Ο Julien Le Cardinal μπορεί να μην είναι ένας παίκτης που εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά, αλλά εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο με τη δεύτερη ματιά. Ο 27χρονος κατάφερε κυριολεκτικά από λαντζιέρης να γίνει καλοπληρωμένος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής
Η Stade Brest είναι αναμφίβολα μία από τις μεγάλες εκπλήξεις της τρέχουσας σεζόν του Champions League. Δύο αγωνιστικές πριν από τη φάση του πρωταθλήματος, η γαλλική ομάδα βρίσκεται στην έβδομη θέση και εξακολουθεί να έχει πολλές πιθανότητες να προκριθεί απευθείας στους «16». Σημαντικό κομμάτι του παζλ στην ομάδα του Eric Roy είναι ο Julien Le Cardinal – ένας άνθρωπος με ασυνήθιστη καριέρα.
Ο Le Cardinal έπαιξε το πρώτο του επαγγελματικό παιχνίδι μόλις σε ηλικία 24 ετών, ενώ πριν από αυτό έβγαζε τα προς το ζην ως λαντζιέρης, ψήστης πίτσας και οδηγός περονοφόρου. «Αυτές ήταν δύσκολες εποχές», θυμήθηκε ο αμυντικός σε συνέντευξή του στο SoFoot και αποκάλυψε ότι κάποτε έπαιζε ως ερασιτέχνης στη Stade Saint-Brieuc για 150 ευρώ το μήνα. «Κάποια στιγμή σταμάτησα να παίζω ποδόσφαιρο γιατί ήθελα να δουλέψω. Αν δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις χρήματα». Και αυτό αποδεικνύεται πρόβλημα «όταν είσαι 18 ή 19 ετών, ειδικά επειδή ποτέ δεν ήμουν καλός στο σχολείο.»
“Ο καθένας αγωνίστηκε για τον εαυτό του »
Ο Le Cardinal βρέθηκε για ένα διάστημα στα νιάτα του στην EA Guingamp, αλλά δεν άντεξε πολύ εκεί. «Αυτό το επεισόδιο με απομάκρυνε λίγο από το ποδόσφαιρο», λέει ο 27χρονος κοιτάζοντας πίσω και παραδέχεται ότι τότε δεν του άρεσε “όλος ο κόσμος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου”, »η νοοτροπία, η συμπεριφορά – όλα ήταν διαφορετικά. Ο καθένας πάλευε για τον εαυτό του και εγώ δεν έκανα καμία σχέση, ήμουν απομονωμένος. Όταν τραυματίστηκα, κανείς δεν με πήρε από το σχολείο για να με πάει στην προπόνηση. Αυτό ήταν το τέλος του ονείρου μου. Μου πήρε πολύ καιρό να το χωνέψω αυτό».
Στη συνέχεια, η ζωή του τον απομάκρυνε όλο και περισσότερο από το ποδόσφαιρο στα τέλη της εφηβείας του. «Στοίβαζα παλέτες, στη συνέχεια δούλευα στον σιδηρόδρομο, ήμουν σεφ για πίτσα και οδηγός περονοφόρου – όλα αυτά μεταξύ 17 και 18 ετών», είπε ο Le Cardinal, αποκαλύπτοντας ότι η δουλειά του στην αλυσίδα εστιατορίων “Del Arte” άλλαξε δραματικά τη ζωή του.
Ξεκίνησε εκεί ως λαντζιέρης και ανέβηκε μέχρι βοηθός σεφ – αλλά εκεί ήταν και το μέρος όπου γνώρισε τον έρωτα της ζωής του. «Είχα σχέσεις στο παρελθόν, αλλά όλες δεν ήταν καλές», δήλωσε ο Le Cardinal, εξομολογούμενος ότι η νυν σύζυγός του κάποτε του είπε ότι θα έπρεπε είτε “να σηκώσει τον κώλο του, να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο και να αρχίσει να ζει μια φυσιολογική ζωή” – αλλιώς θα κατέληγε “ολομόναχος”.
