Από το 2026, η Formula 1 θα φιλοξενηθεί στη Μαδρίτη, αλλά η ισπανική πρωτεύουσα και η κορυφαία κατηγορία έχουν ήδη μια πλούσια ιστορία μέσω των αγώνων στη Jarama
Μπορεί η Formula 1 να μην έχει τρέξει ποτέ στους δρόμους της Μαδρίτης, αλλά η ισπανική πρωτεύουσα δεν είναι εντελώς άγνωστη στη σειρά. Με αφορμή την ένταξη της νέας πίστας στο ημερολόγιο αγώνων από τη σεζόν 2026, κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία της κορυφαίας κατηγορίας στην περιοχή
Η πίστα Jarama, η οποία βρίσκεται στο δήμο της Μαδρίτης αλλά περίπου 30 χιλιόμετρα από την πόλη, εγκαινιάστηκε το 1967. Μετά από έναν αγώνα επίδειξης τον Νοέμβριο, η ελικοειδής πίστα μήκους 3,404 χιλιομέτρων φιλοξένησε το πρώτο κανονικό Grand Prix της Formula 1 στις 12 Μαΐου 1968.
Ο Chris Amon έβαλε τη Ferrari του στην pole position και φαινόταν να βρίσκεται σε πορεία νίκης μέχρι που μια βλάβη στην αντλία καυσίμου τον ανάγκασε να εγκαταλείψει στον 57ο από τους 90 γύρους. Ο Graham Hill, ο οποίος είχε ξεκινήσει τον αγώνα από την έβδομη θέση της εκκίνησης, πήρε την πρώτη θέση και χάρισε στη Lotus τη νίκη.
Μετά από αυτή την πρώτη επιτυχημένη διοργάνωση, ωστόσο, η Formula 1 άρχισε να ανταλλάσσει τη Jarama με την πίστα Montjuic της Βαρκελώνης. Το Γκραν Πρι της Ισπανίας διεξήχθη σε αυτή την πίστα το 1969, το 1971 και το 1973, μέχρι που ένα θανατηφόρο ατύχημα στον αγώνα του 1975 έβαλε τέλος στην παραμονή του Montjuic στο ημερολόγιο.
Η Jarama φιλοξένησε το ισπανικό Grand Prix για δεύτερη φορά το 1970. Όμως, η διοργάνωση κατέληξε σε χάος όταν επρόκειτο για τον αριθμό των συμμετεχόντων που επιτρεπόταν να αγωνιστούν και για το αν τα αποτελέσματα των δοκιμαστικών και των κατατακτήριων δοκιμών θα μετρούσαν ή όχι στην εκκίνησή τους.
Οι οδηγοί παρατάχθηκαν στην εκκίνηση χωρίς να γνωρίζουν αν είχαν προκριθεί ή όχι, και τελικά μόνο 16 αυτοκίνητα επιτράπηκε να εκκινήσουν, με οδηγούς όπως ο Jo Siffert να απομακρύνονται βίαια από την εκκίνηση.
Το δράμα δεν είχε τέλος όταν ο Jackie Oliver συγκρούστηκε με τη Ferrari του Jacky Ickx στον πρώτο γύρο του αγώνα και τα δύο αυτοκίνητα τυλίχτηκαν στις φλόγες. Ο Ickx γλίτωσε με το ζόρι αφού ένας αγωνοδίκης και ένα μέλος της Guardia Civil βοήθησαν τον Βέλγο να απεγκλωβιστεί από το φλεγόμενο μονοθέσιο.
Η πρώτη νίκη του Νίκι Λάουντα
Ο Emerson Fittipaldi πήρε τη δεύτερη νίκη του στη Formula 1 στη Jarama το 1972, σε έναν βροχερό αγώνα της Δευτέρας. Αλλά ίσως η πιο ιστορική διοργάνωση έλαβε χώρα το 1974.
Σε έναν αγώνα που διήρκεσε δύο ώρες υπό βροχή, ο Niki Lauda της Ferrari πραγματοποίησε μια εξαιρετική εμφάνιση από την pole position. Κατέκτησε την πρώτη του νίκη σε Grand Prix της Formula 1 και χάρισε στη Ferrari την 50ή της νίκη στην κορυφαία κατηγορία.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Lauda ταξίδεψε στον αγώνα με τρία σπασμένα πλευρά μετά από ατύχημα με τρακτέρ στο αγρόκτημά του στο Σάλτσμπουργκ. Παρ’ όλα αυτά προκρίθηκε δεύτερος πίσω από τον αντίπαλο του τίτλου James Hunt. Η εγκατάλειψη του team-mate του Hunt, Jochen Mass, εξασφάλισε ότι η σειρά τερματισμού παρέμεινε αμετάβλητη.
