Ένα νέο ντοκιμαντέρ του Netflix ρίχνει φως στην άνοδο και την πτώση του ιδρυτή του WWE Vince McMahon, ο οποίος σκόνταψε σε ανησυχητικές καταγγελίες. Ο McMahon τις αποκαλεί «παραπλανητικές» – αλλά τα δικά του λόγια είναι αποκαλυπτικά
Ο Vince McMahon, ο μεγιστάνας της πάλης που διασύρθηκε από σοβαρές καταγγελίες για βιασμό και σεξουαλική διακίνηση, είναι απογοητευμένος.
Αυτή την εβδομάδα, ο γίγαντας του streaming Netflix κυκλοφόρησε ένα μεγάλο ντοκιμαντέρ για την ιστορία της ζωής του – και δεν εξελίχθηκε όπως ήλπιζε ο ιδρυτής και επί χρόνια πατριάρχης του WWE.
«Οι παραγωγοί είχαν την ευκαιρία να αφηγηθούν μια αντικειμενική ιστορία για τη ζωή μου και την απίστευτη επιχείρηση που έχτισα – γεμάτη ενθουσιασμό, δράμα, διασκέδαση και μια ορισμένη ποσότητα διαμάχης και μαθημάτων ζωής», παραπονέθηκε ο 79χρονος στο “Χ” για τη σειρά “Mr McMahon”. Αντίθετα, επρόκειτο για ένα «σκόπιμα παραπλανητικό» μείγμα πραγματικότητας και μυθοπλασίας, μια κακόβουλη ανάμειξη της πραγματικής του προσωπικότητας με τον φανταστικό χαρακτήρα Mr McMahon, τον οποίο είχε υποδυθεί μπροστά στην κάμερα του WWE.
Ήταν μια εκπληκτική δήλωση από τον πολυεκατομμυριούχο, ο οποίος πρόσφατα είχε την τάση να εξαφανίζεται από τη δημοσιότητα – και μια δήλωση που πρόσθεσε μόνο τον σάλο γύρω από το περίτεχνο κινηματογραφικό σχέδιο. Το «Mr McMahon» είναι το νούμερο ένα θέμα συζήτησης στον χώρο της πάλης αυτή την εβδομάδα – επειδή οι συχνά παράξενες πληροφορίες που παρέχει για τον χαρακτήρα και το σύστημα εξουσίας του έκπτωτου αυτοκράτορα της αναμέτρησης είναι τόσο περιεκτικές όσο και κατατοπιστικές.
Το ντοκιμαντέρ του Netflix «Mr McMahon» εστιάζει στον ιδρυτή του WWE
Σε υπενθύμιση, ο McMahon παραιτήθηκε από το WWE νωρίτερα φέτος, αφού η νεαρή πρώην υπάλληλος και ερωμένη του Janel Grant τον κατηγόρησε ότι τη βίασε και ότι την προσέφερε ως σεξουαλικό εμπόρευμα στην εταιρεία του (μεταξύ άλλων και στον κορυφαίο σταρ Brock Lesnar, ο οποίος επίσης έχει φύγει από την εικόνα από τον Ιανουάριο) – υποστηριζόμενος από τη δημοσίευση πολυάριθμων χυδαίων γραπτών μηνυμάτων του McMahon, τα οποία δείχνουν μια εκμεταλλευτική σχέση μεταξύ του πρώην αφεντικού και της πρώην υφισταμένης του
Ο McMahon, ο οποίος αποτελεί επίσης αντικείμενο άλλων ανεξιχνίαστων καταγγελιών για βιασμό και παρενόχληση, αρνείται όλες τις κατηγορίες για εγκληματική συμπεριφορά. Η υπόθεση αποτελεί επί του παρόντος αντικείμενο κρατικής έρευνας.
Το πρότζεκτ του Netflix, το οποίο ανακοινώθηκε με ακουστή υπερηφάνεια από το ίδιο το WWE το 2020 ως ένα έργο κύρους και μια «πρωτοποριακή συμφωνία» με τον πάροχο streaming – αλλά το οποίο στη συνέχεια πήρε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από την αρχικά προγραμματισμένη – έχει τώρα μπει στο επίκεντρο της συνεχιζόμενης διαδικασίας.
Ο άνθρωπος πίσω από το «Mr McMahon» είναι ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Chris Smith, εκτελεστικός παραγωγός του cult ντοκιμαντέρ «Tiger King» και σκηνοθέτης των υποψήφιων για Emmy ντοκιμαντέρ «Fyre» και «Jim & Andy» για το πορτρέτο του Jim Carrey του κωμικού Andy Kaufman που αγαπά την πάλη στην ταινία «Man on the Moon».
