Η Μπορούσια Ντόρτμουντ και η Μάντσεστερ Σίτι επισκέπτονται ταυτόχρονα, η Μαδρίτη βιώνει δύο προημιτελικούς του Champions League σε λιγότερο από 24 ώρες: Από την κανονική ποδοσφαιρική τρέλα σε μια χαλαρή μητρόπολη
Δέκα στάσεις με τη γραμμή 7 του μετρό από το Estadio Metropolitano μέχρι τη στάση Gregorio Maranon, απ’ όπου μπορείτε είτε να κάνετε μια αδιάφορη αλλαγή στο μετρό είτε να περπατήσετε 15 λεπτά μέσα στην απογευματινή λιακάδα μέχρι το Estadio Santiago Bernabeu. Ενώ στα ανατολικά της πόλης η ομάδα της Μπορούσια Ντόρτμουντ πραγματοποιεί την τελευταία της προπόνηση για την αναμέτρηση με την Ατλέτικο την επόμενη μέρα, στο κέντρο είναι ήδη ημέρα αγώνα. Όλη η συνηθισμένη τρέλα στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, όταν δύο προημιτελικοί του Champions League διεξάγονται με διαφορά μικρότερη των 24 ωρών.
Νωρίς το βράδυ της Τρίτης, οι περισσότεροι από τους πρώτους Μαδριλένους με τις κρεμώδης λευκές φανέλες προτιμούν να περπατήσουν στην Paseo de la Castellana προς τα βόρεια. Για πολλή ώρα, τίποτα από τη μνημειώδη έδρα της Ρεάλ δεν φαίνεται στο δρόμο, μέχρι που οι δρόμοι είναι ήδη τόσο γεμάτοι από οπαδούς με ποτήρια μπύρας στο ένα χέρι και ζαμπόν bocadillos στο άλλο που η μόνη θέα είναι ούτως ή άλλως προς τα πάνω. Μόνο εδώ μυρίζει πραγματικά ποδόσφαιρο, λίγο πριν από το ναό. Εκεί, όπου τα δυνατά πυροτεχνήματα εκρήγνυνται ξανά και ξανά, ο αέρας είναι κορεσμένος από πυροτεχνήματα και το αλκοόλ αναμειγνύεται με τον ιδρώτα. Δεν υπάρχουν πολλά σημάδια έντασης λόγω της απειλής τρομοκρατίας από μια ομάδα που συνδέεται με το Ισλαμικό Κράτος, αλλά στο παρασκήνιο έχουν ενεργοποιηθεί οι κατάλληλοι μηχανισμοί έγκαιρης προειδοποίησης, ασφάλειας και αντίδρασης.
Νέο γήπεδο Μπερναμπέου: η πρόσοψη μοιάζει κάπου μεταξύ ρεκόρ και σπασμένης περσίδας
Μέσα στο πλήθος που ανεμίζει σημαίες και κασκόλ, είναι δύσκολο να βρει κανείς τον δρόμο, μέχρι που ξαφνικά το γήπεδο ξεπροβάλλει ανάμεσα από δύο πολυκατοικίες, με την αμφισβητήσιμη εμφάνιση της νέας πρόσοψής του κάπου μεταξύ ρεκόρ και σπασμένης περσίδας. Από μέσα, ωστόσο, εξακολουθεί να ακτινοβολεί μεγαλοπρέπεια και κομψή δύναμη πέντε ορόφων ψηλά. Και οι οπαδοί που έχουν κακομάθει από την επιτυχία; Είναι αληθινές οι προκαταλήψεις για το κοινό της οπερέτας; Καθόλου. Όταν οι σχεδόν 80.000 θεατές συμμετέχουν, τα ηχητικά κύματα και μόνο μετακινούν την μπάλα λίγο πιο κοντά στην αντίπαλη εστία
Το παιχνίδι δεν ξεκινάει καλά για τους γηπεδούχους. Οι τελευταίες νότες του ύμνου δεν έχουν ακόμη σβήσει εντελώς, όταν οι Πολίτες είναι ήδη μπροστά στο σκορ, με ένα ελεύθερο σουτ του Μπερνάρντο Σίλβα να περνάει δίπλα από το τείχος και να καταλήγει στην κοντινή γωνία. Αλλά όπως συμβαίνει συχνά στη Μαδρίτη, όταν ο Κάρλο Αντσελότι σηκώνει για λίγο το φρύδι του, η ομάδα του επιστρέφει με σθένος, ρυθμό και φινέτσα. Δύο αποκρούσεις περνούν από τον Γερμανό τερματοφύλακα της Μάντσεστερ, Στέφαν Ορτέγκα Μορένο, σε λιγότερο από τρία λεπτά και η Ρεάλ επιστρέφει
Ένα παιχνίδι κοντά στην τελειότητα εκτυλίσσεται
Ένα παιχνίδι κοντά στην τελειότητα εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δύο ομάδες των οποίων οι φιλοσοφίες είναι τόσο διαφορετικές που συγκρούονται ποδοσφαιρικοί κόσμοι. Δημιουργικότητα εναντίον ελέγχου, ρυθμός εναντίον τακτικής, αισθησιασμός εναντίον λογικής – η Μάντσεστερ κυριαρχεί στο παιχνίδι, έχοντας τελικά σχεδόν τα δύο τρίτα της κατοχής και συνδυάζοντας επανειλημμένα γύρω από την αντίπαλη περιοχή πέναλτι σαν να χρησιμοποιεί κύκλους και τρίγωνα. Η Ρεάλ αντεπιτέθηκε στιβαρά στο κέντρο και κατά διαστήματα στέρησε από τη Σίτι τη διάθεση να συνδυαστεί, ευνοημένη και από τον πολύ γενναιόδωρο Γάλλο διαιτητή Francois Letexier, απέναντι στον οποίο όχι μόνο ο Jude Bellingham – με τρόπο γνώριμο από την BVB – τρίφτηκε επανειλημμένα