Ο Χαντ αποκλείστηκε για τεχνικούς λόγους. Ωστόσο, αποκαταστάθηκε ως νικητής δύο μήνες αργότερα μετά από μια μακρά διαδικασία έφεσης.
Τις διπλές νίκες του Mario Andretti και της Lotus το 1977 και το 1978 ακολούθησε ο θρίαμβος του Patrick Depaillier με τη Ligier το 1079. Σηματοδότησε ίσως την τελευταία ήσυχη έκδοση του ισπανικού γκραν πρι στη Jarama.
FISA κατά FOCA
Ο αγώνας του 1980 έλαβε χώρα στο αποκορύφωμα του πολέμου μεταξύ της FISA και της FOCA, μιας μακροχρόνιας διαμάχης μεταξύ του διοικητικού οργάνου υπό τον Jean-Marie Balestre και της ομάδας κατασκευαστών υπό τον Bernie Ecclestone, η οποία κορυφώθηκε στην Ισπανία.
Τότε, ο Balestre επέβαλε βαριά πρόστιμα στους οδηγούς που δεν συμμετείχαν στις συνεδριάσεις ασφαλείας. Όταν απαίτησε να πληρωθούν όλα τα οφειλόμενα πρόστιμα για να μπορέσει να διεξαχθεί ο αγώνας, η ισπανική αυτοκινητιστική λέσχη RACE προσφέρθηκε να τα πληρώσει προκαταβολικά για να σώσει τον αγώνα του.
Ωστόσο, δεν επιτεύχθηκε συμβιβασμός και η RACE πήρε τον έλεγχο του αγώνα της. Ο αγώνας πραγματοποιήθηκε εκτός της αιγίδας της FISA. Οι υποστηριζόμενες από τη FISA ομάδες Ferrari, Renault και Alfa Romeo δεν έλαβαν μέρος.
Οι δώδεκα εναπομείνασες ομάδες που ήταν ενταγμένες στη FOCA διεξήγαγαν έναν αγώνα χωρίς βαθμούς, τον οποίο κέρδισε ο οδηγός της Williams, Alan Jones.
Το Γκραν Πρι της Ισπανίας του 1981 ήταν ο τελευταίος αγώνας στη Jarama. Μετατράπηκε σε ένα θέαμα στο οποίο ο Ζιλ Βιλενέβ υπερασπίστηκε με νύχια και με δόντια τον Ζακ Λαφίτ για να γιορτάσει την τελευταία του νίκη στη Formula 1. Μόλις 0,220 δευτερόλεπτα τον χώριζαν από τον Γάλλο αντίπαλό του στη γραμμή του τερματισμού.
Από εμπορική άποψη, ωστόσο, το Grand Prix ήταν μια αποτυχία. Λόγω των υψηλών τιμών των εισιτηρίων και μιας απειλής για βόμβα από την τρομοκρατική ομάδα ETA, μόνο 25.000 φίλαθλοι προσήλθαν.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Λάουντα ταξίδεψε στον αγώνα με τρία σπασμένα πλευρά μετά από ατύχημα με το τρακτέρ στο αγρόκτημά του στο Σάλτσμπουργκ. Παρ’ όλα αυτά προκρίθηκε δεύτερος πίσω από τον αντίπαλο του τίτλου James Hunt. Η εγκατάλειψη του team-mate του Hunt, Jochen Mass, εξασφάλισε ότι η σειρά τερματισμού παρέμεινε αμετάβλητη.
Ο Χαντ αποκλείστηκε για τεχνικούς λόγους. Ωστόσο, αποκαταστάθηκε ως νικητής δύο μήνες αργότερα μετά από μια μακρά διαδικασία έφεσης.
Τις διπλές νίκες του Mario Andretti και της Lotus το 1977 και το 1978 ακολούθησε ο θρίαμβος του Patrick Depaillier με τη Ligier το 1079. Σηματοδότησε ίσως την τελευταία ήσυχη έκδοση του ισπανικού γκραν πρι στη Jarama.