Ο επικεφαλής της ομάδας της Formula 1, Fred Vasseur, συγκρίνει την πίεση στη Ferrari με αυτή μιας μικρότερης ομάδας και δηλώνει: “Είναι διαφορετική, αλλά ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο “
Ο Fred Vasseur είναι ενεργός στη Formula 1 από το 2016 και πάντα κατείχε ηγετικές θέσεις. Ωστόσο, ο Γάλλος βρίσκεται στο τιμόνι μιας κορυφαίας ομάδας μόλις από την περασμένη σεζόν, όταν αντικατέστησε τον Mattia Binotto ως team principal στη Ferrari.
Ο Vasseur είναι ήδη ο πέμπτος επικεφαλής ομάδας της Scuderia μέσα σε εννέα χρόνια, η οποία από τότε αναζητά αθλητική και δομική συνοχή. Όταν ρωτήθηκε για την πίεση που συνεπάγεται αυτό, ο Vasseur δήλωσε: “Λοιπόν, η πίεση σε αυτή τη θέση … Δεν θέλω να πω ότι είναι η ίδια παντού, αλλά είναι μια διαφορετική πίεση από ό,τι όταν είσαι σε μια μικρή ομάδα, όπου μερικές φορές είναι θέμα καθαρής επιβίωσης”.
“Αυτή η πίεση είναι γιγαντιαία όταν ξέρεις ότι το αποτέλεσμα του τελευταίου αγώνα, μια δέκατη ή ενδέκατη ή ένατη θέση, αποφασίζει αν θα πάρεις το χρηματικό έπαθλο ή όχι. Νομίζω ότι και αυτό είναι μια μέγα πίεση”, λέει ο Vasseur.
Θυμάται τη Βραζιλία του 2016 σε αυτό το πλαίσιο: “Όταν η Μάνορ τερμάτισε ενδέκατη και η πόρτα έκλεισε την επόμενη μέρα. Μπορώ να φανταστώ ότι η πίεση είναι επίσης τεράστια σε μια τέτοια κατάσταση”, λέει, κάνοντας μια σύγκριση: “Είναι διαφορετικά στη Ferrari: η πίεση έρχεται περισσότερο από έξω”.
“Έρχεται περισσότερο από τους Τιφόζι, αλλά αυτή η πίεση ήταν πολύ θετική”, τονίζει ο επικεφαλής της ομάδας της Ferrari, φέρνοντας ως παράδειγμα το φετινό ιταλικό γκραν πρι.
“Έμεινα πολύ έκπληκτος όταν φτάσαμε στη Μόντσα. Η Μόντσα ήταν η αρχή του καλού μέρους της σεζόν για εμάς, αλλά και το τέλος του δύσκολου μέρους. Ήρθαμε όχι πραγματικά σε καλή κατάσταση, αφού το Zandvoort ήταν ένας από τους πιο δύσκολους αγώνες. Και οι tifosi εκεί έξω ήταν πολύ, πολύ υποστηρικτικοί”.
“Υπήρχαν άνθρωποι χωρίς εισιτήρια που απλά περίμεναν τους οδηγούς. Θετικοί και πάντα υποστηρικτικοί. Και αυτό σου δίνει μια τεράστια ενέργεια. Ήταν ένα πολύ καλό συναίσθημα για μένα, όλο το Σαββατοκύριακο στη Monza μέχρι το βάθρο”, αναπολεί ο Vasseur. “Έχω έρθει στη Monza ίσως 40 φορές στη ζωή μου. Και αυτή ήταν μακράν η καλύτερη”, πρόσθεσε ο Γάλλος.