Και έστρεψε την προσοχή του πίσω στο ποδόσφαιρο. Ακόμα κι αν ο Λε Καρντινάλε έπρεπε ακόμα να δουλέψει. Ως οδηγός περονοφόρου ανυψωτικού μηχανήματος, είχε μια ειδική συμφωνία. «Σηκωνόμουν στις 6.30 το πρωί και πήγαινα στη δουλειά. Στη συνέχεια, στις 11 π.μ. έτρωγα κάτι και πήγαινα στην προπόνηση, πριν επιστρέψω και δουλέψω ξανά μέχρι τις 5 ή 6 μ.μ.»
Έξω από τη ζώνη άνεσης και μέσα στο ρίσκο
Μια επαγγελματική καριέρα ήταν ακόμα πολύ μακριά τότε. «Παίζαμε για την άνοδο στην 3η κατηγορία», θυμάται ο Le Cardinal. Εκείνη την εποχή, ο προπονητής Στεφάν Ρόσι, ο οποίος έπαιζε επίσης στην 4η κατηγορία με την Μπαστιά, έγινε επίσης γνωστός και άρχισαν οι διαπραγματεύσεις για μια μεταγραφή.
«Ήταν ένας σύλλογος που είχα δει στην τηλεόραση με επαγγελματική υποδομή. Μια μέρα είπα στη γυναίκα μου: μάζεψε το μαγιό σου, θα πάμε στη Μπαστιά. Στην αρχή το σκεφτόταν ακόμα, αλλά έμεινε μαζί μου. Δεν μπορούσα να χάσω την ευκαιρία, έπρεπε να βγω από τη ζώνη άνεσής μου και να ρισκάρω.»
Φύγε από το Παρίσι
Έμεινε στην Μπαστιά για τρία χρόνια, ανεβαίνοντας με τον σύλλογο στην τρίτη και στη συνέχεια στη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας – εξακολουθεί να ακολουθεί τον σύλλογο μέχρι σήμερα. Το 2021, ο Λε Καρντινάλε έπαιξε και το πρώτο του παιχνίδι ως επαγγελματίας με την Μπαστιά στη Ligue 2. Το 2022 μετακόμισε στην ΠΑΕ Παρί, όπου έμεινε μόνο για λίγους μήνες. «Το Παρίσι είναι το χειρότερο μέρος που έχω ζήσει ποτέ. Δεν μας άρεσε καθόλου στη γυναίκα μου και σε μένα. Μου έπαιρνε μια ώρα να πάω στην προπόνηση, μιάμιση ώρα να γυρίσω πίσω. Όπου κι αν πας, υπάρχει πολύς κόσμος. Αλλά εμένα μου αρέσει η ηρεμία και η ησυχία μου.»
Ευτυχώς, στη συνέχεια μετακόμισε στη Λανς – και γνώρισε εκεί τον μεγάλο κόσμο των διεθνών παικτών. «Έρχεσαι στην προπόνηση και νιώθεις σαν μικρό παιδί», θυμήθηκε ο αμυντικός, εξηγώντας ότι η μετακίνηση έγινε δυνατή μόνο επειδή συμφώνησε να παραιτηθεί από τον μισθό του. «Η Παρί ζητούσε πάρα πολλά για έναν παίκτη του δικού μου διαμετρήματος. Μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ότι η μεταγραφή θα γινόταν μόνο αν ήμουν διατεθειμένος να παραιτηθώ από τον μισθό μου. Στενοχωρήθηκα και θύμωσα, αλλά συμφώνησα».
Στη συνέχεια πραγματοποίησε μόνο δέκα συμμετοχές στη Λανς και μετακόμισε στη Σταντ Μπρεστ. Ο Λε Καρντινάλε αγωνίστηκε αρχικά και εκεί, παίρνοντας ελάχιστα λεπτά συμμετοχής, αλλά ο αμυντικός ειδικός δεν το έβαλε κάτω – και πάλεψε για τη θέση του. Και τώρα ο Λε Καρντινάλε έχει εκπληρώσει «το απόλυτο παιδικό όνειρο» με το Τσάμπιονς Λιγκ. Έχει πάρει επίσης τα μαθήματά του, σύμφωνα με τα οποία τρία πράγματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά: «Ποτέ μην τα παρατάς, ένα καλό περιβάλλον και η γνώση ότι ακόμα και αν πετύχεις τον στόχο σου, όλα μπορούν να καταρρεύσουν ξανά.»
