Στην 26η διοργάνωση του mega-show WrestleMania πριν από 14 χρόνια σήμερα, η γιγαντιαία μονομαχία μεταξύ του Shawn Michaels και του Undertaker συγκλόνισε τις μάζες των οπαδών του WWE. Για έναν από τους δύο θρύλους, ήταν το τέλος της διαδρομής – σχεδόν.
Τον αποκαλούσαν “Mr WrestleMania” – και ήταν ένας τίτλος τιμής που του άξιζε: Λίγοι αστέρες της πάλης έχουν αφήσει το στίγμα τους στο κορυφαίο μεγάλο γεγονός του WWE όσο το “Heartbreak Kid” Shawn Michaels.
Ο αγώνας σκάλας με τον Razor Ramon το 1994, το 60λεπτο “Iron Man Match” με τον αρχιστράτηγο Bret Hart το 1996, οι αγώνες υψηλού επιπέδου με τον Chris Jericho (2003), τον Chris Benoit και τον Triple H (2004), τον Kurt Angle (2005) και τον John Cena (2007) μετά την αποχώρησή του το 2002, ο συγκινητικός αποχαιρετιστήριος αγώνας του εμβληματικού Ric Flair το 2008: Ο εξαιρετικός παλαιστής “HBK” τα έδινε όλα κάθε χρόνο για να δικαιώσει τη φήμη του ως “showstopper”.
Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια, ο “Mr WrestleMania” γιόρτασε τον τελευταίο αγώνα που (σχεδόν) τερμάτισε την καριέρα του σε μια εμβληματική μονομαχία με τον Undertaker – και για άλλη μια φορά έβγαλε όλες τις στάσεις με τις ικανότητές του.
Shawn Michaels vs. Undertaker: μια μονομαχία γιγάντων στο WWE
Ηταν 28 Μαρτίου 2010, WrestleMania 26 στο στάδιο NFL των Arizona Cardinals μπροστά σε επίσημα πάνω από 72.000 φιλάθλους: Στο μεγάλο main event με την ονομασία “Streak vs. Career”, ο Taker έβαλε σε κίνδυνο το περίφημο νικηφόρο σερί του στα Mania και ο αντίπαλος Michaels έβαλε σε κίνδυνο την καριέρα του.
Η μονομαχία των μεγάλων θρύλων είχε μια ιστορία που έφτανε πολύ πίσω, με τους δύο να έρχονται αντιμέτωποι στο WWF τη δεκαετία του ’90: Ένας πρώιμος κλασικός αγώνας ήταν ο πρώτος Hell in a Cell που διεξήχθη μεταξύ του Taker και του Michaels το 1997 – και ο οποίος τότε αποτέλεσε το σκηνικό για το ντεμπούτο του τρίτου μεγάλου συντρόφου του Undertaker, του αδελφού του στην ιστορία Kane (Glenn Jacobs).
Πίσω από τις σκηνές, ο Michaels – ο οποίος κάποτε θεωρούνταν “κακό παιδί”, party animal και δύσκολος χαρακτήρας – και ο Taker είχαν επίσης προστριβές. “Μου την έπεφτε”, θυμήθηκε ο Taker στο ντοκιμαντέρ του WWE “The Last Ride.”
Η σχέση βελτιώθηκε όταν ο Michaels βρήκε τη χριστιανική του πίστη, άφησε πίσω του τα άγρια χρόνια και στη δεύτερη φάση της καριέρας του ξεχώρισε μόνο για την υπεροχή του στο ρινγκ – η αναβίωση της αντιπαλότητας με τον Taker έμελλε να είναι το τελευταίο του “hurrah”
Ένα τέλος σαν τη χαριστική βολή
Ο Taker κέρδισε τον πρώτο του μεγάλο αγώνα στο WrestleMania 2009, και την επόμενη χρονιά η ένταση αυξήθηκε από τη ρήτρα τερματισμού της καριέρας – αν και οι έμπειροι οπαδοί έπρεπε να μαντέψουν το αποτέλεσμα: το WWE είχε ήδη εντάξει τον Michaels στο Hall of Fame την προηγούμενη ημέρα του show, όπως και τον Flair πριν από τον αποχαιρετιστήριο αγώνα του δύο χρόνια νωρίτερα. Τα σημάδια ήταν αδιαμφισβήτητα ότι ο 44χρονος τότε Michaels θα αποσυρόταν.