Ο Σμιθ και οι συμπρωταγωνιστές του είχαν ουσιαστικά ήδη ολοκληρώσει τα γυρίσματα όταν τα γεγονότα μπροστά και πίσω από τις σκηνές ήρθαν καταιγιστικά το καλοκαίρι του 2022, μετά τις πρώτες αποκαλύψεις για τις αμφιλεγόμενες πληρωμές του ΜακΜάχον για χρήματα απόκρυψης.
Το έργο απειλήθηκε εν τω μεταξύ με ακύρωση, αλλά αντ’ αυτού προστέθηκε τελικά ένα νέο τέλος -χωρίς την εμπλοκή του McMahon- το οποίο αφορούσε επίσης την πτώση του επί σειρά ετών πατριάρχη του WWE.
Το τελικό προϊόν δεν προσφέρει στους εξοικειωμένους με το σκάνδαλο McMahon και την ιστορία του WWE καμία πρωτοποριακή είδηση, αλλά ένα συναρπαστικά αφηγημένο πανόραμα του έργου του McMahon και του ιδιόμορφου χαρακτήρα του.
Μια ιστορία επιτυχιών και σκανδάλων
Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τη ζωή του McMahon και την ιστορία του έργου της ζωής του WWE, το οποίο ο McMahon έχτισε από ένα περιφερειακό πρωτάθλημα show fighting σε μια παγκόσμια αυτοκρατορία: Τα τέσσερα πρώτα επεισόδια απεικονίζουν την πρώτη άνθηση του τότε WWF με τον τότε σούπερ σταρ Χαλκ Χόγκαν, την κρίση της δεκαετίας του ’90 και την Attitude Era, τη δεύτερη μεγάλη ακμή του promotion με τις φιγούρες «Stone Cold» Steve Austin και Dwayne «The Rock» Johnson – και τον ανταγωνισμό που κέρδισε με το αντίπαλο WCW, το οποίο κατέρρευσε το 2001.
Σε αντίθεση με το επιχειρηματικό success story, το «Mr McMahon» είναι επίσης αφιερωμένο στα διάφορα σκάνδαλα από τα πρώτα χρόνια του McMahon: τη δίκη για τα στεροειδή στις αρχές της δεκαετίας του ’90, τις καταγγελίες για κακοποίηση του πρώην επικεφαλής των ταλέντων Terry Garvin και του πρώην εκφωνητή των ρινγκ Mel Philipps, την πρώτη καταγγελία για βιασμό εναντίον του McMahon, που έγινε από την πρώην διαιτητή Rita Chatterton λόγω μιας υποτιθέμενης επίθεσης στη δεκαετία του ’80.
Αν το WWE είχε τότε το δημόσιο προφίλ που έχει σήμερα, ο McMahon ίσως να είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί πολύ νωρίτερα. Αντ’ αυτού, παρά τις αντιπαραθέσεις και τις υποθέσεις, διατηρούσε πάντα τον έλεγχο της αυτοκρατορίας του, η επιχείρηση της οποίας πηγαίνει καλύτερα από ποτέ εδώ και περίπου δύο χρόνια χάρη σε τηλεοπτικές και streaming συμφωνίες δισεκατομμυρίων και σε μια νέα έκρηξη του κοινού.
Περίπου την ίδια εποχή, ο McMahon άρχισε να χάνει τον έλεγχο του έργου της ζωής του
Ο McMahon διατήρησε το σύστημα των χρημάτων για την αποσιώπηση
Μια σειρά αποκαλύψεων της Wall Street Journal αποκάλυψε ότι ο McMahon διατηρούσε επί χρόνια ένα σύστημα κρυφών χρημάτων για να κρατήσει κρυφές τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και βία – μεταξύ των οποίων και μια πληρωμή 7,5 εκατομμυρίων δολαρίων σε μια ανώνυμη πρώην παλαιστρια που τον κατηγόρησε ότι την ανάγκασε να του κάνει στοματικό σεξ το 2005.
Υπό την πίεση των γεγονότων, ο McMahon ανακοίνωσε την παραίτησή του και την υποτιθέμενη «συνταξιοδότησή» του, αλλά χρησιμοποίησε τη δύναμή του ως μέτοχος για να ξαναμπεί με νύχια και με δόντια στην εταιρεία στις αρχές του 2023 και διαπραγματεύτηκε τη μεγάλη συγχώνευση με τη μητρική εταιρεία του UFC, την Endeavor, και έγινε ο δεύτερος άνθρωπος πίσω από το αφεντικό της εταιρείας Ari Emmanuel στο νέο όμιλο TKO.
