Οι ΗΠΑ κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πέμπτη συνεχόμενη φορά. Το Nimbus του αήττητου δεν υπάρχει πλέον. Οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με μια ριζική αλλαγή που θα μπορούσε να αποκαλύψει οδυνηρά κάποιες αδυναμίες. Ένα σχόλιο
Είναι αρκετά χαρακτηριστικό. Οι καλύτεροι παίκτες σε αυτό το τουρνουά για τις ΗΠΑ ήταν ο Λεμπρόν Τζέιμς (39 ετών), ο Στίβεν Κάρι (36 ετών) και ο Κέβιν Ντουράντ (σύντομα 36 ετών) – οι παίκτες που χαρακτηρίζουν το αμερικανικό μπάσκετ για πάνω από μια δεκαετία. Περισσότεροι από τους μισούς παίκτες της ομάδας έχουν ήδη γιορτάσει τα 30ά τους γενέθλια.
Οι “Εκδικητές” γερνούν και μεγάλο μέρος της ομάδας δεν θα είναι πλέον μαζί τους στο Λος Άντζελες σε τέσσερα χρόνια. Η δεξαμενή ταλέντων των ΗΠΑ παραμένει ανεξάντλητη, φυσικά, αλλά υπάρχει μια σαφής τάση στο ΝΒΑ προς όλο και περισσότερους ξένους παίκτες στην κορυφή. Στην All-NBA First Team, δηλαδή στην ψηφοφορία για τους πέντε καλύτερους παίκτες της σεζόν, μόνο ο Jayson Tatum (26) κράτησε ψηλά τη σημαία με τα αστέρια και τις ρίγες
Ο Tatum που ο προπονητής Steve Kerr άφησε εκτός του μεγαλύτερου μέρους του πρωταθλήματος. Όσο ωραίο κι αν είναι από νοσταλγική άποψη το γεγονός ότι οι ΗΠΑ συγκέντρωσαν για άλλη μια φορά όλους τους θρύλους σε μια ομάδα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπήρχαν καλύτερες εναλλακτικές
USA: Ποιο είναι το επόμενο πρόσωπο;
Το ερώτημα παραμένει, ποιος θα είναι το επόμενο πρόσωπο του μπάσκετ των ΗΠΑ. Ο Τέιτουμ, ο Ντέβιν Μπούκερ (27 ετών) και ο Άντονι Έντουαρντς (22 ετών) είναι μάλλον οι υποψήφιοι από αυτή την άποψη, ενώ άλλα νεαρά αστέρια όπως ο Ζάιον Ουίλιαμσον, ο Τζα Μοράντ ή, σε μικρότερο βαθμό, ο Τρέι Γιανγκ δεν αποτέλεσαν καν θέμα για αυτή την ομάδα ή έχουν ήδη βιώσει το πρώτο πισωγύρισμα στην καριέρα τους μετά από πολύ hype.
Όλοι τους είναι καλοί παίκτες, αλλά δεν ανήκουν (ακόμη) στην ίδια κατηγορία με τους φετινούς χρυσούς Ολυμπιονίκες. Πολλά μπορούν να συμβούν μέσα σε τέσσερα χρόνια, άλλοι παίκτες μπορούν να παίξουν το δρόμο τους προς το προσκήνιο, αλλά οι προφανείς διάδοχοι της παλιάς γενιάς δεν είναι ακόμη αναγνωρίσιμοι.
Το ταλέντο και το βάθος της ομάδας ήταν τα μεγάλα πλεονεκτήματα φέτος, με ομάδες όπως η Σερβία να αντέχουν με τον δικό τους σούπερ σταρ (Γιόκιτς) και μια καλά λειτουργική ομάδα. Ωστόσο, αν από τις ΗΠΑ λείπει η επιπλέον κλάση των KD, LeBron ή Curry, η ανοχή στα λάθη θα γίνεται όλο και μικρότερη. Ακόμα και αυτή η σούπερ ομάδα βρέθηκε στα πρόθυρα της ήττας απέναντι στη Σερβία και η κάθε άλλο παρά τέλεια γαλλική ομάδα δεν ήταν επίσης μακριά
ΗΠΑ: Ο κόσμος συνεχίζει να προλαβαίνει
Οι περισσότερες ομάδες μεγαλώνουν μαζί με τα χρόνια, η επιλογή του DBB είναι ένα καλό παράδειγμα γι’ αυτό, οι ΗΠΑ μάλλον θα πρέπει να ξαναρίξουν την ομάδα τους, καθώς λίγοι αστέρες θέλουν να δεσμευτούν για πολλά χρόνια. Γιατί να το κάνουν; Εξάλλου, οι ΗΠΑ έχουν πλέον κατακτήσει πέντε χρυσά μετάλλια στη σειρά.
Μόνο μια εκπληκτική αποτυχία θα το αλλάξει αυτό (βλέπε Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004), και ο ημιτελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου με τη Γερμανία ήταν μια ακόμη αφύπνιση. Θα μπορούσε να συμβεί και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2028; Σε γενικές γραμμές, τα δύο τελευταία Παγκόσμια Πρωταθλήματα έδειξαν ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να βαδίσουν προς τον τίτλο με ομάδα Β. Έχουν περάσει δέκα χρόνια από το τελευταίο χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Πολλά έχουν συμβεί σε αυτά τα δέκα χρόνια και ο κόσμος φτάνει σιγά-σιγά. Φέτος, οι ΗΠΑ ταλαντεύτηκαν μόνο για λίγο, αλλά έγινε σαφές ότι δεν απέχουμε πολύ από το να αποτύχει και η crème de la crème των ΗΠΑ