Ωστόσο, σε μια θεαματική και δραματικά αφηγημένη σύγκρουση, ο HBK έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατήσει ζωντανές τις εναπομείνασες αμφιβολίες. Αντί για την καριέρα του Michaels, το Streak φάνηκε να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, καθώς ο Michaels επιτέθηκε συστηματικά στον υποτιθέμενο τραυματισμένο αστράγαλο του Dead Man – συμπεριλαμβανομένων ειδικών κινήσεων από τους παλιούς του αντιπάλους Angle και Flair.
Η μεγάλη μάχη έκλεισε στη συνέχεια με άλλη μια επιδέξια αναφορά στη μονομαχία Michaels-Flair: ο Taker πάλεψε να ξεφύγει από το φινίρισμα Sweet Chin Music του Michaels, τραβώντας δύο φορές το περίφημο Tombstone – αλλά στη συνέχεια δίστασε όταν προσπάθησε να εφαρμόσει την κίνηση για τρίτη φορά.
Στη συνέχεια, ο Michaels προκάλεσε σκόπιμα το “Phenom” να του δώσει τη συμβολική χαριστική βολή – όπως είχε κάνει και ο Flair δύο χρόνια νωρίτερα, πειράζοντας τον Taker με τη δική του χειρονομία “head down” και χτυπώντας τον στο πρόσωπο. Ο εξαγριωμένος Taker του έδωσε το Tombstone νούμερο 3 και πήρε τη νίκη. Το σόου τελείωσε με μια τελευταία χειραψία και έναν συναισθηματικό αποχαιρετισμό του Michaels στους οπαδούς
Εικονική κοινή έξοδος στην WrestleMania 2012
Ενώ ο Michaels (τώρα επικεφαλής του ρόστερ NXT του WWE) αποσύρθηκε πραγματικά, ο Taker, ο οποίος ήταν επίσης 45 ετών εκείνη την εποχή, συνέχισε. Στα δύο επόμενα WrestleManias είδαμε παρόμοια αριστουργηματικές μονομαχίες με τον Triple H το 2011 και το 2012, παίζοντας έξυπνα με τους φόβους των οπαδών ότι η αγαπημένη σειρά του Taker θα μπορούσε να τελειώσει.
Το 2012, ο Michaels ήταν επίσης προσκεκλημένος διαιτητής στον αγώνα Hell in a Cell – μια σκόπιμη αναδρομή στη μονομαχία Taker-Michaels του 1997 – και πρόσθεσε στην ένταση με υπονοούμενα ότι μπορεί να πρόδιδε τον κατακτητή του για εκδίκηση.
Αντ’ αυτού, ο “Dead Man” ήταν νικητής, βοηθώντας τον εξαντλημένο Triple H να σηκωθεί μαζί με τον Michaels, ενώ στη συνέχεια και οι τρεις τους κοιτούσαν χέρι-χέρι από τη ράμπα εισόδου στο στάδιο του Μαϊάμι. Η εικόνα των τριών κουρασμένων πολεμιστών της επίδειξης έγινε μια εμβληματική στιγμή – ο Undertaker την έχει κορνιζαρισμένη στα άδυτα του, στην πόρτα του γυμναστηρίου του στο σπίτι του στο Τέξας.
Το 2018, το τρίο προσπάθησε να ανακτήσει τη μαγική στιγμή: Για έναν νοσταλγικό αγώνα θρύλων στη Σαουδική Αραβία – για τον οποίο λέγεται ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι πληρώθηκαν εκατομμύρια – ακόμη και ο Michaels βγήκε από τη σύνταξη στα 53 του για να αντιμετωπίσει τον Undertaker και τον Kane μαζί με τον Triple H τελικά. Ωστόσο, ο αγώνας απέτυχε πλήρως και αποτέλεσε ένα χαμηλό σημείο στο ύστερο έργο των επίσης αποσυρμένων πλέον Undertaker και Triple H – οι μεγάλες μονομαχίες των WrestleMania, από την άλλη, παραμένουν διαχρονικά αριστουργήματα.
