Οι Πέλικανς της Νέας Ορλεάνης πραγματοποίησαν μία από τις πρώτες μεγάλες ανταλλαγές της offseason, αντιμετωπίζοντας ένα μακροχρόνιο εργοτάξιο. Όμως οι υπόλοιπες είναι όλες ακόμα εκεί – για την ακρίβεια, πρόσθεσαν και μια νέα. Υπάρχει ακόμα μια σημαντική συναλλαγή που εκκρεμεί για τους Pels;
Δεν είναι συχνό φαινόμενο οι κορυφαίοι ιθύνοντες μιας ομάδας του ΝΒΑ να μιλούν ανοιχτά για τη στρατηγική τους για την offseason αμέσως μετά το τέλος της σεζόν – οπότε τα λόγια που είπε ο Ντέιβιντ Γκρίφιν στις 30 Απριλίου προκάλεσαν κάποια αναστάτωση.
«Στο παρελθόν, όταν υπήρχε αμφιβολία, επιλέγαμε τη συνέχεια», δήλωσε ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος των Πέλικανς για τις μπασκετικές επιχειρήσεις. «Και σκεφτήκαμε: ‘Ας δούμε πώς θα είναι αυτή η ομάδα όταν θα είναι υγιής’. Τώρα έχουμε δει αρκετά από αυτή την ομάδα, νομίζω. Και είδαμε ότι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε».
Αυτό ήταν εύστοχο – και έδειξε ότι ακόμη και η καλύτερη κανονική σεζόν από το 2009, όταν οι Pelicans κέρδισαν για τελευταία φορά 49 παιχνίδια (και ονομάζονταν ακόμη Hornets), δεν ανταποκρίθηκε στις φιλοδοξίες τους. Κατ’ αρχήν, ο Γκρίφιν ανακοίνωσε έναν ανασχηματισμό με επίκεντρο τον σούπερ σταρ Ζάιον Γουίλιαμσον, ο οποίος τραυματίστηκε στα play-in εν μέσω του καλύτερου παιχνιδιού του.
Υπέρ αυτού του ανασχηματισμού μίλησαν και οι πρώτες ενέργειες του Γκρίφιν στην offseason. Ωστόσο, αυτή σταμάτησε πριν από το δυνητικά μεγαλύτερο εμπόδιο. Με κάποιο τρόπο, οι Πέλικανς άρχισαν να χτίζουν ένα πολυτελές νέο σπίτι αυτό το καλοκαίρι – και μετά ξέχασαν τη στέγη. Ή κάτι τέτοιο
Πέλικανς:
Σκεπτόμενοι, η σεζόν 23/24, που είδε την τριάδα των Zion, Brandon Ingram και C.J. McCollum να παίζει για πρώτη φορά σταθερά λεπτά μαζί και, όπως αναφέρθηκε, να παράγει τα περισσότερα εδώ και χρόνια, είχε τα εξής προβλήματα:
Δεν υπήρχε αληθινός πόιντ γκαρντ, οι Pels συχνά δεν είχαν γραμμή στο τέλος των αγώνων, μόνο τέσσερις ομάδες είχαν χειρότερες επιθέσεις clutch.
Υπήρχε έλλειψη σουτ γύρω από την ικανότητα οδήγησης του Zion, γεγονός που υπογράμμισε την ανάγκη μετακίνησης του παθιασμένου σουτέρ όγκου Trey Murphy III στην αρχική πεντάδα. Αλλά δεν υπήρχε χώρος γι’ αυτόν δίπλα στα τρία αστέρια, έναν σέντερ και τον γκουρού της άμυνας Herb Jones.
Ο καθορισμένος σέντερ δεν ήταν ιδανική επιλογή για τον Ζάιον (ή τον Ίνγκραμ) επειδή: Ο Jonas Valanciunas δεν έφερνε ένα πραγματικά σοβαρό εξωτερικό σουτ, ούτε τον δυναμισμό ως προστάτης του δακτυλίου που πιθανώς χρειαζόταν αμυντικά.
