Σήμερα πριν από τριάντα οκτώ χρόνια, ο νεαρός Mike Tyson έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής. Όσοι τον γνωρίζουν μόνο ως σκανδαλώδη φιγούρα και βετεράνο πυγμάχο μπορούν μόνο να μαντέψουν σε τι πραγματικά βασίστηκε ο μύθος του
Ο Trevor Berbick σηκώθηκε όρθιος – και έπεσε ξανά προς τα πίσω στα σχοινιά. Η δεύτερη προσπάθειά του να σηκωθεί επίσης απέτυχε. Και ενώ ο αγωνιζόμενος Berbick καταμετρήθηκε από τον διαιτητή, το αστέρι της πυγμαχίας ενός 20χρονου σηκώθηκε στην άλλη γωνία του ρινγκ: Ο Μάικ Τάισον.
Στις 22 Νοεμβρίου 1986, πριν από 38 χρόνια σήμερα, ο Τάισον θα στεφόταν ο νεότερος πρωταθλητής βαρέων βαρών στην ιστορία στον αγώνα που ονομάστηκε «Ημέρα της Κρίσης» και θα προανήγγειλε τη γέννηση ενός θρύλου.
Στο Las Vegas Hilton Hotel and Casino, το μεγαλύτερο ξενοδοχείο στον κόσμο εκείνη την εποχή, στο Γουίντσεστερ της Νεβάδα, διοργανώθηκε ένα τουρνουά πυγμαχίας για να στεφθεί ο πρώτος αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής μετά τον Λέον Σπινκς το 1978. Ο Τάισον ήταν τότε 20 ετών και είχε δώδεκα χρόνια λιγότερη εμπειρία από τον αντίπαλό του από τη Τζαμάικα.
Εντυπωσιακοί αριθμοί
Ο Kid Dynamite, όπως βαφτίστηκε αργότερα ο Tyson, δεν θεωρούνταν σε καμία περίπτωση αουτσάιντερ. Το ρεκόρ του πριν από τον αγώνα ήταν εντυπωσιακό: ο Τάισον είχε καθαρό μητρώο εκείνη την εποχή, στη νεαρή ακόμα καριέρα του ο προικισμένος πολεμικός καλλιτέχνης είχε κερδίσει και τους 27 αγώνες, τους 25 από αυτούς με νοκ άουτ.
Εντυπωσιακό. Για τον 32χρονο πρωταθλητή του WBC, από την άλλη πλευρά, το θέμα ήταν να υπερασπιστεί τον τίτλο του. Αφού ο Berbick έβγαλε νοκ άουτ τον Pinklon Thomas στον πρώτο γύρο, έπρεπε να βάλει στη θέση του και τον επαναστατημένο νεαρό.
Τεχνικό νοκ άουτ: Ο Τάισον ξεπερνά τον Μπέρμπικ
Ο Tyson όμως είχε διαφορετικό σχέδιο και θα ήταν δύσκολο. Περίμενε και είδε: Ξένη λέξη, ο νεαρός Αμερικανός κυριάρχησε από την αρχή στον καταβεβλημένο αντίπαλό του. Η μια επίθεση μετά την άλλη έπεφτε πάνω στον σχεδόν ερασιτέχνη Berbick.
Συμβολικό της διάλυσης: στο τέλος του πρώτου γύρου, ο Τάισον εξαπέλυσε έναν απίστευτο συνδυασμό τεσσάρων γροθιών που έστειλε τον Τζαμαϊκανό εκατόκιλο κολοσσό στο ρινγκ σαν να ήταν φτερό.
Ένα μοτίβο που επρόκειτο να συνεχιστεί καθ’ όλη τη διάρκεια του δεύτερου γύρου. Καμία επιθετική προσπάθεια από τον πρωταθλητή. Ο ένας συνδυασμός μετά τον άλλο χτυπούσε τον Berbick, μια απάνθρωπη δύναμη στην οποία αναγκάστηκε να παραδεχτεί την ήττα του μετά από 2:35 λεπτά του δεύτερου γύρου. Ακολούθησε το τεχνικό νοκ άουτ.
Ο πρωταθλητής του WBC στο έδαφος. Μεγαλόπρεπα από πάνω του, θαυμασμένος από το κοινό, ο νέος πρωταθλητής βαρέων βαρών. Σπάνια ένας κάτοχος τίτλου έχει ταπεινωθεί έτσι
Η αρχική βολή:
Η βραδιά δεν θα σήμαινε μόνο τον πρώτο τίτλο του Τάισον ως πρωταθλητή βαρέων βαρών. Θα ξεκινούσε μια ασυναγώνιστη καριέρα. Ο γεννημένος στη Νέα Υόρκη ήταν ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής που αναγνωρίστηκε ταυτόχρονα από τις τρεις πυγμαχικές ενώσεις WBC, WBA και IBF.
Ο θρύλος του Τάισον δεν ήταν βέβαια χωρίς ρήγματα: η εντυπωσιακή ήττα του από τον Μπάστερ Ντάγκλας ήταν το πρώτο ρήγμα στην αθλητική του καριέρα, ενώ ακολούθησε μια βαθιά προσωπική πτώση το 1992, όταν καταδικάστηκε για τον βιασμό της διαγωνιζόμενης στα καλλιστεία Ντεζιρέ Ουάσινγκτον και εξέτισε τρία χρόνια στη φυλακή.
Μετά την επιστροφή του, ανέβηκε και πάλι σε παγκόσμιο πρωταθλητή. Ωστόσο, δεν έφτασε ποτέ στα προηγούμενα ύψη του – το θρυλικό δάγκωμα στο αυτί στον αγώνα του με τον Evander Holyfield εδραίωσε την εικόνα του ως σκανδαλώδης ατραξιόν.
Μόνο όσοι τον είδαν για πρώτη φορά το περασμένο Σαββατοκύριακο ως βετεράνο πυγμάχο βραβείων απέναντι στον Jake Paul μπορούν να φανταστούν αμυδρά πόσο πρωτοποριακό φαινόμενο ήταν η στοιχειώδης δύναμη Τάισον από αθλητική άποψη στα νεανικά του χρόνια.
