van terecht kwam
Alexander Wurz was zoiets als de man van het uur in de Formule 1 in 1998, want achter de twee topteams, McLaren en Ferrari, was het vaak de Benetton-coureur die solide punten scoorde – en halverwege het seizoen op de vijfde plaats stond in het rijdersklassement. Of zoals Wurz het zelf zei op ORF: Hij was op dat moment “de beste van de rest”. En zo werd Ferrari zich bewust van de Oostenrijker
Voor Wurz kwam het contact met het traditionele raceteam uit Maranello als een verrassing, vooral vanwege de hoge mate van geheimzinnigheid: “Ik kreeg een telefoontje van iemand die ik niet kende. Hij maakte zich niet bekend,” zegt Wurz.
Maar de instructies die Wurz moest opvolgen waren des te duidelijker: “Hij zei dat ik naar een benzinestation op de snelweg moest rijden, mijn auto daar moest parkeren en in een andere auto moest stappen.” Wurz speelde het spelletje mee. “Uiteindelijk was ik bij de privévilla van Jean Todt.” En toen werd het menens.
De toenmalige teambaas van Ferrari, Todt, was er snel bij om schoon schip te maken. “Hij vroeg: ‘Hoe zit het met je contract? We zijn erg geïnteresseerd [in jou] omdat we onszelf moeten verjongen.”
Wurz, destijds 24 jaar oud, had de toen 29-jarige Michael Schumacher of de toen 32-jarige Eddie Irvine kunnen vervangen in de cockpit van Ferrari. Maar dat gebeurde niet.
Waarom niet? Wurz kreeg deze vraag voorgelegd op ORF. Zijn antwoord: “Omdat ik [Jean Todt] zei dat ik een Benetton-contract had. Ik geloofde Flavio Briatore.”
Wurz blijft bij Benetton, Ferrari krijgt Barrichello
En dus gingen Todt en Wurz weer uit elkaar zonder een overeenkomst en “toen sleepte het een beetje aan,” zegt Wurz, die de hele tweede helft van het seizoen 1998 zonder punten bleef. Dit had gevolgen: in 1999 was Todt “niet langer geïnteresseerd”, “omdat onze vorm bij Benetton en ook bij mij was weggezakt”, zegt Wurz. “En dat was het.”
Ferrari bleef in 1999 bij Schumacher en Irvine, Wurz bleef bij Benetton naast Giancarlo Fisichella. Voor het seizoen 2000 voltooide Ferrari de generatiewissel in de cockpit en haalde de toen 27-jarige Rubens Barrichello naar Maranello als teamgenoot voor Schumacher.
Wurz bleef een vaste Benetton-coureur tot en met 2000, maar kon zijn vroege vorm van het seizoen 1998 niet voortzetten en stapte over naar McLaren als test- en vervangende coureur voor 2001, waar hij in 2005 een race als invaller voltooide en meteen als derde eindigde.
In 2007 reed Wurz zijn laatste Formule 1-seizoen voor Williams en eindigde hij als elfde in het wereldkampioenschap. In 2009 behaalde hij zijn tweede algemene overwinning in de 24 uur van Le Mans voor Peugeot (na 1996 met Porsche) en in 2012 eindigde hij als derde voor Toyota in het World Endurance Championship (WEC). Tegenwoordig is Wurz directeur van de Formule 1-coureursbond (GPDA) en geeft hij live commentaar bij de Grands Prix op ORF.