Μόνο ένας από αυτούς τους τομείς έχει πράγματι αντιμετωπιστεί μέχρι στιγμής:
New Orleans Pelicans: Dejounte Murray λύνει ένα πρόβλημα
Στην αρχή της offseason, οι Πέλικανς απέκτησαν τον Dejounte Murray από την Ατλάντα για να δώσει περισσότερη δομή στο γήπεδο και να δουλέψει μαζί με τον Zion εκτός μπάλας. Ο Murray δεν είναι ένας κορυφαίος σουτέρ, αλλά τουλάχιστον παίρνει τα τρίποντα (πέρυσι: 36% σε 7,1 προσπάθειες). Αμυντικά είναι καλύτερος απ’ ό,τι έδειξε πρόσφατα στην Ατλάντα, έστω κι αν ο χρόνος του να μπει στην All-Defensive Team έχει παρέλθει. Στο NOLA, συνήθως έτσι κι αλλιώς δεν θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσει τον καλύτερο επιθετικό παίκτη του αντιπάλου μαζί με τον Τζόουνς.
Μέχρι στιγμής, όλα καλά. Η θέση του σέντερ άλλαξε επίσης, αλλά όχι προς το καλύτερο. Από τη στιγμή που οι Hawks δεν ήθελαν τον Ingram, δεν υπήρξε ανταλλαγή που θα τους έφερνε τον Clint Capela ή τον Onyeka Okongwu εκτός από τον Murray – αντίθετα, οι Pels έδωσαν τον αναπληρωματικό τους σέντερ Larry Nance Jr. που τελείωνε τακτικά παιχνίδια.
Ο Valanciunas, από την πλευρά του, πήγε στην Ουάσινγκτον. Σύντομα, ο Yves Missi που επιλέχθηκε στο νούμερο 21 ήταν ο μόνος πραγματικός σέντερ στο ρόστερ, προτού οι Pelicans καταφέρουν να αποκτήσουν τον Daniel Theis με το ελάχιστο ποσό. Ωστόσο, ο Γερμανός διεθνής δεν αποτελεί μόνιμη λύση ούτε ως βασικός. Ίσως η NOLA να θέλει να έχει τον Ζάιον να παίζει πιο συχνά σέντερ στο μέλλον, αλλά το πιθανότερο είναι ότι η θέση θα συνεχίσει να θεωρείται εργοτάξιο προς το παρόν
New Orleans Pelicans: Το πρόβλημα Ίνγκραμ
Αυτό ισχύει ούτως ή άλλως για τον Ίνγκραμ. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή δεν είναι καλός παίκτης – το αντίθετο μάλιστα. Την περασμένη σεζόν, το net rating της ομάδας ήταν ακόμα καλύτερο όταν ο Ίνγκραμ έπαιζε χωρίς τον Ζάιον- ο κάποτε All-Star εξακολουθεί να μην μπορεί να κερδίσει την εσωτερική «μονομαχία» της ομάδας. Τα play-in και τα playoffs αποκάλυψαν το γιατί.
Ο Ζάιον και ο Ίνγκραμ δεν ταίριαζαν πραγματικά μαζί στο γήπεδο – η επίθεση συνήθως λειτουργούσε πολύ καλύτερα όταν έπαιζε μόνο ο ένας από τους δύο
Το ταβάνι του Williamson είναι απλά πολύ υψηλότερο – και δεν έχει ξαναπαίξει ποτέ στη postseason. Στα play-in, όμως, έκανε τον Λεμπρόν Τζέιμς του 2024 να μοιάζει μεγαλύτερος απ’ ό,τι είχε κάνει ποτέ (;) κανείς στο παρελθόν: σε 36 λεπτά, ο Ζάιον έδωσε 40 πόντους, 11 ριμπάουντ, 5 ασίστ … και μετά τραυματίστηκε.