Με την μπάλα, οι Fede Valverde, Bellingham, Rodrygo και Vinicius Junior χακάρουν τις αντίπαλες γραμμές με ταχύτητα που κόβει την ανάσα, με τον Vinicius Junior ειδικότερα να ισορροπεί για 90 λεπτά στη λεπτή γραμμή μεταξύ ιδιοφυΐας που επιβραβεύεται με δύο ασίστ και απερισκεψίας που τιμωρείται με πολλές απώλειες μπάλας. Πίσω τους, η μία μηχανή πάσας έλεγχε την κυκλοφορία, αργότερα η άλλη, με τους Τόνι Κρόος και Λούκα Μόντριτς να μοιράζονται πλέον τη δουλειά. Τρία μακρινά γκολ από το Μάντσεστερ, δύο αποκρούσεις και ένα χτύπημα του Βαλβέρδε αργότερα, οι δύο ομάδες καταλήγουν σε μια ισοπαλία που δεν αφήνει καμία από τις δύο απόλυτα ικανοποιημένη.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι Βρετανοί οπαδοί που είχαν ταξιδέψει μαζί τους στο κέντρο της πόλης έκαναν το ζέσταμά τους και το υποχρεωτικό ηλιακό έγκαυμα στην Plaza Mayor. Σε μία από τις πολλές καφετέριες και εστιατόρια κάθισαν οι Βρετανοί που είχαν ταξιδέψει από το νησί, είτε είχαν έρθει στη Μαδρίτη από το Ηνωμένο Βασίλειο είτε από την Τενερίφη. Το γεγονός ότι εδώ διεξάγονται δύο τόσο σημαντικοί ποδοσφαιρικοί αγώνες μέσα σε δύο ημέρες, δύσκολα γίνεται αντιληπτό στο αστικό τοπίο. Οι φιλοξενούμενοι οπαδοί διαλύονται έξω από τις κεντρικές πλατείες, οι οπαδοί των γηπεδούχων φορούν τις φανέλες τους πάνω από τα ρούχα της δουλειάς τους αργά το βράδυ. Οι οπαδοί της Ντόρτμουντ εμφανίζονται μόνο πολύ περιστασιακά την Τρίτη. Καταλαμβάνουν τους χώρους διεξαγωγής μόνο την Τετάρτη, με πολλά ποτά και λίγο φαγητό στα τραπέζια
Όταν ο πρώτος αγώνας της Τρίτης έχει παιχτεί για περίπου δύο ώρες και οι τελευταίοι εργαζόμενοι έχουν φύγει από το Estadio Bernabeu, ο Juan Pedro βρίσκεται ακόμα στη μέση της δωδεκάωρης βάρδιας του μεταξύ 5μμ και 5πμ. Ο οδηγός ταξί διχάζεται ανάμεσα στη χαρά μιας γεμάτης βραδιάς και στην απροθυμία του να μεταφέρει τους όχι και τόσο νηφάλιους Άγγλους ποδοσφαιρόφιλους
Είναι ήδη πολύ πιο πολυσύχναστη από ένα κανονικό βράδυ Τρίτης, αναφέρει. Είναι όμως ασυνήθιστα πολυσύχναστη η πόλη; Όχι, καθόλου. Οι ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις λειτουργούν κανονικά, δεν υπάρχει κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Μαδρίτη. Η χαρά του παιχνιδιού, η fiesta de futbol – και η αισιοδοξία κυριαρχούν, και όχι μόνο ανάμεσα στον εμφανή αριθμό των οπαδών με τις φανέλες της Ρεάλ με το όνομα του Mbappé, που μάλλον δεν είναι εντελώς επίσημο. Σίγουρα δεν είναι ειδικός στο ποδόσφαιρο και δεν έχει πραγματικό ενδιαφέρον για το άθλημα, λέει ο Juan Pedro, ο ταξιτζής, και προσθέτει με πεποίθηση: “Αλλά ξέρω σίγουρα ότι η Ρεάλ θα προοδεύσει.”
Οι πολλοί οπαδοί της Ατλέτικο θα το υπέγραφαν και αυτό για την ομάδα τους, η οποία παίζει στο Ντόρτμουντ την επόμενη εβδομάδα, μόλις μία ημέρα πριν από τους αντιπάλους της πόλης. Το βράδυ της Τετάρτης απέδειξε ότι τα εκτός έδρας παιχνίδια αποτελούν σίγουρα μειονέκτημα για την “Ατλέτι”. Αρχής γενομένης από την ενθουσιώδη υποδοχή του λεωφορείου της ομάδας, το οποίο μόνο αμυδρά μπορούσε να αναγνωριστεί μέσα σε όλο τον καπνό και τα πυροτεχνήματα. Η θερμή ατμόσφαιρα συνεχίστηκε στο Metropolitano- λίγα γήπεδα καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια τέτοια συμβίωση μεταξύ του γηπέδου και των κερκίδων.
Το επόμενο πρωί, όλα αυτά είχαν ξεχαστεί. Μπροστά στους κάδους απορριμμάτων, σακούλες γεμάτες κυρίως με άδεια κουτιά περιμένουν να τις μαζέψουν, όπως και μια ομάδα που έχει κλείσει ξενάγηση. Δίπλα στο κατάστημα οπαδών, μια καφετέρια ανοίγει τα ρολά της – η ζωή στη Μαδρίτη συνεχίζεται σχεδόν χωρίς ποδόσφαιρο. Και η γραμμή 7 του μετρό ανήκει και πάλι στους εργαζόμενους