Ο αιώνιος Vince φαινόταν τελικά άτρωτος – αλλά όταν οι δικηγόροι της Janel Grant δημοσιοποίησαν την αγωγή της και τα ενοχοποιητικά στοιχεία, ο McMahon αναγκάστηκε γρήγορα να παραιτηθεί οριστικά.
Παρά την ολοκληρωμένη κριτική εξέταση του McMahon, το ντοκιμαντέρ δεν έχει σχεδιαστεί ως προσωπική εκμηδένιση- ο σκηνοθέτης Smith και η ομάδα του καταβάλλουν αξιοσημείωτη προσπάθεια να δημιουργήσουν μια τρισδιάστατη εικόνα
Περίεργη σχέση με την ίδια του την οικογένεια
Με ένα αριστοτεχνικό τέχνασμα, ο Smith βάζει τον επί χρόνια έμπιστο του McMahon, τον Bruce Prichard, να παραληρεί για το δικό του έργο στο τελευταίο επεισόδιο: το πρόχειρο μοντάζ που είδε ήταν «σκατά», ο McMahon δεν ήταν ο «μαλάκας» που ήθελε να τον παρουσιάσει το ντοκιμαντέρ, η ανθρώπινη πλευρά παραμελήθηκε – για παράδειγμα, ότι ο McMahon θα παρέτεινε τη ζωή της καρκινοπαθούς συζύγου του Prichard χρηματοδοτώντας την καλύτερη δυνατή θεραπεία.
Στις πολυάριθμες συνεντεύξεις με τους συντρόφους του McMahon, γίνεται επίσης σαφές πόσο πολλοί από τους πρώην αστέρες του – ο John Cena, ο Undertaker, παλαιότερα και ο παλιός του εχθρός Bret Hart – τον θεωρούσαν ή εξακολουθούν να τον θεωρούν πατρική φιγούρα.
Από την άλλη πλευρά -και αυτό γίνεται επίσης πολύ σαφές στο ντοκιμαντέρ- η σχέση του McMahon με την ίδια του την οικογένεια είναι από πολλές απόψεις περίεργη: με τον πατέρα του Vince Sr, τον οποίο έδιωξε όταν ανέλαβε το προηγούμενο πρωτάθλημα WWWF. Με τη σύζυγό του Λίντα – πρώην υπουργό στο υπουργικό συμβούλιο του επιχειρηματικού του φίλου Ντόναλντ Τραμπ – με την οποία βρίσκεται εδώ και καιρό σε έναν de facto γάμο ευκαιρίας. Με τον γιο του Σέιν, ο οποίος παραδέχεται ανοιχτά ότι επεδίωκε την αγάπη και τον σεβασμό του πατέρα του με τις παράτολμες φιγούρες του στο ρινγκ, τις οποίες διαφορετικά δεν θα λάμβανε. Εν μέρει επίσης στην κόρη του και κάποτε διορισμένη κληρονόμο της εταιρείας Stephanie, στην οποία κάποτε πρότεινε – ο ίδιος ο Vince διηγείται την ιστορία – ότι θα της έκανε ένα μωρό αιμομιξίας.
Αποκαλύπτει επίσης ότι ο Vince McMahon χάνει κάτι όταν μιλάει για τη συνταξιοδότηση στο ντοκιμαντέρ – και εξηγεί ότι του είναι μυστήριο γιατί κάποιος θα ήθελε ποτέ να εγκαταλείψει την επαγγελματική του ζωή: «Αν σταματήσεις να μεγαλώνεις, πεθαίνεις. Τι ακριβώς θέλεις να κάνεις όταν αποσυρθείς; Δεν έχω καμία συμπάθεια για τέτοιους ανθρώπους. Τότε απλά πεθαίνουν». (Ο McMahon δικαιολόγησε την πρώτη του παραίτηση μετά τις αποκαλύψεις για τα κρυφά χρήματα λίγους μήνες αργότερα με τα εξής λόγια: «Στα 77 μου, ήρθε η ώρα να αποσυρθώ.»)
“Μερικές φορές οι καλλιτέχνες χάνουν την αίσθηση του ποιοι είναι »
Τι κινεί τον McMahon αντ’ αυτού, η σειρά παρουσιάζει στο τέλος του τελευταίου επεισοδίου με ένα άλλο απόσπασμα συνέντευξης από το 2021 – το οποίο πλέον εμφανίζεται επίσης υπό διαφορετικό πρίσμα λόγω των επακόλουθων αποκαλύψεων.
