Οι φορολογικές ελαφρύνσεις που λήγουν προκαλούν αναταραχή στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Ορισμένα αφεντικά συλλόγων προβλέπουν έξοδο κορυφαίων παικτών
Αν πιστέψουμε τους επικριτές, το calcio θα κλείσει σύντομα τις πόρτες του. Όβερ και τέλος. Ο μάνατζερ της Ίντερ, Μπέπε Μαρότα, ο πιο αποτελεσματικός αθλητικός διευθυντής αυτή τη στιγμή στη Serie A, έκανε λόγο για “αυτογκόλ και ανεπανόρθωτη ζημιά”, ενώ ο ιδιοκτήτης της Λάτσιο, Κλαούντιο Λοτίτο, χαρακτήρισε “καθαρή δημαγωγία”. Τώρα θα χάσουμε κάθε δυνατότητα να είμαστε ανταγωνιστικοί – όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά στον αθλητισμό συνολικά”. Μια γοητευτική δήλωση, δεδομένου ότι ο ίδιος ο Λοτίτο είναι πολιτικός σε ένα από τα κυβερνητικά κόμματα
Η επιστροφή των έξυπνων μυαλών
Αλλά επιστρέφουμε για λίγο στην αιτία της αποκάλυψης. Μετά από αρκετές εβδομάδες κυρίως λαϊκιστικών συζητήσεων, το Υπουργικό Συμβούλιο ψήφισε να μην παραταθεί το λεγόμενο “Decreto Crescita” (διάταγμα για την ανάπτυξη) από την 1η Ιανουαρίου 2024. Το διάταγμα δεν είχε αρχικά ως στόχο την ποδοσφαιρική επιχείρηση- αντίθετα, η κυβέρνηση Κόντε το είχε εισαγάγει τον Απρίλιο του 2019 για να προσελκύσει μεταναστευτικά ή ξένα κορυφαία ταλέντα. Το σύνθημα τότε ήταν “Rientro dei cervelli”, η επιστροφή των φωτεινών μυαλών. Όποιος είχε ζήσει στο εξωτερικό για τουλάχιστον δύο χρόνια και επέλεξε να ζήσει στην Ιταλία για τουλάχιστον δύο χρόνια, έλαβε μείωση φόρου από 45 σε 25%.
Ενώ τα αποτελέσματα στην εκπαίδευση και τις επιχειρήσεις ήταν μέτρια, το calcio ανακάλυψε γρήγορα τις δυνατότητες. Η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση επέτρεψε στους συλλόγους να προσφέρουν υψηλότερους καθαρούς μισθούς στις διαπραγματεύσεις για τις μεταγραφές. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο Marcus Thuram, ο οποίος έχει κάνει εξαιρετική εντύπωση. Ο μικτός μισθός του πρώην παίκτη της Γκλάντμπαχ κοστίζει στην ταμειακά ταλαιπωρημένη Ίντερ Μίλαν 7,9 εκατομμύρια ευρώ αντί για κάτι λιγότερο από 11 εκατομμύρια ευρώ
Διάλογος μεταξύ των άκρων
Οι σύλλογοι είχαν ζητήσει πρόσφατα να αναβληθεί η μετάβαση τουλάχιστον μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου, προκειμένου να συναφθούν νέα συμβόλαια με το παλιό καθεστώς. Η κυβέρνηση απέρριψε το αίτημα και ο πατέρας της Νάπολι, Aurelio de Laurentiis, δήλωσε ανακουφισμένος που επέκτεινε το συμβόλαιο του Victor Osimhen μέχρι το 2026 τον Δεκέμβριο, καθώς το μέτρο δεν επηρεάζει τα τρέχοντα συμβόλαια.