Ο Ingram, από την άλλη, ήταν ακόμα διαθέσιμος όταν η NOLA έπαιξε με τους Thunder στα πραγματικά playoffs. Ο φόργουορντ, που ο ίδιος είχε επιστρέψει από τραυματισμό μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, έπαιξε στη συνέχεια μια τρομερή σειρά απέναντι στον Lu Dort. Για τον ίδιο, το καναδικό μπουλντόγκ ήταν ίσως το χειρότερο ματς στη χειρότερη στιγμή
New Orleans Pelicans:
Το πρόβλημα: Οι καλές στιγμές είναι σπάνιες για τους Πέλικανς εδώ και χρόνια. Για τον διορισμένο «συμπαίκτη» του Ζάιον, ο ίδιος ο Ίνγκραμ είναι πολύ συχνά τραυματίας – χάνει περίπου 20 παιχνίδια κάθε χρόνο – και μοιάζει πολύ με τον Γουίλιαμσον σε ανόμοια σημεία- είναι αρκετά απρόθυμος να σουτάρει έξω, είναι μπαλαδόρος, μάλλον αδύναμος αμυντικά. Θα ήθελε επίσης να έχει νέο μέγιστο συμβόλαιο από το 2025 και μετά.
Η Νέα Ορλεάνη δεν θέλει να του δώσει αυτό το συμβόλαιο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι δύο πλευρές αποφάσισαν λοιπόν να αναζητήσουν μια ομάδα που να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά – αλλά αυτό φαίνεται να αποδεικνύεται δύσκολο. Ο Shams Charania ανέφερε λοιπόν πρόσφατα ότι οι δύο πλευρές θα μπορούσαν πλέον να φανταστούν να δουλεύουν ξανά μαζί. Πιθανότατα δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις.
Ιδανικά, η συμφωνία με τον Ίνγκραμ θα ήταν ο τρόπος για να πάρουμε έναν αρχικό σέντερ, να σκοτώσουμε δύο ή τρία πουλιά με ένα σμπάρο και να συμπληρώσουμε την ομάδα (λέγεται ότι υπήρξε ενδιαφέρον για τους Τζάρετ Άλεν και Γουέντελ Κάρτερ Τζούνιορ). Αφού δεν προέκυψε τίποτα, το ερώτημα είναι πού πραγματικά βρίσκονται τώρα οι Pels – και τι τους επιφυλάσσει το μέλλον.
New Orleans Pelicans:
Η Νέα Ορλεάνη έχει μια καλή ομάδα – ίσως καλύτερη από ό,τι στην προετοιμασία. Αλλά και μία που δεν αξιοποιεί ιδανικά τους πόρους της: Ο Ίνγκραμ παίρνει το 26% του μισθολογικού κόστους 24/25, ο ΜακΚόλουμ λίγο κάτω από το 24%. Αυτό είναι σχεδόν τα μισά από τα διαθέσιμα χρήματα για δύο παίκτες που δεν είναι απαραίτητα μέρος των μακροπρόθεσμων σχεδίων της ομάδας.
Το rookie συμβόλαιο του Μέρφι λήγει το 2025 – οπότε ο 24χρονος, που ταιριάζει πολύ καλά στο πλευρό του Ζάιον, θα πρέπει επίσης να λάβει ένα προσοδοφόρο νέο συμβόλαιο από τότε. Άλλωστε, οι Πέλικανς είναι αρκετά τυχεροί που έχουν τον Τζόουνς με συμβόλαιο για άλλα τρία χρόνια σε τιμή πολύ χαμηλότερη από την αγοραία (περίπου στο 9% του cap).
Και όμως – τίποτα δεν φαίνεται «τελειωμένο» εδώ. Οι Πέλικανς έχουν ένα κενό στη μέση, (πάρα) πολλούς παίκτες με κυρίαρχη την μπάλα, πάρα πολλές επικαλύψεις γενικά. Πώς το έθεσε ο Γκρίφιν; «Έχουμε δει αρκετά από αυτή την ομάδα». Οι πέντε παίκτες που έπαιξαν τα περισσότερα λεπτά για τους Πέλικανς το 23/24 είναι όλοι ακόμα εκεί, όμως …