Όταν ερωτάται από τους κινηματογραφιστές, ο McMahon αναλογίζεται το ίδιο το ερώτημα που αργότερα ισχυρίζεται ότι το ντοκιμαντέρ παραποίησε: πώς είναι πραγματικά και πόσο από αυτό είναι ο φανταστικός χαρακτήρας του «Mr McMahon».
Η απάντηση του McMahon από το 2021: η ερώτηση είναι δύσκολη, είναι σίγουρα «εγωμανής», αλλά η «σωματική καλλιέργεια», η «σεξουαλική δραστηριότητα» και η ανάγκη του να «αμφισβητείται καθημερινά» είναι επίσης σημαντικά γι’ αυτόν: «Μερικές φορές οι καλλιτέχνες αρχίζουν να πιστεύουν ότι είναι ο ρόλος που υποδύονται και χάνουν κάθε αίσθηση του ποιοι πραγματικά είναι. Αναρωτιέμαι επίσης συχνά τι από μένα είναι ο ρόλος και τι είμαι εγώ. Ίσως είναι ένα μείγμα. Όπως και να έχει, ο ένας ρόλος είναι λίγο υπερβολικός. Απλά δεν είμαι σίγουρη ποιο.»
Η ίδια η γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας είναι θολή
Η τελευταία γραμμή του ντοκιμαντέρ καθιστά σαφές ότι ο McMahon και οι εναπομείναντες υποστηρικτές του διευκολύνουν πολύ τον εαυτό τους όταν κατηγορούν το κινηματογραφικό έργο ότι θολώνει τη γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας.
Ο ίδιος ο McMahon είναι αυτός που το έκανε και συνεχίζει να το κάνει αυτό, κρυμμένος πίσω από την περσόνα του, χρησιμοποιώντας το alter ego του ως εξουσιαστικό αφεντικό ως ασπίδα για τα πραγματικά παιχνίδια εξουσίας με τους υφισταμένους του και τον δημιουργικό έλεγχο του φανταστικού κόσμου της ιστορίας για να προβάλει τον εαυτό του αλλά και τα σκάνδαλά του σε πιο ευνοϊκό φως – ή τουλάχιστον να προσπαθήσει να το κάνει.
Το ντοκιμαντέρ του Netflix παρουσιάζει διάφορα αποκαλυπτικά παραδείγματα από αυτή την άποψη: Όταν ο McMahon κατηγορήθηκε το 2006 από μια υπάλληλο σολάριουμ ότι την παρενόχλησε σεξουαλικά, έστησε δύο εβδομάδες αργότερα μια ιστορία στο WWE στην οποία η παλαιστής Mickie James έστειλε στη φυλακή έναν αθώο άνδρα με ψεύτικες κατηγορίες για παρενόχληση.
Ένα χρόνο αργότερα, ο McMahon έβαλε τη συνάδελφο της James, Ashley Massaro, σε ένα τηλεοπτικό τμήμα στο οποίο της φώναζε με εξευτελιστικό τρόπο, την έκανε να κλάψει και ανακοίνωσε μια (storyline) αναστολή – όπως έγινε γνωστό λίγο μετά την παραίτηση του McMahon, η Massaro, η οποία έκτοτε έχει πεθάνει, κατηγόρησε τον McMahon ότι πήρε εκδίκηση για απορριφθείσες σεξουαλικές προτάσεις με μια εξευτελιστική απεικόνιση του τηλεοπτικού της χαρακτήρα
Janel Grant? «Μια σχέση που τελείωσα «
Οι δικηγόροι της Janel Grant βλέπουν το πορτραίτο του χαρακτήρα ως επιβεβαίωση της εντύπωσης ότι ο McMahon χρησιμοποιούσε την αυτοκρατορία του στην πάλη ως όργανο εξουσίας κατά των γυναικών.
«Η σειρά καθιστά σαφές ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ του τηλεοπτικού χαρακτήρα του McMahon και του πραγματικού του εαυτού», σχολίασαν οι δικηγόροι της Janel Grant για το ντοκιμαντέρ: Τα «βίαια ξεσπάσματα, η σεξουαλική διαστροφή και η χειραγώγηση» που ζει ο McMahon στο ρόλο του είναι «ακριβώς αυτό που βίωσε η Janel Grant πίσω από κλειστές πόρτες για χρόνια».
Ο McMahon, εν τω μεταξύ, παραμένει ασυγκίνητος από τον όγκο των κατηγοριών εναντίον του – και είναι βέβαιος ότι θα καθαρίσει το όνομά του και ότι η υπόθεση της Janel Grant δεν θα καταλήξει ποτέ στο δικαστήριο. Στη νέα του δήλωση, αναφέρεται περιστασιακά σε αυτήν ως «μια σχέση που τελείωσα»
