Η Althea Gibson ήταν η πρώτη μαύρη νικήτρια του Wimbledon, παρά τις πικρές διακρίσεις που συνεχίστηκαν και μετά. Πέθανε σήμερα πριν από 20 χρόνια κάτω από οδυνηρές συνθήκες.
Η Serena Williams ξέρει τι οφείλει στην Althea Gibson.
Η Gibson ήταν “μία από τις πιο σημαντικές, ίσως για μένα η πιο σημαντική πρωτοπόρος στο τένις”, είπε κάποτε η σούπερ σταρ: “Ήταν μαύρη, μου έμοιαζε και άνοιξε τόσες πολλές πόρτες για όλες τις παίκτριες που ήρθαν μετά από αυτήν”.
Πάνω από 40 χρόνια πριν η Σερένα και η Βένους Γουίλιαμς φτάσουν στην κορυφή, πάνω από 60 χρόνια πριν από τη νικήτρια του US Open Κοκό Γκοφ, η Αλθία Γκίμπσον ήταν η πρώτη μαύρη γυναίκα νικήτρια ενός τουρνουά Γκραν Σλαμ, πρωταθλήτρια του Γουίμπλεντον και γενικά η πρώτη μαύρη τενίστρια σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα εμπόδια που έπρεπε να ξεπεράσει η Γκίμπσον στην πορεία της ήταν εξίσου σημαντικά με τις φυλετικές διακρίσεις που αντιμετώπισε πριν και ακόμη και μετά.
Η ταραγμένη ζωή του θρύλου έληξε σήμερα πριν από 20 χρόνια – κάτω από καταπιεστικές συνθήκες.
Η Althea Gibson μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και τις διακρίσεις
Η Althea Neale Gibson γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1927 στην κομητεία Clarendon της πολιτείας της Νότιας Καρολίνας των ΗΠΑ, ήταν η εποχή του διαχωρισμού και της Μεγάλης Ύφεσης, της σοβαρής οικονομικής κρίσης που προηγήθηκε του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι γονείς της Althea ήταν “μεροκαματιάρηδες”, αγρότες σε φυτεία βαμβακιού που κατέφυγαν από τις οικονομικές δυσκολίες στη μεγάλη πόλη της Νέας Υόρκης.
Η Althea μεγάλωσε στη γειτονιά του Χάρλεμ, εγκατέλειψε το σχολείο στα 13 της και έζησε για ένα διάστημα σε κοινωνικό καταφύγιο από φόβο για τον πατέρα της, ο οποίος ήταν επιρρεπής σε βίαια ξεσπάσματα. Στην αυτοβιογραφία της, η Γκίμπσον περιέγραψε τον εαυτό της ως “μαχήτρια του δρόμου”- έμαθε να παίζει τένις στη γειτονιά, στην παραλλαγή του padel που τώρα κάνει το γύρο του κόσμου ως μοντέρνο άθλημα.
Ο ρατσισμός στο τένις ήταν διάχυτος στην εποχή της Gibson
Το ταλέντο της ογκώδους, αλλά και στιλιστικά υψηλής ποιότητας παικτούρας, ύψους 1,80 μ. μελαχρινής, διαδόθηκε και την προώθησε ο Walter Johnson, γιατρός που είχε σχέση με την κοινότητα του τένις, ο οποίος αργότερα πήρε υπό την προστασία του και τον Arthur Ashe.
Ακόμη περισσότερο από την Ashe, που γεννήθηκε 17 χρόνια μετά από εκείνη, η Gibson υπέφερε από ρατσιστικές δομές στη χώρα της και στο τένις- αποκλείστηκε από πολλά εθνικά και διεθνή τουρνουά.
Το 1950, η Γκίμπσον βοήθησε μια κορυφαία παίκτρια από την προηγούμενη γενιά να κάνει το ντεμπούτο της στο US Nationals, το σημερινό US Open: η Άλις Μαρμπλ, τετράκις νικήτρια, κατήγγειλε τις διακρίσεις εις βάρος των μαύρων παικτών στο “λευκό άθλημα” σε μια εμπρηστική επιστολή. Πίεσε με επιτυχία το τένις να εγκαταλείψει τη “χρωματική γραμμή” – τρία χρόνια μετά το ντεμπούτο του πρώτου μαύρου σταρ της Major League στο MLB, του Τζάκι Ρόμπινσον.
