Ο αγώνας μεταξύ του Μοχάμεντ Άλι και του Τζορτζ Φόρμαν θα μείνει στην ιστορία ως “Rumble in the Jungle”. Η μάχη της Κινσάσα ήταν και πολιτικό ζήτημα
Η μέρα στην Κινσάσα δεν είχε ακόμη ξημερώσει, αλλά το θερμόμετρο έδειχνε ήδη πάνω από 30 βαθμούς ζέστης, συν 90% υγρασία.
Οι 100.000 στο ρινγκ φώναζαν “Ali, boma ye” (Άλι, σκότωσέ τον) – και ο Μοχάμεντ Άλι χτυπούσε και χτυπούσε και χτυπούσε. Και βέβαια, ο Τζορτζ Φόρμαν, αυτός ο φαινομενικά ανίκητος, αλαζόνας, αυτάρεσκος πρωταθλητής όλων των κατηγοριών άρχισε πρώτα να ταλαντεύεται – και μετά έπεσε.
Ο Άλι άφησε τον Φόρμαν να ζήσει, αλλά σκότωσε τον μύθο του ανίκητου πρωταθλητή στον 8ο γύρο και έγινε αθάνατος για τα καλά.
“Rumble in the Jungle” ως συγκλονιστικός αγώνας
Μόλις πριν από το τέλος του όγδοου γύρου στον αγώνα της 30ής Οκτωβρίου 1974, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως “Rumble in the Jungle”, ο Φόρμαν, ο οποίος μέχρι τότε ήταν αήττητος σε 40 αγώνες, καταρρακώθηκε από τον 32χρονο τότε Άλι.
Ο Άλι στάθηκε ψηλός και φαρδύς πάνω από τον αντίπαλό του, τον οποίο ο διαιτητής Ζακ Κλέιτον μέτρησε χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη. Στη συνέχεια, ο νικητής χοροπήδησε φαινομενικά ασήκωτος στη γωνία του και άφησε να τον πανηγυρίσουν για τη μεγαλύτερη ίσως πυγμαχική αίσθηση όλων των εποχών.
Το “Rumble in the Jungle” ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή πυγμαχία. Ο Άλι εναντίον του Φόρμαν, στη μέση της Αφρικής, ο προαγωγός Ντον Κινγκ είχε εγγυηθεί και στους δύο πυγμάχους την εξωπραγματική τότε αμοιβή των πέντε εκατομμυρίων δολαρίων ο καθένας, που χρηματοδοτήθηκε από τον Μομπούτου Σέσε Σέκο, τον δικτάτορα του τότε Ζαΐρ (σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό).
Εξαιτίας επίσης αυτών των ιδιαίτερων συνθηκών ο αγώνας έχει μείνει στην ιστορία ως ένα γεγονός που διήρκεσε έναν αιώνα και έχει τεράστια πολιτιστική σημασία, απαθανατιστεί σε τραγούδια (Johnny Wakelin – “In Zaire”, The Fugees – “Rumble in the Jungle”) και ταινίες όπως το βραβευμένο με Όσκαρ ντοκιμαντέρ του 1997 “When we were Kings”.
Ο Μουχάμεντ Άλι ήταν αουτσάιντερ απέναντι στον Τζορτζ Φόρμαν
Ενώ ο Φόρμαν είχε μπει στον αγώνα αήττητος, ο Άλι δεν ήταν πλέον αψεγάδιαστος, αφού μετά την ήττα στον “Αγώνα του Αιώνα” από τον Τζο Φρέιζερ το 1971 -τον οποίο ο “Big George” είχε εκθρονίσει στη συνέχεια δύο χρόνια αργότερα- και το 1973 υπήρξε άλλη μια ήττα από τον Κεν Νόρτον, το ζενίθ του Άλι έμοιαζε να έχει περάσει. Αν και ο Άλι κέρδισε την πρώτη ρεβάνς με τον Φρέιζερ, πολλοί παρατηρητές περίμεναν την τελική απομυθοποίηση απέναντι στον Φόρμαν.
Η ένταση εν όψει της πολυαναμενόμενης αναμέτρησης αυξήθηκε από την αναβολή πέντε εβδομάδων, αφού ο Φόρμαν υπέστη βαθύ κόψιμο στο μάτι κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Το γκονγκ ήχησε τότε στις τρεις τα ξημερώματα τοπική ώρα στις 30 Οκτωβρίου 1974, prime time στις 29 Οκτωβρίου στις ΗΠΑ
Ali σφυρίζει στον Φόρμαν: “Δεν έχεις άλλο;”
Αυτό που συνέβη στη συνέχεια στο ρινγκ ήταν κάτι που κανείς δεν περίμενε, λιγότερο απ’ όλους ο Φόρμαν. Ο Φόρμαν σφυροκοπούσε τον Άλι, αλλά ο Άλι έπεσε πολύ πίσω στα σχοινιά, τα οποία ο θρυλικός προπονητής του Άντζελο Ντάντι είχε κάνει πολύ πιο μαλακά απ’ ό,τι συνήθως.
Το κεφάλι του Άλι ήταν σχεδόν πάντα εκτός της εμβέλειας του Φόρμαν και εκείνος αποσόβησε τα χτυπήματα στο σώμα του με τους πήχεις του.
“Rope a dope” ήταν το όνομα αυτού του χορού με το σχοινί – εξίσου αποτελεσματικός με το περίφημο “Float like a butterfly, sting like a bee” του νεαρού Άλι.
“Μόνο αυτό έχεις, Τζορτζ, μόνο αυτό έχεις;” σφύριξε ο Άλι. Μέχρι τον έκτο γύρο, ο Φόρμαν είχε κουραστεί, είχε εξαντληθεί εντελώς – και ο Άλι εξακολουθούσε να χοροπηδάει μπρος-πίσω στα σχοινιά του ρινγκ: “Κάνε ό,τι θες, κούκλα. Δεν είσαι πρωταθλητής!”
Και τότε, με 22 δευτερόλεπτα να απομένουν για τον όγδοο γύρο, ο Ali χτύπησε. Βγήκε από τα σχοινιά με μερικά γρήγορα δεξιά, ακολούθησε με δύο ακριβείς συνδυασμούς αριστερά-δεξιά και χτύπησε το κεφάλι του Φόρμαν συνολικά εννέα φορές. Σαν σε αργή κίνηση, ο άφθαρτος άνδρας έπεσε κάτω, χωρίς να μπορεί να σηκωθεί με τη δική του δύναμη.
Ο Φόρμαν έσπασε από την ήττα
Ο Άλι ήταν ξανά πρωταθλητής και παρέμεινε έτσι για χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του επίσης θρυλικού “Θρίλερ στη Μανίλα” εναντίον του Φρέιζερ το 1975, πριν ο Λέον Σπινκς τερματίσει οριστικά την εποχή του αείμνηστου Άλι το 1978.
Ο Φόρμαν, από την άλλη πλευρά, δεν συνήλθε ποτέ από την ήττα από τον Άλι και παραιτήθηκε το 1977, αφού υπέστη άλλη μια πικρή ήττα από τον Τζίμι Γιανγκ.
Μόλις το 1994, μετά από αρκετές επιστροφές, έκανε μια καθυστερημένη και αναπάντεχη επιστροφή στο θρόνο του παγκόσμιου πρωταθλήματος απέναντι στον Michael Moorer, ο οποίος στη συνέχεια μειώθηκε από τον σκανδαλώδη αγώνα με τον Axel Schulz.
