Ooit joeg Boris Becker de harten van tennisfans in Londen op hol. Nu riskeert hij in het ergste geval zelfs een gevangenisstraf in de Britse hoofdstad. Hoe kon dit gebeuren?
De noodlottige plaatsen van Boris Becker liggen hemelsbreed maar twaalf kilometer uit elkaar. Hier het Centre Court van Wimbledon, Becker’s “huiskamer” genoemd, waar hij drie keer het belangrijkste tennistoernooi ter wereld won. Daar, de raamloze kamer nummer 3 in Southwark Crown Court, waar het lot van de nu 54-jarige al dagenlang wordt besproken.
In Londen weerspiegelt zich de glorie en de somberheid van de voormalige uitzonderlijke atleet. Nu begint het besluitvormingsproces: dinsdag worden de pleidooien verwacht, daarnaast zal rechter Deborah Taylor de stand van zaken samenvatten – en dan moet de twaalfkoppige jury een beslissing nemen.
Becker riskeert tot zeven jaar gevangenis
Becker is sinds het begin van het proces op 21 maart zeer geconcentreerd en zichtbaar gespannen. Elke dag vergezelt zijn partner Lilian De Carvalho Monteiro hem; het paar komt ’s morgens hand in hand opdagen. Terwijl zijn partner T20200384 aan de zijlijn van de rechtszaal naar het proces luistert, moet Becker als beklaagde plaatsnemen in een glazen box.
Hier op het laatst wordt het duidelijk: dit is geen spel. Becker kan theoretisch tot zeven jaar gevangenisstraf krijgen. Het openbaar ministerie beschuldigt hem ervan geld, kostbaarheden zoals trofeeën en onroerend goed te hebben verborgen voor de curator. De ex-tennisster wijst dit af.
Crown Court in plaats van Centre Court: ondanks de korte afstand was het lang ondenkbaar dat Becker’s leven hem op een dag hierheen zou leiden. Meer dan 15 jaar raasde de blonde over de tennisbanen, zijn spel was succesvol en voerde miljoenen mensen mee. Hij won Wimbledon drie keer en is nog steeds de jongste winnaar in de geschiedenis van het toernooi. Hij won twee keer de Australian Open en één keer de US Open. Samen met Michael Stich won hij goud in het dubbelspel op de Olympische Spelen van 1992, en hij leidde het Duitse team naar de overwinning in de Davis Cup. Twaalf weken lang stond Becker op de eerste plaats van de wereldranglijst. Hij incasseerde ruim 25 miljoen dollar aan prijzengeld – plus, zo schat hij, eenzelfde bedrag aan reclame-inkomsten.
Privéleven is interessanter dan zijn sportief succes
Nu is het allemaal weg. Wat meer is, Becker zit in de schulden. Om geld terug te betalen, sloot hij leningen af, soms tegen enorme rentes. De gebeurtenissen in Londen tonen ook aan hoe moeilijk het leven is voor bejubelde atleten buiten het publieke oog. Toen Becker in 1985 voor de eerste keer sensationeel Wimbledon won, werd de 17-jarige Leimenaar van de ene dag op de andere een rijk wonderkind. Een bliksemsnelle opkomst volgde. Dankzij Becker – en zijn vrouwelijke tegenhanger Steffi Graf – stond tennis plots hoog in het vaandel van de Duitsers.
Tegelijkertijd namen de verwachtingen en de belangstelling toe, ook en vooral in zijn privé-leven, waarin Becker even zorgeloos leek te zijn als op de tennisbaan, maar zich veel ongelukkiger gedroeg. Het feit dat hij in zijn geboorteland Groot-Brittannië nog steeds wordt gewaardeerd als een tv-commentator met kennis van zaken en goed Engels, helpt hem in Duitsland niet veel verder. Daar verschijnt hij bijna alleen in het roddelnieuws, zijn relaties en affaires zijn al jaren het onderwerp van spot. Als zakenman had hij duidelijk ook geen gelukkige hand.
Het proces legt niet alleen Becker’s privé-leven genadeloos bloot. Telkens weer heeft de voormalige superster het over de schande van het privé-insolventie die hij in 2017 moest aanvragen. Het was “gênant” dat zijn zaak wereldwijd het nieuws haalde. Het “Becker-merk” is beschadigd, reclamepartners zwaaien hem uit, hij moet onroerend goed onder de waarde verkopen.
Becker geeft “dure scheiding” de schuld van faillissement
Maar dat hij zijn curator bedroog, zoals de aanklager beweert in de zaak “The Queen v Boris Franz Becker”? Nee, dat is niet waar, houdt de 54-jarige stellig vol in de rechtszaal. Hij had gewoon geen overzicht over zijn financiën. Hij was niet gewend om te onderhandelen en contracten af te sluiten. Hij heeft zijn post niet gelezen. Hij wist niet dat rekeningen op zijn naam waren geopend, dat onroerend goed, zoals het huis van zijn ouders in Leimen, aan hem was afgestaan. Verklaring: “Ik had het druk met wereldreizen en tennissen.”
Zelfs nadat zijn carrière eindigde in 1999, veranderde er weinig. Adviseurs waren verantwoordelijk geweest voor zijn geld. Alleen dat zijn inkomen aanzienlijk daalde. Niettemin, Becker gaf geld uit. In de rechtbank klaagt hij over de “dure scheiding” van ex-vrouw Barbara, voor dochter Anna Ermakowa betaalt hij miljoenen aan alimentatie. Niettemin, veroorlooft hij zich een luxe herenhuis in Wimbledon en een bijpassende levensstijl.
In Londen vecht Becker nu voor zijn vrijheid, en voor wat er van zijn reputatie over is. Officier van justitie Rebecca Chalkley heeft duidelijk gemaakt dat zij niet gelooft in de verdedigingslinie dat Becker gewoon naïef was. “Iedereen heeft schuld behalve jij,” spotte ze. “Laat je niet afleiden door de beroemdheid van de verdachte,” had rechter Taylor de jury geïnstrueerd aan het begin van het proces. Becker zal snel weten wat dat voor hem betekent.