Μετά τη νίκη στο Wimbledon ένα αθλητικό είδωλο της δεκαετίας του ’50
Ο Γκίμπσον συνέχισε μια ξέφρενη καριέρα, κερδίζοντας το Γαλλικό Όπεν το 1956, ενώ ακολούθησαν από δύο θριάμβοι στο Γουίμπλεντον και το US Open το 1957 και το 1958.
“Ήταν μακρύς ο δρόμος από το χρωματιστό τμήμα στο λεωφορείο μέχρι τη χειραψία με τη βασίλισσα”, σημείωσε με ικανοποίηση η Gibson μετά την πρώτη της νίκη στο Λονδίνο. Η Gibson παρέλαβε το τρόπαιο της νικήτριας από τη νεαρή βασίλισσα Ελισάβετ, και κατά την επιστροφή της στις ΗΠΑ την υποδέχτηκαν με μια παρέλαση με ticker tape στη Νέα Υόρκη – όπως τον Jesse Owens μετά τους θριάμβους του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στη ναζιστική Γερμανία.
Η Gibson ανακηρύχθηκε Αμερικανίδα αθλήτρια της χρονιάς στις δύο σπουδαίες χρονιές της, ήταν επίσης η πρώτη μαύρη γυναίκα στα εξώφυλλα του περιοδικού Time και του Sports Illustrated.
Η πρώιμη επιτυχία ήταν επίσης μια κατάρα
Όσο πρωτοποριακές και αν ήταν οι θριάμβοι του Γκίμπσον, η πρώιμη χρονική στιγμή τους ήταν κατά κάποιο τρόπο και κατάρα: ο Γκίμπσον δεν έβγαλε πολλά χρήματα σε ερασιτεχνικές συνθήκες πριν αρχίσει η “Open Era”
Στη δεύτερη καριέρα της ως αμειβόμενη επαγγελματίας, ήταν λιγότερο περιζήτητη από άλλους αστέρες- η Gibson διαπίστωσε με απογοήτευση ότι αναγνώριζε σε αυτήν τα μοτίβα διακρίσεων που νόμιζε ότι είχε ξεπεράσει με τις επιτυχίες της. Επίσης, υποτιμήθηκε μόνιμα από το γεγονός ότι εξακολουθούσε να μην της αναγνωρίζεται η επίσημη ιδιότητα του μέλους του All-England Club στο Γουίμπλεντον, παρά τις νίκες της.
Στα τέλη της δεκαετίας των 30, η Gibson ξεκίνησε μια νέα καριέρα ως παίκτρια του γκολφ (όπου επίσης εξακολουθούσε να αισθάνεται πολλές διακρίσεις), ακολουθώντας παράλληλα άλλα πάθη, εμφανιζόμενη σε τηλεοπτικές εκπομπές, ταινίες και στη σκηνή – η Gibson ήταν επίσης ταλαντούχα τραγουδίστρια και σαξοφωνίστρια.
Αθλητισμός που ξέχασε η Althea Gibson
Με τα χρόνια και τις δεκαετίες, ωστόσο, η Γκίμπσον ξεχνιόταν όλο και περισσότερο ως δημόσιο πρόσωπο και εξαθλιωνόταν, καθώς από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και μετά αντιμετώπιζε ολοένα και περισσότερα προβλήματα υγείας, με δύο εγκεφαλικές αιμορραγίες και ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, και συντριβόταν από το κόστος της θεραπείας.
Η πρώην παρτενέρ της Gibson στο διπλό Angela Buxton από την Αγγλία – η οποία είχε το δικό της ιστορικό διακρίσεων ως Εβραία – οργάνωσε μια μεγάλη προσπάθεια ανακούφισης, αλλά και πάλι συνάντησε απογοητευτικά εμπόδια: Σύμφωνα με τη δική της μαρτυρία, δεν έλαβε καν απάντηση από διάφορες οργανώσεις τένις.
Το 2003, η Gibson επέζησε από καρδιακή προσβολή και στη συνέχεια πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου ως αποτέλεσμα επιπλοκών μετά από λοίμωξη του αναπνευστικού και της ουροδόχου κύστης.
Δύο φορές διαζευγμένη, η Γκίμπσον βρήκε την τελευταία της κατοικία στην επί χρόνια υιοθετημένη πατρίδα της, το Όραντζ του Νιου Τζέρσεϊ. Από το 2019, ένα άγαλμα στους χώρους του US Open στη Νέα Υόρκη τιμά τη μνήμη της πρωτοπόρου.
