Η αγωνιστική Bull δουλεύει καλύτερα, αλλά η Red Bull δεν μπορεί απλά να αντιγράψει την αδελφή της ομάδα – Γιατί η δομή της διπλής ομάδας είναι κατάρα και ευλογία
Το έπος γύρω από την προαγωγή του Yuki Tsunoda στη Red Bull και τον υποβιβασμό του Liam Lawson στη Racing Bull καταλήγει σε ένα απλό γεγονός: εδώ και χρόνια – κατά τη διάρκεια και μεταξύ των πολλαπλών παγκόσμιων τίτλων του Max Verstappen – η Red Bull ήταν de facto μια ομάδα με ένα μονοθέσιο στη Formula 1.
Από τότε που ο Daniel Ricciardo έφυγε από τη Red Bull το 2018, ο Pierre Gasly, ο Alex Albon, ο Sergio Perez και τώρα ο Lawson προσπάθησαν μάταια να τα βγάλουν πέρα με ένα μονοθέσιο που έχει σχεδιαστεί κυρίως για την προτίμηση του Verstappen σε ένα εξαιρετικά μυτερό εμπρός μέρος. Αυτό συνέβη σε δύο διαφορετικές περιόδους κανόνων.
Αυτό το Σαββατοκύριακο στο ιαπωνικό Grand Prix, ο Tsunoda θα ξεκινήσει την προσπάθειά του να αποφύγει να καταλήξει σε αυτή τη λίστα. Θα μπορούσε να υπάρξει μια γρήγορη λύση για την ομάδα του Christian Horner. Με τον Verstappen να υπονοεί στη Σαγκάη ότι το μονοθέσιο των Racing Bulls είναι «πιο εύκολο στην οδήγηση από το δικό μας», γιατί να μην βάψει απλά ένα VCARB 02 στα χρώματα της δεύτερης Red Bull;
Αλλαγή δεύτερου αυτοκινήτου:
Τα πλεονεκτήματα για τη Red Bull θα ήταν προφανή. Θα μπορούσαν να συνεχίσουν να επικεντρώνονται στη βελτιστοποίηση της RB21 για να δώσουν στον Verstappen το ισχυρό μπροστινό μέρος που χρειάζεται, μειώνοντας παράλληλα τις ασταθείς εκρήξεις του πίσω μέρους που ακόμα και το εξαιρετικό ταλέντο του δεν μπορεί πάντα να ελέγξει.
Ταυτόχρονα, ο team-mate του – όποιος κι αν είναι αυτός σε κάθε αγωνιστικό Σαββατοκύριακο (ο Verstappen θα έχει σύντομα τον τρίτο του σε μόλις τέσσερις αγώνες από το Αμπού Ντάμπι 2024) – θα μπορούσε να αξιοποιήσει το πιο οδηγικό πακέτο των Racing Bulls, το οποίο κατά μέσο όρο επωφελείται από το ελαφρώς υψηλότερο ύψος του μονοθεσίου.
Στην ιστορία της Formula 1, υπάρχουν ακόμη και παραδείγματα ομάδων που χρησιμοποιούν πολύ διαφορετικές προδιαγραφές για τα μονοθέσιά τους. Σκεφτείτε τις διαμορφώσεις χαμηλής και υψηλής downforce της Red Bull RB20 που οδήγησαν οι Perez και Verstappen στο Grand Prix Ουγγαρίας στη Βουδαπέστη το 2023.
Ή το βρετανικό Grand Prix του 1969, όταν η McLaren χρησιμοποίησε τόσο τα κανονικά μονοθέσια M7A (σε τρεις διαφορετικές προδιαγραφές) όσο και το τετρακίνητο M9A.
Φυσικά, στη σύγχρονη πραγματικότητα της Formula 1, οι ανταγωνιστές της Red Bull θα διαμαρτύρονταν για έναν τέτοιο ελιγμό, καθώς οι κανονισμοί απαγορεύουν εδώ και καιρό τέτοιες πρακτικές. Θα είχαν τη νομική βάση για να σταματήσουν αυτό το σχέδιο.
Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση σε ένα άθλημα τόσο πολύπλοκο και συναρπαστικό όσο ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Ο κύριος κανόνας που θα παραβίαζε μια τέτοια προσπάθεια βρίσκεται στο άρθρο 17.3 των τεχνικών κανονισμών, το οποίο αφορά τα Listed Team Components (LTC).
Αυτός ο κανόνας περιορίζει τις ομάδες να χρησιμοποιούν μόνο ορισμένα εξαρτήματα (συμπεριλαμβανομένων όλων των αεροδυναμικών επιφανειών) στα μονοθέσιά τους που έχουν σχεδιάσει οι ίδιες.
Γιατί η Red Bull δεν μπορεί απλά να αντιγράψει
Έπειτα υπάρχει το άρθρο 17.5 για τα «Μεταβιβάσιμα Εξαρτήματα» (TRC), το οποίο αφορά τα εξαρτήματα που οι ομάδες μπορούν να κατασκευάσουν οι ίδιες και στη συνέχεια να τα πουλήσουν σε άλλους. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη Red Bull/Racing Bulls, καθώς μοιράζονται πολλά μηχανικά εξαρτήματα – εμπρός και πίσω ανάρτηση και κιβώτιο ταχυτήτων.
Οι τεχνικοί κανόνες της Formula 1 περιλαμβάνουν επίσης τα «Standard Supply Components» (SSC) και τα «Open Source Components» (OSC), τα οποία αναφέρονται σε συγκεκριμένα (και γενικά μη επηρεαζόμενα από την απόδοση) εξαρτήματα που παράγονται από εξωτερικούς προμηθευτές. Αυτά μπορεί να προέρχονται και από άλλες ομάδες.
Αυτοί οι κανόνες έχουν προσαρμοστεί με την πάροδο των ετών, κυρίως μετά την είσοδο της Haas στη Formula 1 το 2016, όταν η ομάδα χρησιμοποίησε όσα εξαρτήματα παρήγαγε η Ferrari όσο επιτρεπόταν. Ωστόσο, η Red Bull είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο υπάρχουν κανόνες που απαγορεύουν εξαρχής τα μονοθέσια μόνο για πελάτες.
Από τα τέλη του 2005, η Red Bull είναι ιδιοκτήτρια τόσο της κύριας ομάδας όσο και της επανειλημμένα μετονομασμένης ομάδας junior. Το 2010, αυτό σήμαινε ότι απαγορεύτηκαν σχεδόν πανομοιότυπα σχέδια για δύο ομάδες. Επιπλέον, οι κανόνες της Formula 1 (άρθρα 17.2.4 και 17.2.6 των τεχνικών κανονισμών του 2025) απαγορεύουν τη μετακίνηση υπαλλήλων της Red Bull μεταξύ των δύο ομάδων για ανταλλαγή ιδεών.
Και η Red Bull δεν θα μπορούσε καν να χρησιμοποιήσει εικόνες, σαρώσεις ή βιντεοσκοπήσεις για να αναδημιουργήσει τον πιο οδηγικό σχεδιασμό των Racing Bulls – θα έπρεπε να δαπανήσει δικούς της πόρους για έρευνα για να αναπτύξει η ίδια αυτές τις ιδέες.
Σε καιρούς περιορισμένου προϋπολογισμού, αυτό είναι πιο δύσκολο από ποτέ και ένα πρόβλημα που η Red Bull θα προτιμούσε να αποφύγει. Τελικά, η ομάδα πρέπει να επικεντρωθεί στο να παρέχει στον Verstappen ένα μονοθέσιο που να ταιριάζει στο μοναδικό του ταλέντο, χωρίς να καταστρέψει εντελώς τις πιθανότητες του team-mate του.
Προς το παρόν, αυτό δεν οδηγεί στο ταχύτερο μονοθέσιο – για κανέναν από τους οδηγούς της Red Bull …