Ως συνήθως, τα στρατόπεδα στην Ιταλία χωρίζονται σε λαϊκιστικά άκρα για το μέλλον. Οι σύλλογοι διαμαρτύρονται ότι η ανάκαμψη του calcio έχει τελειώσει, καθώς κανείς δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά κορυφαία ονόματα όπως ο Μουρίνιο, ο Λαουτάρο Μαρτίνεθ ή ο Καρατσκέλια απέναντι στον ανταγωνισμό
“Εισαγόμενα πόδια” και μητσοτακική δουλειά με τα νέα ταλέντα
Πάντως, υπήρχαν και πολλοί οπαδοί που κατηγόρησαν ιδιαίτερα τις φοροαπαλλαγές για την κακοδιαχείριση στους συλλόγους και το υψηλό ποσοστό ξένων στη Serie A. “Όλοι επιτέλους αντιμετωπίζονται ισότιμα, γεγονός που αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία για τους νέους παίκτες της Ιταλίας και το μέλλον της εθνικής μας ομάδας”, δήλωσε ο Umberto Calcagno, πρόεδρος της ένωσης παικτών AIC. Στην πραγματικότητα, το ποσοστό των αλλοδαπών στο calcio έχει αυξηθεί από το 55% στο 61% από το 2019.
Πολλά από τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι αξιωματούχοι των συλλόγων φαίνονται τουλάχιστον αμφισβητήσιμα. “Αυτό το μέτρο θα βλάψει σημαντικά τον προϋπολογισμό για τη δουλειά των νέων”, προέβλεψε ο Μαρότα, αν και ακούγεται παράξενο να περικόπτονται περαιτέρω τα ήδη φτωχά χρηματοδοτούμενα νεαρά ταλέντα που θα μπορούσαν σύντομα να εξελιχθούν σε ταλαντούχους παίκτες. Η οικονομικά προβληματική Γηραιά Κυρία, η Γιουβέντους, έδειξε τον δρόμο ενσωματώνοντας με επιτυχία τα εγχώρια ταλέντα.
Τα ιταλικά ταλέντα θα μάθουν και θα επωφεληθούν από τα ξένα αστέρια, ειπώθηκε επίσης. Ωστόσο, ο αριθμός αυτών των κορυφαίων παικτών παραμένει μικρός. 126 μη Ιταλοί έχουν παίξει λιγότερο από 20 λεπτά ανά αγώνα – αυτό δεν ακούγεται και πολύ σαν μαθήματα ποιότητας. “Αντί να εισάγουμε έξυπνα μυαλά, όπως είχε προγραμματιστεί, εισαγάγαμε πόδια”, δήλωσε λακωνικά ο υπουργός Αθλητισμού Andrea Abodi.
21 εκατομμύρια ευρώ ανάμεσα στην αναγέννηση και την καταστροφή
Οι επιπτώσεις θα αναλυθούν προσεκτικότερα στο μέλλον, αλλά είναι απίθανο να αποτελέσουν υπαρξιακή απειλή, όπως αναφώνησε με καταστροφολογική διάθεση αρκετός μάνατζερ. Το περασμένο καλοκαίρι, οι ίδιοι άνθρωποι εξακολουθούσαν να χαιρετίζουν την αναγέννηση του calcio, οπότε φαίνεται θεμιτό να αναρωτηθούμε αν όντως η όποια ανάκαμψη θα εξαλειφθεί πλήρως από ένα ποσό διαχειρίσιμων εκατομμυρίων.
Ολόκληρη η Serie A εξοικονόμησε 21 εκατομμύρια ευρώ από την καταβολή φόρων για μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι – συμπεριλαμβανομένων των δύο συλλόγων του Μιλάνου με περίπου έξι εκατομμύρια ο καθένας και της πρωταθλήτριας Νάπολι με 1,2 εκατομμύρια. Οι επικείμενες απώλειες αυτών των διαστάσεων δύσκολα θα οδηγήσουν στη διακηρυγμένη αδυναμία ανταγωνισμού. Και σίγουρα όχι στην τελευταία κρίση του Calcio
